#124 MOT- op de pot, -TO op de po.

#124 MOT- op de pot, -TO op de po. Ik houd niet van motto's en ook niet van doelen. Mijn enige doel, als de psycholoog mij tot een doel dwingt, is het einde van mijn leven, de dood. Ik schrijf vanwege de opdracht en zoek motto's op op internet. Er kruipt direct een vervelende rilling over mij, alsof ik op de pot zit en aangevallen word door een tegeltjeswijsheid, die van de muren mij met schuingeschreven letters het leven voorschrijft. Bij mijn oude buurvrouw plas ik niet graag omdat zij geborduurde motto's heeft hangen. In allerlei verfijnde kruissteekjes hangt aan de rechterkant aan de muur deze uitspraak, “Het leven is een feest maar je moet zelf de slingers ophangen”. 'Waar het opslaat weet ik niet hoor,' zegt ze vrolijk maar ze vindt het gezellig. Ik heb op mijn wc een bierviltje hangen waar handgeschreven opstaat “Niets is wat het lijkt.” Ik weet hoe boos ik was toen ik dat opschreef. Maar is dit een motto? Nee, voor mij een constatering na een discussie over het jodendom met een volslagen onbekende vrouw. Een andere vrouw waar ik mij eerder aan had voorgesteld mengde zich in de discussie en vloog agressief in woorden uit de bocht tegen mij. Ze leek mij zo aardig. En ik schreef dat 'niets is wat het lijkt' later op dat bierviltje. Ik heb net even gekeken op mijn wc en het hangt er nog steeds. 'Is een feest mooier als het langer duurt?' Deze regels heb ik ook eens opgeschreven. Ik vond ze mooi om over na te denken als ik wandel of fiets of zit met mijn sjaal om in het zonnetje buiten terwijl het vriest. Mijn moeder zei altijd 'Het is niet anders'. Gelukkig hing het niet op haar toilet terwijl zij wel van borduren hield. Zij heeft overigens wel haar doel bereikt zonder dat ze dat ooit aan een psycholoog vertelde.