#95 - Op de wadden

@Ostinato, ik zou eerder denken dat geraas een ruzie begeleidt/bevestigt/bekrachtigt en hoe kan je ruzie hebben/maken met iemand die toch nooit boos is/wordt? Ruzie gelijkstellen met verleiding bevreemdt me. Een voor mij verwarrende tekst.

Ik snap er geen zak van. Maar dat de reactie van de dame in kwestie heel anders uitpakt vind ik een geestig gegeven.

Prachtig: Het geraas van de wind en de zee verstoorde onze ruzie. Locatie, gebeurtenis, plaatje. Maar dan... Ik snap je verhaal, al is 'verleidingspoging' wat verwarrend. De lezer begrijpt zo minder goed dat deze twee personages samen zijn op de camping, ruzie hebben en het vervolgens in de tent weer goedmaken. Alhoewel haar tromgeroffel ook vrij lomp overkomt. Ik blijf bij je opening: prachtzin. Schrap de rest. Schrijven is schrappen, het mooiste bewaren en daarmee verder. Nina Blanken

@Mili Je kan prima ruzie hebben met iemand die nooit boos wordt. Het is alleen heel frustrerend. Waar stel ik ruzie gelijk aan verleiding? Kan de ruzie niet na of door de verleidingspoging zijn ontstaan? Anyhoo, bedankt voor je reactie. @pr Het had duidelijker gemoeten, zoveel is duidelijk. Dank voor je reactie, @Nina Dank voor je feedback. Die zin, daar was ik ook best trots op. Door de beperking tot 100 woorden heb ik nogal veel weg moeten laten, waardoor het verhaal niet duidelijk genoeg is voor de lezers. Valkuil die ik de volgende keer zal moeten vermijden.

Ik vind het even goed een mooi stukje. Op de punt van een eiland en dan nog op een camping, zalig! 'Het geraas van de wind en de zee verstoorde onze ruzie, maar zij werd toch nooit boos.' Die 'maar' hoort voor een tegenstelling te staan die er eigenlijk niet echt is. En ik begrijp je wel, kwaad zijn op iemand die zijn mond blijft houden is niet te doen! 'Ik wist dat ze me mijn lompe verleidingspoging zou vergeven', met deze woorden heb ik een gevoel dat je haar al eerder verleid hebt, wat niet in goede aarde was gevallen. Je voelt je waarschijnlijk klote omdat je haar mss al meermaals zo behandeld hebt en ze je blijft vergeven - uit liefde?! En uiteindelijk eindigt het toch met een voor haar bevredigende reactie als uiting van haar woede. Ze had gewoon even tijd nodig

Ik zat ook met de ruzie. Iemand die nooit boos wordt? Saai. Waarschijnlijk was hij boos. Uiteindelijk blijkt het toch een pittige tante te zijn.

Mooie eerste zin. De rest van het verhaal, en de niet geschreven aanloop, vul ik in. Ik lees een boezemvriend, het luisterend oor, de schouder op wie ze kan uithuilen, die toch meer blijkt te willen. Met plezier gelezen.

@marlie Dat is wel zo ongeveer zoals ik het had bedoeld. Bedankt voor je reactie. @tja Dankjewel :) @Angus Dat was 'm inderdaad, die boezemvriend die (tegen beter weten) meer wilde. Dank voor het lezen en reageren.

Met 100 woorden moet je keuzes maken. Zie het als een lange sms, waarvoor je vroeger maar 140 tekens voor mocht gebruiken. Of een tweet van 160 tekens. Bedenk wat je wilt vertellen en wat daar voor nodig is. Denk in een scène met een spanningsboog met een cliffhanger.

Dag Ostinato, mooi verhaal, geliefden, ach ja, zo romantisch: heerlijk eerlijk geschreven. :o