Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#128 Het lala-liedje

 4 februari 2017 - 23:13
# 128 'Lekker lopen langs de Linde,' lispelt Liesje Langhout en ze voegt de daad bij het woord, huppelt onbekommerd langs het water, zingt een Lala-liedje dat door niemand wordt gehoord. Helemaal alleen zwerft Liesje door de wijde wereld waar ze nooit door iemand wordt gestoord. Ook haar blauwe ogen zwerven rusteloos van oord naar oord, van wolk naar water en van land naar zee. Liesje Langhout loopt met alle winden mee. 'Er is toch maar één wind, mama?' 'Het is eigenlijk een grote-mensen-verhaaltje, Carola.' 'Ik snap het niet.' 'Later, als je groot bent ...' 'Ik wil ook wandelen langs het water.' 'Morgen, als het mooi weer is. Maar nu eerst slapen.' 'Mam?' - 'Vertel nog eens het verhaal van Liesje Langhout ...' 'Ssst, eerst slapen.' 'Ik ben zo moe.' 'Dat komt door de chemo.' 'Dat komt door die kutkanker!' Liesje Langhout loopt met alle winden mee. Ook haar blauwe ogen zwerven rusteloos van oord naar oord, van wolk naar water en van land naar zee. Helemaal alleen zwerft Liesje door de wijde wereld waar ze nooit door iemand wordt gestoord. 'Lekker lopen langs de Linde,' lispelt Liesje - of was dat nu Carola? - en ze voegt de daad bij het woord, huppelt onbekommerd langs het water, zingt een Lala-liedje dat door niemand wordt gehoord.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 februari 2017 - 9:58
@Willemina, als lezer mag ik in dit verhaal mijn eigen fantasie kraken. Wat een mooie beschrijving. Door de herhaling van een passage maak je volgens mij de vrijheid van het lala-liedje een feit. Een mysterieus verhaal, dat werkelijkheid wordt door het zieke meisje Carola. Willemina, corrigeer me als ik de plank volledig missla, ik heb het met veel plezier gelezen. Groet, Connie

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 februari 2017 - 14:14
@Willemina, je hebt ongetwijfeld een bijzonder verhaal geschreven, al was het maar het einde het omgekeerde begin te laten zijn. Is het grote-mensen-verhaal met alle winden meelopen? Persoonlijk vind ik kutkanker detoneren. Je verhaal lispelt, meandert en alleen al door de klank van de k klinkt het keihard. Nogmaals, bijzonder.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 februari 2017 - 23:21
@Willemina, als lezer mag ik in dit verhaal mijn eigen fantasie kraken. Wat een mooie beschrijving. Door de herhaling van een passage maak je volgens mij de vrijheid van het lala-liedje een feit. Een mysterieus verhaal, dat werkelijkheid wordt door het zieke meisje Carola. Willemina, corrigeer me als ik de plank volledig missla, ik heb het met veel plezier gelezen. Groet, Connie
Inderdaad, Connie, je mag het zelf invullen. :nod: Bedankt voor je leuke reactie! Groet, Willemina

