#94 Now he's doing Horse, it's June.

‘En adem uit.’ ‘Mary, ik merk niets.’ ‘Geef het tijd.’ ‘Die muziek, het is relaxerend, is het easy listening? Ik hoor de natuur, het fluiten van de vogels. Ik waan me in een bos. Kijk een lief konijn.’ ‘Haha, Gekkie, Slayer is toch geen easy listening.’ ‘Die klanken, zo zoet als die lolly’s op de kermis… Carrousel.’ ‘Wat, Lieverd?’ ‘Oh mijn God, ik moet er uit, de carrousel draait te snel, de paarden lachen psychotisch, gekke pony’s.’ ‘Doe even rustig.’ ‘Rustig, ben je wel helemaal bij? We moeten weg hier, de clowns, de clowns, man, ze komen dichterbij.’ ‘Schat…’ ‘Aan de kant! Dat raam staat open, yes, een uitweg. De regenboogweg, mijn enige kans. Hallo, en wie ben jij dan?’ ‘Hai hai, ik ben Albert de Eenhoorn.’ ‘Mag ik met je mee?’ ‘Uiteraard ik ben al dertig jaar regenboogtaxi. Hou je vast, daar gaan we.’ ‘Wieee. Wow, Albert je bent fantastisch.’ ‘Dat weet ik. Hou je vast aan mijn hoorn, we moet een stukje door wat onprettig gebied.’ ‘Geen probleem, mijn vriend, deze rit wil ik niet missen.’ ‘Daar gaan we.’ ‘Pff, het is warm in deze sector. Kijk die daar heeft twee horens!’ ‘Dat is Frank, hij rijdt de ondergrondse.’ ‘Uitmuntend! Dus hij is een tweehoorn?’ ‘Nee, dat andere is geen hoorn.’ ‘Geweldig groots!’ ‘We zijn weer in veilig luchtruim en bijna bij onze bestemming aangekomen.’ ‘Albert, mag ik je wat vragen?’ ‘Maar natuurlijk.’ ‘Zit jullie CAO wel en beetje goed in elkaar? Je hoort vaker van die verhalen over de eenhoorntaxi.’ ‘Het zijn moeilijke tijden, maar ik drink een hoop alcohol, dat verzacht de pijn.’ ‘Fantastisch!’ ‘Sandy’s luchtbordeel, we zijn er.’ ‘Dank je.’ ‘Dat is dan vijfenvijftig regenboogdaalders.’ ‘Ik heb al mijn geld aan tafelkleedjes uitgegeven.’ ‘Als je me tien keer over mijn hoorn wrijft staan we quitte.’ ‘Zolang je me maar geen oog uitsteekt met dat ding.’