schrijfopdracht #104 Herinneringsgedicht
Weet je nog dat wij
Weet je nog dat wij zoenden onder het raam
Zoenden onder het raam terwijl je moeder
Terwijl je moeder met haar stem
Met haar snerpende stem riep
Jouw naam riep
Weet je nog dat wij zoenden onder het raam
Terwijl je moeder jouw naam riep
Door het raam en jij in mijn ogen keek
Met een blik van heb ik jou daar
En een hand op mijn schouder een hand
Tussen mijn schouderbladen
Die hand die ik voel tot in alle eeuwigheid
Die ogen die ik zie tot nu toe
Tot nu toe zie ik je ogen en hoor ik je moeder
Jouw naam roepen
Jouw naam die ik nooit vergeten ben
Waar menig kenteken mij aan herinnert jouw naam
Die zo vlak bij mijn naam stond. Zo vlak bij als ik bij jou stond die avond
Of was het al nacht?
Weet je nog dat jij mij zoende en daarna naar binnen ging
Onder het gesputter van je moeder
En ik daarna afdroop, wegging naar huis
Om je nooit meer te zien
Weet je dat nog
Ate Vegter, 25 juli 2016
www.atevegter.wordpress.com
Ate Vegter Het is veel
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Hoi Ate; ik vind het wel weer
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Ate Vegter schreef: Weet je
Lid sinds
19 jaar 3 maandenRol
Jouw naam, (die ik nooit
Lid sinds
16 jaarRol
Dank voor jullie reacties. Ik
Lid sinds
16 jaarRol