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 februari 2017 - 23:30
@Willemina, je hebt ongetwijfeld een bijzonder verhaal geschreven, al was het maar het einde het omgekeerde begin te laten zijn. Is het grote-mensen-verhaal met alle winden meelopen? Persoonlijk vind ik kutkanker detoneren. Je verhaal lispelt, meandert en alleen al door de klank van de k klinkt het keihard. Nogmaals, bijzonder.
Mili, De uitkomst van het verhaal verraste mijzelf. Ik heb getwijfeld over 'kutkanker' en uiteindelijk dat woord toch gebruikt. Juist omdat kanker detoneert en keihard is. En ook omdat een jong volwassene/ groot kind dat woord tegenwoordig in de mond neemt. Bedankt voor je reactie en voor 'bijzonder'.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 februari 2017 - 12:04
@Willemina, je hebt ongetwijfeld een bijzonder verhaal geschreven, al was het maar het einde het omgekeerde begin te laten zijn. Is het grote-mensen-verhaal met alle winden meelopen? Persoonlijk vind ik kutkanker detoneren. Je verhaal lispelt, meandert en alleen al door de klank van de k klinkt het keihard. Nogmaals, bijzonder.
Mili, De uitkomst van het verhaal verraste mijzelf. Ik heb getwijfeld over 'kutkanker' en uiteindelijk dat woord toch gebruikt. Juist omdat kanker detoneert en keihard is. En ook omdat een jong volwassene/ groot kind dat woord tegenwoordig in de mond neemt. Bedankt voor je reactie en voor 'bijzonder'.
Toch even een kleine opmerking. Ik viel ook over het woordje kutkanker. Ik denk dat het meisje dat stadium van opstandigheid/boosheid al voorbij is in jouw verhaal. Op een geven moment kom je is een soort van overgave terecht.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 februari 2017 - 19:19
Bijzonder verhaal, Wilhelmina. Het lyrische begin en einde en daar tussen de rauwe harde werkelijkheid. Maar ook binnen die werkelijkheid is er de tederheid tussen moeder en kind. Aangrijpend.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 februari 2017 - 14:10
Zoals in het versje aan begin en einde kun je ontsnappen aan de pijn door de droom van vrij lopen en zingen, dit lees ik erin. Een beetje wat schrijven vermag, zieken laten ontsnappen en leven, vriend zijn voor de eenzame. Mooi gedaan. Inderdaad komt kutkanker wat rauw over voor dit kind. Vraag me af of het stijlbreuk is. Aan de andere kant vertelde mij iemand die kanker overleefde dat dit benoemen een bevrijdend effect heeft, het benoemd te zien met emotie.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 februari 2017 - 23:56
Bijzonder verhaal, Wilhelmina. Het lyrische begin en einde en daar tussen de rauwe harde werkelijkheid. Maar ook binnen die werkelijkheid is er de tederheid tussen moeder en kind. Aangrijpend.
Bedankt voor je mooie reactie, Nel.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2017 - 0:11
Zoals in het versje aan begin en einde kun je ontsnappen aan de pijn door de droom van vrij lopen en zingen, dit lees ik erin. Een beetje wat schrijven vermag, zieken laten ontsnappen en leven, vriend zijn voor de eenzame. Mooi gedaan. Inderdaad komt kutkanker wat rauw over voor dit kind. Vraag me af of het stijlbreuk is. Aan de andere kant vertelde mij iemand die kanker overleefde dat dit benoemen een bevrijdend effect heeft, het benoemd te zien met emotie.
Bedankt voor je mooie reactie, Odile. Ik denk nog even na over kutkanker. Ik weet ook niet of het stijlbreuk is. Voor mij is het zo dat iemand met kanker het juist benoemt, er niet omheen draait, terwijl omstanders dat bij voorkeur wel doen. Ik vraag mij ook af of het wel duidelijk is dat in de eerste twee alinea's Carola een klein kind is en in de laatste twee alinea's een jongvolwassene. Door o.a. mama te veranderen in mam en het verschil taalgebruik van het kind heb ik getracht dit duidelijk te maken.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2017 - 8:28
Ik merkte als lezer niet meteen wat er aan de hand was. Het verschil in taal is niet genoeg om die omschakeling duidelijk te maken, ook omdat de stukjes elkaar spiegelen. Soms kan iets meer zoals een halve zin, bijvoorbeeld een beschrijving of gedachte meer oriëntatie geven aan de lezer. Het beste is dit subtiel te doen.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2017 - 15:23
ik denk dat de kutkanker detoneert omdat niet voldoende duidelijk is dat het een oudere versie van Carola betreft je kunt haar klein laten en kut weghalen, of je zult nog wat moeten puzzelen op je overgang - beiden kan een heel mooi, krachtig verhaal opleveren

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 februari 2017 - 11:56
Odile, Bedankt voor je suggestie. Ook bedankt voor de opdracht, trouwens. Ik vond dit bijzonder om te doen en ik merk dat deze benadering iets bij mij los heeft gemaakt. Een creatieve flow, of hoe je het mag noemen. Meestal schrijf ik vooral vanuit mijn verstand, hier was het vooral vanuit mijn gevoel. Dat heeft met de opdracht te maken. Ik ben je zeer erkentelijk!

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 februari 2017 - 12:11
Schrijvenmaar, Ik denk dat je gelijk hebt. Misschien maak ik er een vraag van: 'Waarom heb ik eigenlijk kanker, mama?' of alleen 'Waarom, mama?' Ik denk het laatste. Allen, Heel erg bedankt voor jullie feedback!