Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

verhaallijn

Ik heb een mogelijke verhaallijn bedacht en wil weten wat jullie ervan vinden. Vooral het einde is een conclusie dat de hoofdpersoon zelf neemt. De ik-persoon is Limbart. Eerste deel: Limbart van 20 jaar krijgt via zijn opleiding een stagereis aangeboden om te werken in een klein hospitaaltje in Indische dorpje. Als zijn papieren in orde zijn en de vertrekdag is gepland krijgt hij 2 dagen voor vertrek een telefoontje: de reis gaat niet door, vanwege teveel afmeldingen. Tweede deel: Na overleg met zijn ouders raadde deze hem een wandelreis te kiezen waar hij als vrijwilliger tegelijk kan leren met de reizigers om te gaan. Zijn vader met zijn contacten in de reisbranche krijgt dit voor elkaar. Het graafschap Yorkshire in Engeland wordt zijn bestemming. Voor 2 weken zal hij met een aantal mede-vrijwilligers de groep voorzien van hulp. Derde deel: Na de voorbereidingsdag van de reisorganisatie heeft hij zijn focus op de vertrekdatum gericht. Maar een week voor vertrek komt per mail het antwoord: zijn bergwandel-ervaring is net te weinig om hem mee te laten gaan. Conclusie: Limbart heeft gewoon tweemaal pech en besluit nog eenmaal met zijn ouders op de camping in Frankrijk de vakantie te vieren.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil lezen wat jij me wilt vertellen :-). Met dit verhaal hangt het resultaat af van hoe je het vertelt. Als je dat boeiend doet, kan je er best een goed verhaal van maken. Als je die achterliggende boodschap weet te vinden, inderdaad, anders is het wat te leeg en te mak, ook voor jou als schrijver om je pagina's ermee te vullen.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een hoofdpersoon is voor een lezer interessant wanneer hij actief is. Een vechter. Deze Limbart is passief en nog een drol ook wanneer hij dan maar met zijn ouders op een camping gaat zitten. Ik weet niet of lezers dit zal boeien. Wel misschien als die Limbart na de eerste afwijzing op de bonnefooi naar India vertrekt om zijn eerste droom te verwezelijken. En natuurlijk moet je hem nog meer problemen voor de voeten gooien, want hij mag niet zo maar naar India komen. Verder zul je Limbart een droom, een doel moeten geven, de motieven om te handelen. Succes !

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het gaat niet om wat ik wil lezen, maar om wat u wilt schrijven. Ik moet zeggen dat ik sneller iets zal lezen als iets een achterliggende betekenis heeft, iets waarvan ik kan leren. Wat dat is, is aan de schrijver. En zelfs in 3500 woorden is dat mogelijk.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De verhaallijn zoals je hem nu hebt geschreven, is voor mij niet interessant. Ik vind het als lezer prettig om te lezen dat het hoofdpersonage wordt uitgedaagd. Als de reis niet doorgaat, kan hij inderdaad kiezen voor een andere optie, het meegaan als vrijwilliger op een wandeltocht. Maar ik vind het een beetje vreemd dat als dat dan niet doorgaat, hij niet iets anders zoekt. Het lijkt voor mij in eerste instantie dat hij graag als vrijwilliger aan de slag wil, of in elk geval iets wil leren. Ik zou dat gevoel vasthouden en daarop voortborduren. Hij kan wel pech hebben, maar persoonlijk ben ik van mening dat hij er dan ook nog iets mee moet doen. En het niet klakkeloos moet accepteren.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar als uit het verhaal zou blijken waarom hij het klakkeloos accepteert, zou je het dan interessanter vinden? Misschien gaat het wel om een man die nooit iets bijzonders doet, dan besluit het wel te doen om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat hij zijn lotsbestemming (niks bijzonders kunnen doen) gewoon moet accepteren. Daar zit best een verhaal in. Kunst is om het eruit te halen.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk dat het er inderdaad aan ligt hoe je het dan op papier zet. Het idee staat mij niet aan, wellicht omdat ik het zelf moeilijk vind om zoiets interessant te maken. Ik ben zelf namelijk ervan overtuigd dat, wanneer je iets wil, je daar zelf ook iets voor moet doen en dat je dus actief moet zijn. Dat heb ik vooral met (mijn) personages. Dus ik denk dat voor mij persoonlijk daar ook een knelpunt zit. Ik zou niet weten hoe ik het interessant zou kunnen maken. Aan de andere kant, schrijven is ook een vorm van uitproberen. Schrijf het hele stuk eens op en kijk wat het wordt. Dit is een opzet, hieruit kunnen we nog niet veel opmaken. Het kan interessant zijn/ worden, maar nu hebben we slechts dit en kunnen we het nog niet lezen.