Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#111 De oorlog in onszelf

De oorlog in onszelf We zijn in de teloorgang gekropen maar aten niets, we verdronken in honger en sneden er stukken hoop doormidden. Wat overbleef beten tanden stuk op smaakloze vorken, met de bolle kant lepelden we wanhoop uit verbrande potten. De geur van weleer vermengd met lege koppen, bedekte het kleed dat we van tafels schoven. Om het voeden van een kameraad, sneuvelden porseleinen schappen, vochten we voor volle buiken de oorlog in onszelf.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tommot, ik sluit me aan bij Odile. Wat een bijzonder veelzijdig gedicht. Je bent een aparte schrijver, en dat ben je.