Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Indeling in episodes of met flashbacks?

Dag medeschrijvers, Nu zit ik met een probleem. Ik was aanvankelijk van plan mijn verhaal in te delen in drie episodes. Het eerste personage zou dienen voor de introductie van de personages, waarna een inleiding wordt gegeven tot hun ontwikkeling en in de tweede episode waren, eenmaal flink veranderd, de personages opnieuw geintroduceerd. Nu zit ik een beetje met het volgende. Ik ben bang dat wanneer ik het zo laat, de tweede episode meteen erg irrealistisch wordt, omdat de ontwikkeling een aanzienlijk tijdverloop (zes jaar) heeft. Tegelijkertijd is de eerste episode erg belangrijk, niet zozeer voor de verhaallijn maar wel voor de ontwikkeling van de personages. Bovendien zit er een aantal elementen in dat ik echt verteld moet hebben voor een goed begrip van de tweede en derde episode. De eerste episode is ongeveer 10.000 woorden die grotendeels verteld moeten worden, ook bij flashbacks. In concreto: wat vinden jullie prettiger lezen (voor het verhaal op zichzelf maakt het niet uit namelijk). A.) Een hele eerste episode, waarbij een introductie wordt gegeven van de personages en een kort voorproefje op de verandering die zijn gaan doormaken, met na zes jaar een abrupt zich op de verandering. B.) Een introductie met de 'ontwikkelde' personages, terwijl tegelijkertijd sneller het plot wordt opgebouwd (dat begint pas in de tweede episode) en er erg veel flashbacks zijn naar de verleden tijd van zes jaar eerder. 10.000 woorden aan flashbacks, plus de flashbacks die er sowieso al zouden zijn, is natuurlijk erg irritant, tegelijkertijd is een episode waarin het plot nog niet echt ter sprake komt dat natuurlijk ook. Ik ben benieuwd naar jullie opvatting in dezen. DanielBoás

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Daniel Boas,
In concreto: wat vinden jullie prettiger lezen (voor het verhaal op zichzelf maakt het niet uit namelijk).
B en naar mijn idee maakt het voor het verhaal alles uit. Dat heet compositie. Je verhaal (en de meeste verhalen) bestaat uit een uiteenzetting/achtergrond(1); verwikkeling (2) en ontknoping(3). Uiteraard ga je het niet op die manier presenteren aan de lezer. In jouw optie B geef je al aan dat je met een stukje 3 begint gevolgd door 2. En dat is prima. De kunst is de delen 1,2 en 3 zo te mengen/doseren dat de lezer steeds verder wil. Gangbaar is in het begin een beetje 3, iets meer 2 en het meest 1. En naar het eind toe andersom zodat uiteindelijk 3 overblijft - daar waar alles samenkomt.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ga ook voor B. Dat geeft je veel meer speelruimte om actie en verhaal-voortstuwende-elementen te mixen met de karakterontwikkeling. En dat houdt het dan ook weer spannend en afwisselend voor je toekomstige lezer.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie tips! Er is nu misschien inderdaad wat te veel shockeffect, omdat de overgangen vrij abrupt lijken. Let wel dat de eigenlijke karakterontwikkeling geen uitvloeisel is van het verhaal maar eerder een voorgeschiedenis van de personages. De reden dat ik aanvankelijk dacht aan episodische indeling en het nu ook zo geschreven heb, is ook deels omdat ik het zelf vreselijk storend vind lezen om steeds terug te moeten rekenen "wanneer was dit nu?". Zelf heb ik bij het lezen al vaak de indruk dat het afhoudt van de eigenlijke essentie. Ik ga er nog eens een nachtje over slapen, in ieder geval heel erg bedankt voor jullie vrijwel unanieme feedback.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
:-) Het mooie van advies is dat zodra het advies dat je krijgt weerstand bij je oproept, je automatisch weet wat je niet wilt. En bij keuze uit twee, wat je dus wel wilt! Succes met kiezen en schrijven.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad Ceridwen. Heel eigenwijs, leg ik jullie wijze advies naast me neer, omdat ik juist het 'shockeffect' dat wordt weergegeven na de tijdspanne zo mooi vind. Men zal het misschien wat irrealistisch vinden, de overgang, maar ik vind het mooi op die manier en bovendien is het wél realistisch, wat ik dan weer op kan lossen met een paar hoofdstukjes aan flashbacks.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
DanielBoas,
omdat ik juist het 'shockeffect' dat wordt weergegeven na de tijdspanne zo mooi vind.
het gaat erom wat de lezer (mogelijk) mooi vindt. De schrijver weet toch wat er komt ;)