#97 Eindtableau (voor het breken)

Ooit zag ik eens een werk van Jeroen Bosch. Ik weet de titel niet meer, ik weet zelfs niet meer echt van hoe of wat, wel weet ik dat het een vreemd schilderij was. Het is voor mij onmogelijk om deze opdracht op de juiste manier te lezen, vanwege gebrek aan relevante kennis (dit wordt een drukke week). Maar zoals altijd houd ik van jouw verhaal. Het is mysterieus. Maar het leest zompig in de zin van een moerassig Amerikaansig gebied. En laat ik nu geloven dat ik het zo niet had moeten lezen.

@Annemieke, wat doe ik je aan om 1:13 's nachts... De betekenis van schilderijen van Bosch zijn vaak raadselachtig, meerdere interpretaties zijn mogelijk. Zijn unieke kracht was zijn verbeelding die zich vaak uitte in een eigenzinnige symboliek. Ik was niet specifiek in de middeleeuwen, maar probeerde die symbolische, surrealistische kant in een prozagedicht naar voren te brengen (omdat voor mij een gedicht dichter bij een schilderij staat). Je mag het op jouw manier lezen zoals iedereen een schilderij op zijn eigen manier mag interpreteren. Natuurlijk is er een verhaal en een symboliek waarin ik beelden uit zijn schilderijen heb verwerkt, maar dat is misschien alleen mijn fantasie. Het gebied is zeker moerassig en zompig. Zoals ook het leven kan zijn.

@Elyse, je lezend kwam mij het beeld van een ballerina tussen twee barres voor ogen. Een meisje met een groot verdriet. Er zijn niet genoeg blokken magnesium voorhanden en zij glijdt overal vanaf. Je associaties blijven verwonderen. Uitgeperst vlees onder schoteltjes die breken of niet meer te vinden zijn, zoeken naar een schort of een woord. Het maakt dat je teksten niet aan tijd gebonden zijn, multi-interpretabel en keer op keer een feest om te lezen.

Een prachtig stukje proza. Graag gelezen en herlezen! :-) Tommot

Je verhaal zou een nachtmerrie van Jeroen Bosch kunnen zijn geweest. Een nachtmerrie omdat hij bij God niet weet hoe dit te schilderen.

Ik blijf je lezen en me verbazen. soms denk ik even 'ha, wat fijn,' maar dan gelijk weer 'maar da's onzin.' De betekenis ontgaat mij weer ten enenmale, maar jij weet dat het mijn on-poetische inborst is en trekt het je niet aan. Graag zag ik de geillustreerde editie - dat gevoel geeft het me dan weer wel.

@Mili, dank voor je mooie interpretatie! Ik zou wel voor altijd een feest om te lezen willen zijn, het is een prachtig compliment, maar Mili, ik weet het niet... Is mijn hoofd niet te ingewikkeld? Voor mij was deze invulling pure logica. Multi-interpretabel is waar ik naar zocht omdat ook de schilderijen van Jeroen Bosch dat zijn. Dit is een versie: de hp is de schrijver die zich in haar/zijn zelf opgeschreven zin (van het leven) bevindt. Jouw meisje, of wie ook met het grote verdriet of het gevoel overal in te verdrinken en niets 'rond' te krijgen, ziet uiteindelijk alles zo helder als het water in het beekje (de spiegel) en legt zich neer bij het onvoltooide dat ook mooi kan zijn. Besluit dan terug te keren naar het pure van waar het leven begon, (zoals ouderen vaak terugkeren in hun verleden). Het verhaal (de zoektocht, één lange, bochtige zin; daarom ook zonder interpunctie) is het leven en het leven is het verhaal. Bescherming is de schuilplaats (de schors, de schil, het schoteltje... jezelf). Ik herkende in details van het werk van Bosch wonderlijke associaties die uiteindelijk kloppen, precies horen daar waar ze horen terwijl ze zich in het geheel bijna verliezen. :{}

@Tommot, dank je wel voor het lezen en herlezen en je oprechte waardering. :) @Dos, zoals mensen soms bij God niet wisten hoe zijn schilderijen te beschrijven. ;)

Wat mij betreft ben je helemaal geslaagd in het symbolische en surrealistische naar voren brengen! Je tekst beweegt me. Thanks!

@Elyse, # 7, jawel, je hebt een ingewikkeld hoofdje. Met je uitleg krijgt je tekst een dimensie, niet onvoltooid, maar voltooid. Je hebt ook een bewonderenswaardig hoofdje. :thumbsup:

@schrijvenmaar, en toch maakt jouw verbazen mij blij. Omdat je me blijft lezen zal ik volgende keer weer iets van proza proberen. Wat mij zo boeit in de poëzie, is het spelen met woorden en beelden, het ritme ook, en het wonder van de meerduidigheid. Ik besef heel goed dat dat niet iedereen ligt en het lukt ook niet altijd. Ik kan wat voor mij een goed gedicht is wel tien keer opnieuw lezen, of vaker, en steeds krijgt het meer of een andere betekenis. Omdat het, compact, een hele wereld vanuit verschillende invalshoeken kan duiden. Over 'voor het breken' heb ik diep en logisch nagedacht, echt waar. Mijn zus schildert. Ik zal haar vragen of ze er een geïllustreerde editie van wil maken. Speciaal voor jou (ze heeft al een optie op 'Het punniken der zotheid' dus het kan even duren). ;) Dank voor jouw altijd eerlijke woorden!

@SonjavP, dank je wel...! @Mili, dat is lief. Ik zal proberen er wat meer orde in te scheppen. Maar ook weer niet te veel, dat zou ons lamleggen. 8)

Haha, ik twijfelde geen moment aan jouw nadenken; ik kan het gewoon niet bijbenen! Ook met je uitleg in #7 erbij blijf ik me verbazen, maar je laatste opmerking daar, over de details, is treffend. Wie weet leer ik me op een dag eenvoudig over te geven zonder ergens in mijn achterhoofd te horen 'maar wat betekent dat dan?' De flarden van beelden die je nu bij mij oproept, doen mij daar wel naar uitkijken. 'Het punniken der zotheid' klinkt tamelijk briljant; waar vind ik het?

@schrijvenmaar, 'Het punniken der zotheid' was mijn #96 bijdrage (de vorige). Je hoeft maar één keer op 'volgende' te klikken. Of je het wat vindt weet ik niet, maar het lijkt me in ieder geval wel vrij duidelijk. :lol:

@elyse, Er is al veel over je gedicht gezegd. Ik heb het gelezen en herlezen en vind het prachtig. Het ontroert me ook zonder dat ik kan analyseren waarom. Ik probeer het ook maar niet; ik laat je door je beelden meevoeren.

@Nel, dank je wel voor je mooie compliment. Als mijn gedicht kan ontroeren, ben ik al heel blij. Maar helemaal tevreden nooit. Het 'uittekenen' van beelden blijft een uitdaging, het blijft zoeken hoe de betekenis van die beelden te belichten. En je hebt gelijk, ontroering draait niet alleen om het waarom.