Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#130 Twaalf uur

19 februari 2017 - 9:02
Ik kan nog steeds niet geloven dat ik hier echt ben. Ik verklaarde Joost voor gek toen hij thuis kwam met de maskers. ‘Dat is niks voor ons. Zo zijn wij helemaal niet.’ Daarna kwam de achterdocht. ‘Jij wil natuurlijk legaal vreemdgaan!’ Hij liet me met rust en dat was genoeg om erover na denken, wat op internet te zoeken en vervolgens toch geïnteresseerd te raken. ‘We gaan alleen om te kijken en voor de sfeer. Geen seks met anderen.’ De mannen zijn al binnen, dan volgen wij. De zenuwen gieren door mijn lijf. De vrouwen zijn allemaal zo mooi en zo ongelooflijk sexy. Ik stel mezelf gerust met de gedachte dat ik hier alleen voor Joost ben. Ik scan de ruimte die slechts door kaarsen is verlicht, ik zie geen hand voor ogen. Mijn ogen schieten van links naar rechts en mijn hart bonst in mijn keel. Waar is hij? Ik wil me omdraaien en terug gaan, dit was een slecht idee. Dan draait de achterste man zich om en herken ik het zwarte masker dat hoort bij mijn lichtroze exemplaar. Hij heeft alleen maar oog voor mij. Hij is woest aantrekkelijk in de lange zwarte cape, zijn ogen glijden langs mijn lichaam. Hij komt achter me staan, legt zijn handen op mijn heupen en we wiegen op de opwindende tonen van de zwoele muziek. Ik voel zijn warme lichaam tegen mijn rug, hij streelt mijn buik, mijn heupen. Zijn lichaam voelt als een warme cocon. Hij kust me zachtjes in mijn hals en ik voel zijn opwinding tegen mijn billen. Langzaam leidt hij me naar één van de deuren, het is lang geleden dat ik zo’n zin in hem had. De gong slaat twaalf uur, maskers af. Het masker valt, mijn hart zinkt. ‘Wie ben jij?’

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2017 - 12:10
Interessant. De vrouw kent zichzelf minder dan ze denkt, ze ging er bijna op in. Onder een anonieme verpakking ziet een man er altijd goed en opwindend uit. Vermits het enkel om een masker gaat, is het vreemd dat ze de rest van zijn kleding niet herkent. Waar de onbekende de mogelijkheid zag een vrouw te versieren, knapt zij erop af. Trouw is ze. Snel vind ik er maar bij hangen in de zin, verplaats het, of laat het weg. Ik wil me omdraaien, dus je staat op het punt verdwijnen. Maar 'Dan draait hij zich om' Ze herkent hem pas door het masker, niet als hij, haar zogezegde vrind, zich omdraait. Is het niet Dan draait iemand zich om en herkent ze... Mooi stukje.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2017 - 16:30
Twaalf uur heeft toch vaak ernstige gevolgen wanneer je verplicht bent gemaskerd binnen te komen. Hoe lang kent ze Joost eigenlijk? Of is ze makkelijk te verleiden, gelet op haar eigen reactie eerder 'dit was een slecht idee'. Wel goed opgebouwd, beslist niet saai. Groet,Connie

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2017 - 19:38
Leeghoofd: Dank je wel. Ik heb "snel" inderdaad verwijderd en ik heb de achterste man zich om laten draaien. Het idee is dat ze in lingerie zijn en dus geen herkenbare kleding dragen. Daarbij kan je je inderdaad af gaan vragen hoe goed ze naar haar eigen man kijkt, óf ze de laatste tijd überhaupt naar hem gekeken heeft.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2017 - 14:34
Zwoel verhaal, met de verwarring aan het einde. Een grappig idee zou zijn om de man toch haar partner te laten zijn, maar dat hij schrikt dat zij het is. Dat terzijde, weet je de spanning goed op te bouwen.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2017 - 16:37
Dag Joyceje, een leuk stukje, het verhaal is origineel genoeg, maar komt niet goed uit de verf door de onwaarschijnlijkheden. Doe hem een lange cape om, fixeer je nog meer op de duisternis (bijv. door een zinnetje als : ze zag geen hand voor de ogen door het weinige licht, laat zijn gestalte even lang (of kort)) zijn en dan geloof ik dat ze Joost niet herkent. :o

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2017 - 17:18
Blavatski: Ik snap wat je bedoelt. Ik heb het inmiddels aangepast zodat het wat geloofwaardiger wordt. Dank je wel.