denkende personages: welke leestekens gebruiken?

Nee, je kunt de tekst schuingedrukt maken Bijv Het is zo warm dat niet alleen zweetdruppels over Jokes gezicht rollen, maar zelfs haar hele shirt nat is. Ze kijkt naar het raam. Eigenlijk moet die dichtblijven. Het is gewoon niet te houden. Het is genoeg, nu gaat hij open! denkt Joke.

Gedachten worden zonder aanhalingstekens weergegeven, en na de dubbele punt volgt een kleine letter: Ik dacht: morgen ga ik naar de film. Morgen ga ik naar de film, dacht ik.

https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/aanhalingst…

ok, bedankt voor jullie antwoord! Voor mij voelde het ook juister zonder de leestekens, maar ik voelde me toch niet zeker. Nu kan ik ze met een gerust hart weglaten. :)

Mijn oorspronkelijke reactie op deze plek was:

De antwoorden hierboven lijken me prima. Maar wat ik zelf vaak doe, is dat ik gesproken tekst tussen dubbele aanhalingstekens zet en gedachten tussen enkele aanhalingstekens. 'Is dat Joop niet?' dacht ze. Ze stak haar hand in de lucht en riep: "Joop, hallo!"

Maar naar aanleiding van de reacties hieronder raad ik het iedereen af! Groetjes, Dennis

De antwoorden hierboven lijken me prima. Maar wat ik zelf vaak doe, is dat ik gesproken tekst tussen dubbele aanhalingstekens zet en gedachten tussen enkele aanhalingstekens. 'Is dat Joop niet?' dacht ze. Ze stak haar hand in de lucht en riep: "Joop, hallo!"

Dit is niet correct. Het is niet alleen verkeerd, maar ook verwarrend en, erger nog, heel moeilijk te corrigeren voor een redacteur en/of uitgever. Ik hoop dat je dit niet in een manuscript aan het doen bent! Dit is ook niet correct:

Nee, je kunt de tekst schuingedrukt maken

Dit is wél correct:

Gedachten worden zonder aanhalingstekens weergegeven, en na de dubbele punt volgt een kleine letter: Ik dacht: morgen ga ik naar de film. Morgen ga ik naar de film, dacht ik.

https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/aanhalingst… En dit ook:

Voor het weergeven van een gedachte worden er geen aanhalingstekens gebruikt. Er komt ook geen hoofdletter na de dubbele punt.

http://www.taaltelefoon.be/gedachten-weergeven-aa…

Maar het is niet altijd nodig om "ik dacht" of "dacht ik" voor of achter een gedachte te zetten, als duidelijk is wie er denkt (net zoals je "zei hij" meestal weglaat als duidelijk is wie er aan het woord is). In dat geval kan het niet in cursief zetten van een gedachte juist verwarrend zijn, toch? Bovendien wordt het in cursief zetten van gedachten geloof ik best vaak gedaan, in fantasy in ieder geval (even uit mijn hoofd in de boeken van Het Lied van IJs en Vuur en Christopher Paolini's Erfgoedcyclus). Voor mij is het dus acceptabel. Ik doe het in mijn eigen manuscript ook.

... wat ik zelf vaak doe, is dat ik gesproken tekst tussen dubbele aanhalingstekens zet en gedachten tussen enkele aanhalingstekens.

Dit is niet correct. Het is niet alleen verkeerd, maar ook verwarrend... Ik hoop dat je dit niet in een manuscript aan het doen bent!

Sterker nog; ik heb het al gedaan. Meerdere keren zelfs. Ooit heb ik daar lang en diep over nagedacht en kwam ik tot de conclusie dat dit juist het meest duidelijk is. Ik heb namelijk meerdere keren meegemaakt dat ik een boek las en het gebrek aan aanhalingstekens verwarrend vond, omdat ik niet wist of het nou een gedachte van een personage betrof, of een uitspraak van de auteur. Ik zou echt niet weten waarom enkele aanhalingstekens onduidelijker zijn dan geen. Enkele aanhalingstekens (gedachten in mijn boeken) onderscheiden zich tenminste van dubbele aanhalingstekens (gesproken tekst). Geen aanhalingstekens (gedachten in jouw boeken) onderscheiden zich daarentegen niet van geen aanhalingstekens (overige tekst). En tot een seconde voor jouw reactie, had ik daar nog nooit commentaar op gehad, waaruit ik voorzichtig durf te concluderen dat mensen geen moeite hebben met mijn manier. Overigens zegt de taaltelefoon ook dit:

De taaladviezen die de Taaltelefoon verleent, hebben voor de gebruiker geen bindend karakter.

