#103 Ik benijd je

Hoi Joke VG, je gebruikt mooie zinnen en beelden. "Op dool" ken ik niet maar het klinkt goed. Toch heb ik moeite — ligt hoogstwaarschijnlijk aan mij — om het verband te leggen tussen de eerste zin en de rest. Geboeid en met plezier meerdere keren gelezen :thumbsup:

Liefdevol de mond gesnoerd: zo lees ik het. Ik begrijp niet zo goed waar ineens de wolvin met haar jongen als vergelijking vandaan komt? Hp heeft een lage dunk van zichzelf en is volkomen afhankelijk gemaakt: liefde kan verlammend werken. Tenminste dit is mijn interpretatie. ;)

Jouw woorden zweven door het universum als atomen op dool, ongrijpbaar, ondefinieerbaar maar toch de basis van elk verhaal. Mijn gedachten kennen geen privacy, je kent ze al voor ik ze kan uiten. Van zodra mijn verminkte geest zijn ideëen wil spuien, corrigeer je me zoals een wolvin haar jongen, liefdevol maar vastberaden.

Dag JokeVG, Jouw woorden zweven door het universum als atomen op dool, ongrijpbaar > wat een mooie zin. Wat ik jammer vind ik het gebruik van het woord 'privacy'. Niet dat het fout is, het is meer het 'Engels' dat mij uit het ritme haalt. Misschien eenvoudig: Mijn gedachten, je kent ze al voor ik ze kan uiten. De vergelijk met de wolvin vind ik krachtig. Zonder precies te weten waarom. Hartelijke dank voor je mooi bijdrage. Hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

@bartsnel: bedankt voor je mooie compliment, voor mij is de aanbidding van de hp voor die persoon de link tussen alles. Maar anderzijds: het gedicht roept ook meer vragen op dan dat het antwoorden geeft... @Marietje: inderdaad, liefde kan verlammend zijn en veranderen in verafgoding. de wolvin geeft die hiërarchie weer. @ambilicious: dankjewel voor deze mooie complimenten! ik ben er van aan het blozen. :) Wat de privacy betreft: met het hardop nalezen merk ik inderdaad dat het stropt. Ik denk er nog wat verder over na hoe ik dat aanpas!