Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#130 Onverklaarbare duisternis

 16 februari 2017 - 12:22
Het kleed op de grond ligt vol met houten maskers. De verkoper, gekleed in een bontgekleurd gewaad, torent er bovenuit. Hij heeft teenslippers aan zijn voeten. Ik houd mijn pas in. Een masker met een eivormig vrouwengezicht, dat eindigt in een ingewikkeld hoofdtooi, staart mij aan. Vanaf haar neus tot aan haar voorhoofd loopt een transparante spiraal. Er ontstaat een koude plek op mijn kruin en ik wil doorlopen. ‘Mevrouw.’ De stem is even donker als de man zelf. ‘Masker kiest nieuwe eigenaar.’ Zijn korte kroeshaar ligt als een tapijt op zijn magere schedel. Soepel buigt hij voorover en pakt het mysterieuze voorwerp. De spiraal lijkt door de beweging te draaien. Ik kan mijn blik er niet vanaf wenden. ‘Dit is masker voor genezeres.’ Op zijn doodshoofdachtige gezicht ontstaat een glimlach. ‘Jij bang.’ De woorden komen fluisterend tussen zijn dikke lippen door. ‘Hoeft niet. Masker helpt jou vinden wie je bent…’ Hij tikt tegen het hout. ‘Speciale prijs. Twintig euro.’ ‘Nee,’ hoor ik mezelf zeggen, maar mijn hoofd knikt ja, en mijn handen zijn al op zoek naar mijn portemonnee. Hij wikkelt het masker in een groen geweven doek. ‘Cadeau van mij.’ En reikt het aan. In zijn ogen, diep in de kassen, brandt een koortsachtig vuur. Ik huiver, wanneer zijn vingers mijn handen kort beroeren. Het lijkt alsof hij iets verbodens aanraakt. En ik vraag me af of het door zijn blik komt, zijn vingers, of allebei. Dan ga ik weg. De haartjes in mijn nek staan overeind. Het masker danst op mijn bed. ‘Weg…’ Ik maai met mijn handen. De verpleegkundige kijkt meelijwekkend. ‘Nu gaan we slapen,’ zegt hij, grijpt mijn arm en zet een spuit. Ik veeg het speeksel uit mijn mondhoeken. ‘Nee…’ schreeuw ik, wanneer achter het masker vandaan de donkere man in mijn hoofd kruipt.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2017 - 23:14
@Meta, ik heb een indruk dat je nu gedurfder bent in je schrijven. En dat gaat je echt goed af. [Hij heeft teenslippers aan zijn voeten.] Waar kan je elders teenslippers hebben? [ ... ingewikkeld hoofdtooi, ...] ingewikkelde [Op zijn doodshoofdachtige gezicht ontstaat een glimlach.] Ontstaat? [ ... iets verbodens aanraakt.] Iets verboden? [De verpleegkundige kijkt meelijwekkend.] Bezorgd? [ ... zet een spuit.] Suri-taal?

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 11:35
@Meta, ik heb een indruk dat je nu gedurfder bent in je schrijven. En dat gaat je echt goed af. [Hij heeft teenslippers aan zijn voeten.] Waar kan je elders teenslippers hebben? [ ... ingewikkeld hoofdtooi, ...] ingewikkelde [Op zijn doodshoofdachtige gezicht ontstaat een glimlach.] Ontstaat? [ ... iets verbodens aanraakt.] Iets verboden? [De verpleegkundige kijkt meelijwekkend.] Bezorgd? [ ... zet een spuit.] Suri-taal?
Mili, bedankt voor je compliment. Ik denk dat ik een beetje in een opstandige fase zit wat in mijn schrijven dan toch blijkbaar tot uiting komt ;) Ik zal me nu even over al je vraagtekens buigen ... "[Hij heeft teenslippers aan zijn voeten.] Waar kan je elders teenslippers hebben?" Je hebt gelijk. Er stond eerst, aan zijn lange, smalle voeten. Dit heb ik geschrapt i.v.m woordenlimiet, maar had zijn voeten ook kunnen weg kunnen laten. "[Op zijn doodshoofdachtige gezicht ontstaat een glimlach.] Ontstaat?" Kan dat niet? "[ ... iets verbodens aanraakt.] Iets verboden?" Zal me nog eens over deze zin buigen. (Heb nu toch 3 woorden over ;) ) "[De verpleegkundige kijkt meelijwekkend.] Bezorgd?" Klinkt beter inderdaad. Ik bedoelde er meer mee dat hij denkt dat ze van het padje af is. "[ ... zet een spuit.] Suri-taal?" Bedoel je hiermee spreektaal? Bedankt voor je uitgebreide feedback!