Gen aanhalingstekens bij gedachten.

En tot een seconde voor jouw reactie, had ik daar nog nooit commentaar op gehad, waaruit ik voorzichtig durf te concluderen dat mensen geen moeite hebben met mijn manier.

Zo zie je maar, in een seconde staat je hele wereld [denkwijze] op zijn kop. Een voorzichtige conclusie - over de mensen die je tot nu toe nooit commentaar hebben gegeven - kan leiden tot een ernstige hoeveelheid redigeren - nu je wel commentaar krijgt.

Overigens zegt de taaltelefoon ook dit:

De taaladviezen die de Taaltelefoon verleent, hebben voor de gebruiker geen bindend karakter.

Gelukkig maar. Ik denk vaak; 'O - o.'

Zonder aanhalingstekens, maar dat is al gezegd. En gedachten mogen wel degelijk schuin weergegeven worden, al is dat meestal alleen als er echt nadruk op ligt. Het hangt volgens mij af van het gebruikte perspectief. Ook verschilt het per uitgever. In mijn jeugdboeken stonden de gedachten nooit schuin, nu in mijn roman soms. Ik zie het ook in de boeken van bijvoorbeeld David Mitchell en laatst las ik een thriller waar bij één personage de gedachten schuin stonden. Heel verwarrend omdat het leek alsof je twee perspectieven door elkaar aan het lezen was. Zelf vind ik het wel lastig om te bepalen wat wel/niet cursief moet.

Zo zie je maar, in een seconde staat je hele wereld [denkwijze] op zijn kop. Een voorzichtige conclusie - over de mensen die je tot nu toe nooit commentaar hebben gegeven - kan leiden tot een ernstige hoeveelheid redigeren - nu je wel commentaar krijgt.

Welnee joh :) Sinds die weloverwogen beslissing is er niks wezenlijks veranderd. Ook toen wist ik al dat gedachten er doorgaans hetzelfde uitzien als andere tekst en dat vond ik (en vind ik nog steeds) voor verbetering vatbaar.

soms.

'Soms de nadruk leggen in italic' is iets anders dan: alle gedachten in italic, of maar naar believen afwisselen met enkele aanhalingstekens of dubbele. De nadruk leggen op een woord in dialoog (of gedachte) kan inderdaad 'soms' soms nodig zijn, en daarin kan de schrijver kiezen voor italic of aanhalingstekens. Menace, natuurlijk mag je alles doen zoals jij het wilt doen. Ook als dat wat jij doet simpelweg fout, is, de gruwel van de redacteur is, de uitgever je manuscript er lachend om in de prullenbak gooit, de lezer het boek niet uitleest, en je het jezelf belachelijk en onnodig moeilijk maakt: mag je állemaal doen, en niemand die er wakker van ligt.

De antwoorden hierboven lijken me prima. Maar wat ik zelf vaak doe, is dat ik gesproken tekst tussen dubbele aanhalingstekens zet en gedachten tussen enkele aanhalingstekens. 'Is dat Joop niet?' dacht ze. Ze stak haar hand in de lucht en riep: "Joop, hallo!"

Wat je hier, op dit schrijversforum, echter niet kan doen (in ieder geval niet zonder een correctie te verwachten) is: een vraag beantwoorden met "wat jou prima lijkt" en "wat je zelf altijd doet". Als je het antwoord niet weet, sta dan open om te leren: daar word je een betere schrijver van. Het is ook helemaal niet erg dat je iets verkeerd hebt gedaan, al doende leert men. Andere mensen komen hier ook om te leren en om van elkaar te leren. Jij hebt nu hopelijk ook iets geleerd: laat anderen niet jouw fouten overnemen omdat je het zelf liever verkeerd blijft doen.

Sorry, ik denk nooit zo in termen als goed en fout. Vooral omdat taal, zowel gesproken als geschreven, altijd en overal aan verandering onderhevig is. Een leeg vel papier vraagt erom om op een creatieve manier gevuld te worden en als ik merk dat ik iets dat gangbaar is verwarrend vind, dan probeer ik te kijken of het op een andere manier kan die ik beter vind. Natuurlijk is het niet mijn bedoeling om anderen in de problemen te brengen door ze op te zadelen met onnodig redigeerwerk. Daar had ik niet genoeg bij stilgestaan, dus bij dezen mijn excuses aan Joke VG.

