# 96 - Monnikenwerk der naastenliefde

:D

@Mili, mooi, diep tragisch, maar zo mooi geschreven. De geautomatiseerde ingelaste pauze, de handspiegel, ieder woord voelt minutieus gekozen en op de juiste plek. En dan te bedenken dat er geen zot woord bij is, al is het de zotheid ten top. De evidente emotie die loskomt bij de blik in de spiegel is moeilijk subtiel onder woorden te brengen. Ik denk inderdaad dat de gelukzaligheid haar opwindt. Er komen zelfs draken op af. ;)

Chapeau! Graag gelezen Mili.

Wat een heerlijk verhaal weer Mili. Je begon heel gewoontjes en even dacht ik een nieuw kant van je te zien, maar nee dat kwam snel weer goed. De productienormen moeten gehaald worden. Dus de tijd van 'luisteren naar de cliënt' is voorbij.

@Yrret, jij, grijnsdraak. Is dit alles wat ik van je krijg na maanden abstinentie? @Elyse, klopt, ik heb mijn woorden gewogen en de slotzin kende tientallen variaties. Het is van een grote spottende zotheid. Niet eens een film deze keer, maar echt. @Sonja, dank je. @nyceway, laat je niet bedotten, het begin is niet zo gewoontjes. ;) Merci.

Vlijmscherp, Mili. Zoals jij het hier beschrijft is het inderdaad "van de zotte". Het karakter van de vrouw heb je treffend neergezet. De eerste zin is zeker niet onschuldig. De tweede alinea al helemaal niet. Zijn we doorgeslagen in hulpvaardigheid of valt de vrouw onder de categorie "helpers", van wie bekend is dat zij vooral zichzelf helpen door hulp aan te bieden? "Kijk mij eens goed doen, waar blijft het applaus". Knap staaltje schrijfwerk dat getuigt van een groot inzicht in het menselijke karakter. :thumbsup:

Is dit alles ...

Lang geleden zag ik een avatar - een vrolijke jongedame - een tafel die ondersteunde. En ik dacht ... Toen. En nu nog steeds. Daarom; :D De handspiegel - wie heeft tegenwoordig nog zo`n ding. Zij dus. Haar lange rok. Verplicht i.v.m de mensen die daar geil snakken. Met wie je geen oogcontact mag hebben. En `s nachts aait Moehammad ibn 'Abd Allah ibn 'Abd al-Moettalib ibn Hasjim ibn 'Abd Manaf al-Koeraisji haar over haar bolletje en mompelt; 'Je bent braaf.'

@Willemina, geloof je me als ik je zeg dat ik me nog heb ingehouden? Het kan nog veel 'zotter'. Het is zoals je zegt maar vergeet het slijk der aarde niet. Geld. En de godvergeten arrogante 'hulpvaardige onkunde' ter meerdere glorie van zichzelf die de autonomie van de ander vernietigt. @Yrret, je weet dat je me gek maakt en nu nog meer. :o Je interpretatie van de tekst is bijzonder te noemen. Dank voor de reacties.

Mili, een briljante persiflage op de doorgeschoten hulpverlening en ook de zelfvoldaanheid van de hulpverleenster zelf vlijmscherp neergezet.

Geweldige invulling van de opdracht.

@Nel, missie geslaagd. ;) @Tja, geweldige reactie. :)

Dag Mili, het is inderdaad een lofzang op de zotheid. Proficiat. Vooral het struikelen in de lange rok is een "leuke". En het naar de grond kijken....Ik heb hier weer veel geleerd van de menselijke psyche. Vol variatie. :o

Welja, dit gevoel heb ik ook:

"Kijk mij eens goed doen, waar blijft het applaus".

De overdreven behulpzaamheid en daartegenover het niet aankijken vd cliënt - zijn anonimiteit bijna. Het afraffelen van haar woorden... Het is even goed niet menselijk dat je mensen, welke kleur of ras ook, een ongemakkelijk gevoel geeft. Ik zou ook schuiven op mijn stoel. Knap staaltje Mili! :nod:

Ik vind dit een naar verhaal. Het zegt veel over de gestoordheid van handelen. We zijn er maar druk mee, met onszelf goed voelen. Intensief stuk, Mili.

@Blavatski, u begrijpt al zo veel. :nod: @marlie, ik weet niet of ik helemaal goed bij je ben overgekomen. @Annemieke, ja, echte verhalen zijn vaak naar (eufemisme), zoals jouw verhaal. Dank voor jullie aandacht.

Dubbele post.

Goed beeld van een meeleeftuthola.

Het gaat mij net iets te ver, Mili. Dat komt vooral door:

Daarna pakt ze haar handspiegel. Ze ziet een goed mens.

Volgens mij spiegelt het type 'hulpverlener' dat jij omschrijft zich vooral in de reacties van de 'hulpbehoevende'. Voor het overige herken ik de adequaat neergezette zotheid.

