# 95 Bezoek

‘Hallo,’ zeg ik enthousiast als ik de kamer binnenkom. ‘Dag,’ klinkt het ongeïnteresseerd. Ze zitten duidelijk niet op mij te wachten. ‘Ah, jullie zitten gezellig aan de borrel. Citroentje met suiker?’ ‘Zonder suiker,’ klinkt het nadrukkelijk in koor. Alsof het gebruik van suiker een doodzonde is. ‘Ik heb een mobieltje mij me en daar kan ik ook foto’s mee maken.’ Ze kijken me met een ongelooflijke blik aan. ‘Waar heb je het over?’ klinkt een bromstem. ‘Eh … ik wil graag een foto van jullie nemen. Zullen we even naar buiten gaan? Het is hier nogal donker.’ ‘We gaan pas ’s avonds naar buiten,’ zegt zijn vrouw ‘Dan gaan we op het bankje voor het huis zitten. Het is dus nog te vroeg.’ Moet ik echt tot vanavond wachten om een foto van hen te nemen? Mooi niet. ‘Kan ik trouwens iets te drinken krijgen? Het was nogal een lange reis.’ ‘Schenk jij even een kopje water voor haar in, Berend?’ ‘Dat kan ze toch zelf wel?’ ‘Is er ook iets anders dan water?’ ‘Het is citroen of water. We houden niet van overdreven gedoe,’ zegt ze. ‘Weet je waar we meer aan hebben dan aan een foto maken?’ klinkt de bromstem weer. Ik heb geen idee en schud mijn hoofd. ‘Pluk de bessen maar van de struiken. In de keuken staan wel kommen waar je ze in kunt doen.’ Ik zeg dat ik daar geen tijd voor hem en neem snel afscheid. Het zal heel lang duren voordat ik weer bij ze op bezoek kom.