Sorry, ik denk nooit zo in termen als goed en fout. Vooral omdat taal, zowel gesproken als geschreven, altijd en overal aan verandering onderhevig is. Als ik merk dat ik iets dat gangbaar is verwarrend vind, dan probeer ik te kijken of het op een andere manier kan die ik beter vind. Natuurlijk is het niet mijn bedoeling om anderen in de problemen te brengen door ze op te zadelen met onnodig redigeerwerk. Daar had ik niet genoeg bij stilgestaan, dus bij dezen mijn excuses aan Joke VG.

Je zegt o.a. dit: '... altijd en overal aan verandering onderhevig is.' Als je dat meent, kun je ook jouw zienswijze aan verandering onderhevig laten zijn. Ook al vind jij iets verwarrend, dat betekent nog niet dat je kunt leren om dat minder verwarrend te laten zijn: leer van je fouten en kijk vooruit. Gedachten tussen leestekens is gewoon niet goed. Ook al denk jij niet in termen van goed of fout. Je hebt het overigens wel fout.

De boodschap was al duidelijk, Suma ;)

Natuurlijk is het niet mijn bedoeling om anderen in de problemen te brengen door ze op te zadelen met onnodig redigeerwerk. Daar had ik niet genoeg bij stilgestaan, dus bij dezen mijn excuses aan Joke VG.

Hoi Menace, Mijn insteek was niet alleen de topicstarter (hoewel ik het echt sympathiek vind dat je je excuses aanbiedt). Alle topics blijven online staan, die van tien jaar geleden zijn ook nog te vinden op de site en via Google. Aanhalingstekens zó verkeerd gebruiken is alleen handmatig te corrigeren bij het redigeren van een manuscript. Als dus in de toekomst iemand op zoek is naar het antwoord op de vraag die Joke hier stelt, gaat diegene misschien uit jouw antwoord. Met een moeizame redactie of, in het ergste geval, misschien zelfs een afwijzing van een uitgever tot gevolg. Vandaar dat ik zo benadrukte dat het gebruik van aanhalingstekens bij gedachten - fout is. Als jij toch zelf die keuze wilt maken, is dat uiteraard aan jou. Groet :)

nooit gedacht dat zo een simpele vraag zoveel reacties zou uitlokken! Ik vind ze allemaal even waardevol, bedankt!

Lang geleden was het toch iets anders.

„Wat zou dat teeken wel beduiden?” vroeg zij zich af. „Wat!” dacht zij, „Ali Baba heeft het goud bij schepels vol!”

Uit; Ali Baba en de veertig roovers.

Als dus in de toekomst iemand op zoek is naar het antwoord op de vraag die Joke hier stelt, gaat diegene misschien uit jouw antwoord. Met een moeizame redactie of, in het ergste geval, misschien zelfs een afwijzing van een uitgever tot gevolg.

Zou kunnen, dat laatste. Zeker laat een verzorgde interpunctie óók iets zien van de know-how van de schrijver. Tegelijkertijd lijkt het mij aannemelijk dat een uitgever wel raad weet met incorrecte aspecten in een manuscript, indien hij het voor het overige top vindt. Bijvoorbeeld auteurscorrectie. Omgekeerd: wanneer de interpunctie 100% oké is en het verhaal 0,0 boeiend of in verhaaltechnisch opzicht een flard, gaat het sowieso niet uitgegeven worden, behalve eventueel in eigen beheer. Overigens hebben we hier op de site meer interessante pagina's die het probleem behandelen: http://www.schrijvenonline.org/search/node/guille… Maar laat gezegd zijn en blijven: gedachten plaatst men tegenwoordig niet tussen aanhalingstekens. Het voorbeeld van Yrret laat zien dat ook interpunctieregels aan mode onderhevig zijn.

Als dus in de toekomst iemand op zoek is naar het antwoord op de vraag die Joke hier stelt, gaat diegene misschien uit jouw antwoord.

Om die reden heb ik mijn reactie bij #4 licht aangepast. Wel wil ik nog even zeggen dat ik dit toch echt wat overtrokken vind:

Menace, natuurlijk mag je alles doen zoals jij het wilt doen. Ook als ... de lezer het boek niet uitleest...

Want wat Thérèse hierboven zegt over uitgevers, geldt min of meer ook voor lezers. (Edit: citaatje verwijderd)

Het voorbeeld van Yrret laat zien dat ook interpunctieregels aan mode onderhevig zijn.

