#128-De letter

Olilfantenpaadje Op een ochtend loop ik volkomen onverwacht over een olifantenpaadje. Olifantenpaadjes hebben me altijd gefascineerd. Ten eerste vind ik de naam prachtig. Olifantenpaadjes heten zo omdat olifanten altijd de kortste route nemen, ongeacht of ze daarbij obstakels tegenkomen of niet. Ten tweede vind ik ze interessant omdat ik me altijd afvraag hoe ze zijn ontstaan. Er moet iemand begonnen zijn om van het vaste pad af te wijken. Een vast pad, waar de geleerden uren over vergaderd hebben hoe deze aangelegd zouden moeten worden is simpelweg genegeerd. Het schijnt dat er slechts vijftien wandelaars of fietsers nodig zijn om een beginnend spoor van een olifantenpad te maken. Hoe stoer is het als jij degene bent die er mee begint. Als een olifantenpad ontwikkeld is, dan volgen snel meer wandelaars of fietsers die hetzelfde pad gaan kiezen en is het olifantenpad een feit. Olifantenpaadjes staan voor de meest snelste, slimste, kortste weg om een doel te halen. Is dat niet iets wat wij, mensen, altijd willen? Geen geneuzel, geen getreuzel, maar hup tot he point! Ik sta niet zo vaak in een file maar als ik er in sta, erger ik me rot. Je hebt geen andere keuze als aansluiten in de rij en geduldig wachten tot jouw afslag in zicht is, zodat je de lange rij kunt verlaten. Helaas zijn er dan geen olifantenpaadjes te vinden. En waar zijn in hemelsnaam de olifantenpaadjes in de wachtrij voor de attracties in de Efteling? Nee, wachten en dus tijd verliezen is niet mijn sterkste kant. Is het misschien daarom dat er zoveel olifantenpaadjes gecreëerd worden, omdat er meerdere ongeduldige, haastige mensen zijn? Mijn tijd moet wel een beetje zinvol verspild worden. Dus ik maak dankbaar gebruik van de diverse gecreëerde olifantenpaadjes en zo nodig creëer ik er eentje.