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 13:32
Van het begin af aan duister, ondanks een beeld dat ik krijg van gekleurde maskers. Onder dat meelijkwekkende begreep ik idd dat ze vh padje af was, zoals jullie zo mooi in Nederland zeggen! Bij mij wringt het 'Dit is masker voor genezeres' en dan de eindalinea, waar hp er eerder mentaal onderdoor gaat dan dat ze genezeres is. 'Het masker danst op mijn bed' beschouwde ik als een nachtmerrie omdat ik het voor mijn ogen op een laken zie dansen. Een glimlach breekt door? Een huivering langs mijn rug, dat wel! Knap Meta. Je bent zo verdraaid goed bezig! Er staat me voor van mijn schooltijd (zóó lang geleden!) dat woorden voorafgegaan door 'iets' een -s krijgen. Dus' iets verbodens' lijkt me exact. Toch opgezocht en ja hoor, ter info: http://www.taaltelefoon.be/iets-moois-iets-mooi

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 13:47
Een verhaal dat mij pakt Meta, ik denk niet aan een nachtmerrie maar zo'n moment na een narcose, een delirium dat oudere mensen vaak ondervinden. Meestal erg angstig maar geloofwaardig voor de persoon. Ik zou het zinnetje van de haartjes in de nek weglaten, het voegt niets toe. mooie zin nu gaan we slapen, verpleegsters spreken altijd in we vorm. Knap gedaan, Meta!

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 17:46
Van het begin af aan duister, ondanks een beeld dat ik krijg van gekleurde maskers. Onder dat meelijkwekkende begreep ik idd dat ze vh padje af was, zoals jullie zo mooi in Nederland zeggen! Bij mij wringt het 'Dit is masker voor genezeres' en dan de eindalinea, waar hp er eerder mentaal onderdoor gaat dan dat ze genezeres is. 'Het masker danst op mijn bed' beschouwde ik als een nachtmerrie omdat ik het voor mijn ogen op een laken zie dansen. Een glimlach breekt door? Een huivering langs mijn rug, dat wel! Knap Meta. Je bent zo verdraaid goed bezig! Er staat me voor van mijn schooltijd (zóó lang geleden!) dat woorden voorafgegaan door 'iets' een -s krijgen. Dus' iets verbodens' lijkt me exact. Toch opgezocht en ja hoor, ter info: http://www.taaltelefoon.be/iets-moois-iets-mooi
Marlie, ontzettend bedankt voor je leuke reactie :o 'Dit is masker voor genezeres.' Is een lokmiddel om haar het masker te laten kopen. Ik schreef het verhaal vanuit de gedachte van zwarte magie. Maar uiteindelijk maakt het ook helemaal niet uit hoe ieder voor zich het interpreteert. Als het maar huiveringwekkend is ;) Bedankt voor de tip, "breekt een glimlach door", en dat je de moeite genomen hebt om "iets verbodens" uit te zoeken.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 17:53
Een verhaal dat mij pakt Meta, ik denk niet aan een nachtmerrie maar zo'n moment na een narcose, een delirium dat oudere mensen vaak ondervinden. Meestal erg angstig maar geloofwaardig voor de persoon. Ik zou het zinnetje van de haartjes in de nek weglaten, het voegt niets toe. mooie zin nu gaan we slapen, verpleegsters spreken altijd in we vorm. Knap gedaan, Meta!
Mijn man zei, dat morfine een soortgelijke ervaring kan oproepen. Bij hem ging een schilderij aan de wand een eigen leven leiden, ook heel beangstigend. Ik zal over de haartjes in haar nek nadenken ;) Hartelijk dank voor je reactie, maddbrug :)

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2017 - 18:08
@Meta, [ ... zet een spuit.] Suri-taal? Bedoel je hiermee spreektaal?] Nee, Surinamers zeggen zetten.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2017 - 12:32
Intrigerende sfeer heeft dit verhaal, ook de manier van spreken van de tovenaar / verkoper van maskers. Ik dacht ook aan hallucineren of een magische toestand. Griezelig en gewaagd geschreven. Wat ik wel wil meegeven is opletten dat het ondanks de magie toch een logische volgorde van handelingen moet zijn. Nu heb ik het idee dat de camera opeens van hier naar daar is.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2017 - 12:39
@Meta, was direct geboeid door het verhaal. De wending aan het eind Is onverwachts, maar komt wel binnen. Graag gelezen, Connie

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2017 - 18:52
Intrigerende sfeer heeft dit verhaal, ook de manier van spreken van de tovenaar / verkoper van maskers. Ik dacht ook aan hallucineren of een magische toestand. Griezelig en gewaagd geschreven. Wat ik wel wil meegeven is opletten dat het ondanks de magie toch een logische volgorde van handelingen moet zijn. Nu heb ik het idee dat de camera opeens van hier naar daar is.
Odile, bedankt voor je uitgebreide reactie! Bedoel je met de logische volgorde, de laatste scene in het ziekenhuis? Of is het hele stukje rommelig?

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2017 - 22:37
Ik probeer me een transparante spiraal op een masker voor te stellen. Het lukt niet en dat leidt af. Waarom heeft die spiraal niet gewoon een kleur? Hoe kan hij er anders opgemaakt zijn? Goede sfeer met de verkoper, maar de verpleger komt mij te veel uit het niets. Meelijwekkend betekent je met hem medelijden zou krijgen, niet dat hij medelijden heeft. Mooie laatste zin!

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 februari 2017 - 10:02
Rommelig wil ik niet zeggen, maar meer dat in deze 300 woorden de camera veel beweegt van het ene beeld na het andere. Dit kun je soms bewust doen, maar geeft duizeling bij de lezer. Op zich past het wel bij het verhaal.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 februari 2017 - 18:58
@schrijvenmaar, bedankt voor je reactie. Ik zal je feedback in de herschrijf meenemen. @Odile, ik heb het niet bewust gedaan maar zal er in het vervolg op letten. Bedankt dat je nogmaals langskwam.