Precies. En ik loop gewoon wat op de feiten (lees: mode) vooruit ;) Maar goed, wegens al jullie reacties zal ik voor ik aan mijn volgende manuscript begin, overwegen (ik beloof niks) om het toch weer op de hier en nu gangbare manier te doen.

nooit gedacht dat zo een simpele vraag zoveel reacties zou uitlokken! Ik vind ze allemaal even waardevol, bedankt!

Dan ben ik blij dat je die vraag gesteld hebt. Groetjes!

Maar goed, wegens al jullie reacties zal ik voor ik aan mijn volgende manuscript begin, overwegen (ik beloof niks) om het toch weer op de hier en nu gangbare manier te doen.

Gangbaar, dat is jammer. Ik denk; 'Jij zou - "voet bij stuk" - moeten houden.'

[ Maar goed, wegens al jullie reacties zal ik voor ik aan mijn volgende manuscript begin, overwegen (ik beloof niks) om het toch weer op de hier en nu gangbare manier te doen.

Dat is jouw keuze. Je verleent mij of anderen geen gunst door een juist advies op te volgen, en je benadeelt enkel jezelf door het niet te doen. In ieder geval: geen dank, en veel succes er nog mee.

@The Menace Afhankelijk van je doel met schrijven (uitgegeven worden of schrijven omdat het leuk is) zou ik kiezen wat het meest gangbaar is (of dat nou met ' en ' is of niet), of wat je zelf het duidelijkst vindt. Dus als je schrijft omdat je het leuk vindt en je vindt gedachten met ' en ' erbij beter lezen, dan zou ik die ' en ' zeker gebruiken. Het is jouw verhaal met jouw gekozen opmaak, wat anderen daarvan vinden doet er dan niet toe.

Daar heb je helemaal gelijk in, Waus. Schrijven doe ik in de eerste plaats omdat mijn hoofd anders ontploft van alle ideeën die erin zitten, in de tweede plaats omdat ik het leuk vind en in de derde plaats omdat ik het gewoon lekker vind om met mijn vingers op een toetsenbord te rammelen. Dat vrienden, familie, collega's en andere bekenden daarnaast aangeven dat ze van mijn boeken genieten, is een leuke bijkomstigheid. In het pittoreske Ootmarsum woont de vierenzeventig jarige meneer De Vries, die elke ochtend om half zes zijn chihuahua uitlaat, op zondag croissantjes voor zijn vrouw bakt en die heimelijk voorzitter is van de lotgenotenvereniging van bejaarde eigenaren van een uitgescheurde tepelpiercing. Wat zijn politieke voorkeur is, als hij die heeft, interesseert me niet zo. Ik hoop voor hem dat het goed met hem gaat, maar het is me om het even wat zijn lievelingskleur is, of hij het EK een beetje volgt en wat hij van mijn boeken zou vinden, als hij ze zou lezen. Want ik ken meneer De Vries uit Ootmarsum helemaal niet. Zijn mening is er dus één van de zeven miljard mensen op deze planeet die ik ook allemaal niet ken. Om die reden heb ik niet echt de behoefte om te zorgen dat mijn boeken bij meneer De Vries terecht komen en dus ook niet om daarvoor een uitgever te benaderen. En daarom maak ik me ook niet zo heel druk over wat er nu op dit moment en in dit kleine stukje van de wereld, allemaal wel of niet is toegestaan met aanhalingstekens. Yrrets sarcasme ten spijt.

Yrrets sarcasme ten spijt.

Ik dacht; 'Ik zal je helpen - te volharden.' Dat, je dat, sarcasme noemt - zal zijn door mijn gebrekkige kennis van de hedendaagse Hollandse interpunctie. "Ik schrei luid - want is mijn zwaard mijn pen, naar eer en geweten - niet uw beste vriendschap waard?" "U bent met mijn grommen niet bekend, U heeft de steun - onvoorwaardelijk - niet eens herkend?" "Denise - Denise - jonkvrouw, u ligt dwars het zal den Draak worst zijn, Hij toetert uwer afmars."

Door je gebruik van enkele aanhalingstekens op een plek waarvan je vindt dat je ze daar niet moet gebruiken, nog aangevuld met streepjes en dubbele aanhalingstekens, kwam ik tot een andere conclusie, Yrret.

... is mijn zwaard mijn pen, naar eer en geweten - niet uw beste vriendschap waard?"

Natuurlijk wel!

U heeft de steun - onvoorwaardelijk - niet eens herkend?"

Nee, sorry. Inmiddels is dit topic hevig ontaard. Ik zou willen zeggen: :ontopic: Maar ik denk dat inmiddels alles over denkende personages wel is gezegd.