# 135 - Andere tijden

Wekelijkse schrijfopdracht # 135 – Andere tijden Ik wil niet klinken als mijn moeder: ‘poets vooral je zilver, kind.’ Maar toch: daar zit ik dan, ook aan de keukentafel met zilveren spulletjes die wel een beurtje nodig hebben en ook met een busje zilverpoets en met wat zachte oude doeken. Wat een nostalgisch beeld en een gevoel van… ja van wat - en dat allemaal op deze eerste zonnige lentedag. Ik toets de radio in, die onderaan de keukenboekenplank hangt, en kies opzettelijk Radio 5 om te proberen wat extra kleur te geven aan mijn gevoelens van destijds. Warempel daar klinkt Anneke Grönloh met Brandend Zand, gevolgd door Krontjong muziek. Is dat even genieten? In die tijd las ik veel “Indische” boeken. De Maleise woorden werden onderaan de bladzijde vertaald middels een sterretje. Zoals: Terima kasih - dankjewel. Selamat tidoer – welterusten. Selamat makan – eet smakelijk enz. Op school, en zeker als we naar de jeugdherberg gingen, werden er Indische liedjes gezongen: Sarina – het kind uit de desa en Boeroen kaka toe a, en Terang boelan… Al neuriënd poets en wrijf ik servetringen, theelepeltjes en het oude bestek van mijn moeder. Kijk ze eens glimmen mam; je monogram ziet er nog prachtig uit. Van een afstandje bekijk ik met trots mijn werk. Pfft, wat een hitte, mijn ogen worden zwaar… De vochtige warmte van de tropen neemt bezit van me: ik zie de desa waar Sarina moet wonen en vrouwen die de maaltijd bereiden op een simpel vuurtje onder het dak van een open houten huis op palen met een trapje om naar boven te komen. Vreemde geluiden en kruidige geuren bereiken mijn oren en neus. Ja, zo moet nassi goreng klaar gemaakt worden… Een schooltas komt met een klap op de keukenvloer terecht. “Hee, mam, ben je in slaap gevallen, zal ik maar even nassi halen op het plein want ik moet straks naar volleybal, hoor!”