@Dos, de 'meeleeftuthola's' hebben ook een zalvende stem; ze klinken hetzelfde. @Angus, nee, zij is een Gutmensch (een complimenteus scheldwoord) in een om zich heen slaande asielindustrie. De 'hulpbehoevende' geeft geen reactie, heeft nog nooit van deze tak van sport gehoord en wordt gedrogeerd. Dank voor de reacties.

Ach, de gutmensch doet tenminste nog iets en gelooft ergens in. De cynica verschuilt zich achter hermetisch nihilisme. Waarom zou iemand überhaupt nog wat goeds doen? Goed geschreven, maar misselijkmakend.

@Ostinato, wil je een digitaal bloemetje zoals ik je eerder op 120w stuurde? ;) Edit: De moraal omhoog houden? Of is het moeilijker tegen de algemene opinie in te gaan en naar de waarheid te zoeken?

Sterk verhaal, Mili. Ik ontdek ook veel door het Lof der Zotheid. Veel nieuwe plotmogelijkheden. Ik vind de spiegel juist een mooi beeld, een beetje surreëel. Benadrukt het zotte aan de situatie. Ooit kreeg ik een Amerikaanse bloggervriend die mij vertelde dat hij Vietnamveteranen mocht begeleiden met therapie. Hij was psychotherapeut. Wat hij daarvan leerde was niet jouw verhaal brengen, maar luisteren. Nog steeds een actueel gegeven in veel beroepen toepasbaar. Er wordt veel gezonden en weinig ontvangen.

@Mili Dat zou vast een vruchteloze discussie worden en dit is ook niet de plek daarvoor. Zoals ik al zei, goed geschreven. Edit: Maar ik begin de discussie zelf. Hm. Had ik beter niet kunnen doen. Ach, dat fijne internet.

@Odile, fijn je weer te lezen. Ik had het niet zozeer over luisteren hoewel dit een belangrijk deel van mijn werk is. Ik realiseer me wel dat ik dichter bij de vuurlinies zit; daarvoor is het goed deze zotheid te openbaren. @Ostinato, inderdaad, we gaan hier niet in discussie. Als je narrig van me wordt, kun je me ook overslaan. ;) Dank voor je compliment.

Mili, je hebt me zeer aangenaam verrast. :) Ik zie ook een andere manier van jouw schrijven hierin. De bron van het verhaal komt uit jouw (vaker gebruikte) ervaringen maar het is anders neergepend: dit keer in onopgesierde woorden. Zeer passend want de HP doet dit alles zonder opzet, vanuit eenvoudige naastenliefde. Dat ze een handspiegel ter bevestiging nodig heeft vind ik subliem gevonden en is de zotheid ten top. :thumbsup: Het zou triest zijn als dit de nieuwe humaniteit wordt. :(

@Marietje! Ben je zo druk met je ms bezig? Vlot het? Leuk dat je even langskomt; de onthouding van je reacties werd schier ondraaglijk. ;) Onopgesierd zei je, daar moest ik over nadenken. Wellicht omdat ik feitelijk schreef en er niet op los fantaseerde. Ik ontdekte laatst ook hoe leuk het is vanuit een kind te schrijven. Wie weet, wordt het nog wat met me. Tot gauw weer. En geef de postduif een kus van me. Straks sta ik niet meer op zijn netvlies. ;(

Mili, Ik sluit me aan bij Marietje. Geen opgesierde woorden. Een heldere scene in duidelijke taal!

@janp, en toch, en toch ga ik mijn hang naar voor mij mooie woorden niet onderdrukken. De gedachte dat iedere schrijver dezelfde, duidelijke c.q. eenvoudige woorden gaat gebruiken, staat mij tegen. Niet om te laten zien dat ik andere woorden ken maar omdat de Nederlandse taal rijk is. Ik zie woorden niet als opgesierd. Dank voor je reactie.

@Marietje! Ben je zo druk met je ms bezig? Vlot het? Leuk dat je even langskomt; de onthouding van je reacties werd schier ondraaglijk. ;) Onopgesierd zei je, daar moest ik over nadenken. Wellicht omdat ik feitelijk schreef en er niet op los fantaseerde. Ik ontdekte laatst ook hoe leuk het is vanuit een kind te schrijven. Wie weet, wordt het nog wat met me. Tot gauw weer. En geef de postduif een kus van me. Straks sta ik niet meer op zijn netvlies. ;(

Fijn te weten dat ik gemist wordt. Een nieuwe baan vergt veel van mijn energie. Zelfs mijn eigen ms is gruwelijk slaapverwekkend! ;) Hier schrijf je idd feitelijk, spreektaal en passend bij de nuchtere/ eenvoudige HP. Het Militiaans zit in je bloed en zal blijven stromen. :thumbsup: Een roekoe van onze postduif. Boven zijn etensbakje hangt jouw avatar dus vergeten word je niet! :p