#128 - De gouden bruiloft van Geert en Gerdien

Geert neemt een trekje van zijn filtersigaret. Dat doet hij ongaarne; vroeger gebruikte hij tot zijn grote genoegen pruimtabak. Helaas heeft Gerdien, zijn trouwe levensgezellin hem dat verboden omwille van de hygiëne. Hij kijkt vergenoegd naar zijn land waarop geiten en koeien grazen. Goed geboerd heeft hij, dat mag je wel zeggen. Moeder de vrouw kan tevreden zijn. In de opkamer staat een notenhouten kast met antiek serviesgoed van een uitzonderlijke waarde. Daar zouden ze van opkijken bij het programma Tussen kunst en kitsch. Vandaag is het een bijzondere dag: hij en Gerdien vieren hun gouden bruiloft met hun ganse nageslacht. Allen komen: zes dochters met hun aangetrouwde mannen, die gezamenlijk vierendertig kleinkinderen hebben voortgebracht. De grote stal is omgetoverd tot een ware feestzaal met lange tafels waarop straks het gespeende varken in alle glorie zal prijken om te worden verorberd. Verse salades met doperwten en kruimige aardappelen zullen het feestmaal vervolmaken. Goede uitgelezen wijnen zullen bijdragen tot het verhogen van de feestvreugde. Vergenoegd wrijft hij over zijn buik. Een geslaagd man, dat is hij zeker! Binnen poetst Gerdien met een verhit hoofd het tafelzilver. Straks komen ze. Ze is de tel kwijtgeraakt hoeveel kleinkinderen ze heeft. Nooit heeft ze hem kunnen stoppen. Slechts de smerige gewoonte van het tabak pruimen heeft ze onder controle gekregen, niet zijn ongebreidelde grijpgrage handen. Met liefde heeft ze ze alle kinderen opgevoed en de vuiligheid onder het tapijt geveegd. Voor het gefluister van de buren heeft ze zich allang afgesloten. Geert is in wezen een doodgoeie kerel. Vandaag is het feest.