Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#94 - De Quincunx

11 mei 2016 - 15:00
De Quincunx Ik ben vrij zachtmoedig van aard, vind ik althans zelf. Lange rijen bij de kassa onderga ik gelaten. Een natuurlijke mindfulness komt over mij bij bushaltes. En ik kan me geen groter geluk voorstellen dan een lege avond plus een stapel verse biebboeken op het tafeltje onder de tikkende klok. Dampende dancefeesten en stampende kermisattracties van velerlei aard laat ik aan me voorbijgaan, al mag ik van een afstandje graag toekijken. Joelend op een tribune heb ik nooit gestaan, wel een keer langs de weg om naar een uitbundige spelersbus te zwaaien, de kersverse kampioenen toegejuicht van vliegveld tot hoofdstad. Onrecht, ja, daarover kan ik wel ontvlammen! Al verkies ik dan de pen boven het zwaard. Hoe verontwaardigder ik ben, hoe puntiger de bewoordingen in de scherpe brieven die de booswicht of instantie mag ontvangen! Ik kan wel zeggen dat er dan een soort mist voor mijn ogen komt, eerlijk is eerlijk. Maar verder … ik ben zelfs te teerhartig om rigoureus te snoeien in mijn tuin, hoezeer ik ook weet dat dat juist leven gééft. Elke zaailing, elke tak met knoppen heeft toch recht van bestaan; zó hard gewerkt om boven de grond te groeien, zoveel energie gestoken in het produceren van nieuwe scheuten? Het is dan ook met enige bewondering dat ik naar mezelf kijk nu ik de dikke vette spin die met tikkende pootjes langs mijn stoel rende resoluut verpletterde door in een instinctieve daadkracht ‘De Quincunx’ (exact 1200 pagina’s) op hem te laten neerdalen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2016 - 15:24
Een boek van twaalfhonderd pagina's is vermoedelijk een prima moordwapen. Voelt hp zich nu schuldig? Zelf heb ik het bij een bos bloemen. Ik haat een bos bloemen. Mij bekruipt altijd een beetje een naar gevoel bij het feit dat die bloemen worden afgeknipt om bij mij in een vaas te verwelken. Maar dat terzijde. Is het fictie? Het lijkt net echt. Ook de boosheid op brieven van instanties. Graag gelezen.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2016 - 19:31
Dag Marjan, leuk geschreven, de tegenstelling van de lankmoedigheid en dan de brutale moord op de onschuldige spin. Persoonlijk pak ik de spin en breng ze naar buiten, maar zo heeft iedereen ergens een angst voor! :o

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2016 - 21:10
@MarjanD, je verhaal staat, het is onderhoudend en de toevoeging van exact 1200 pagina's origineel. Net als @Blavatski vind ik spinnen te gek, maar dit terzijde. Je kunt m.i. iets strakker zijn door weglating van: van velerlei aard in de (scherpe) brieven Het is dubbelop. [Het is dan ook met enige bewondering dat ik naar mezelf kijk]; dit kan denk ik niet. Je stond niet voor een spiegel. Ik bewonderde mezelf?

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 mei 2016 - 21:27
Dank voor al de reacties! Ja, ik beken, ik heb de spin écht en op die manier vermoord! ;-) Ik heb er zelfs een foto van gemaakt, van het ene pootje van de spin dat onder het boek uitkomt. Excuus aan de spinnenvrienden. Ik schrok me het apelazerus en dat was mijn instinctieve reactie, dus ... @Mili: Goed punt, van dat bewonderen, dank je. Het strakker formuleren is iets om nog even naar te kijken: door de overdrijving zet ik het lekker aan, tegelijkertijd zijn strakke zinnen óók belangrijk. Bedankt voor de input.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 mei 2016 - 22:20
Leuk en idd onderhoudend hoe je over jezelf praat! Mss, zoals Mili schrijft, iets strakker, overbodigheden wegsnijden. ... tafeltje onder de tikkende klok. Als ze niet tikt, heb je er ook niet veel aan. Dan laat je ze repareren of wat dan ook. 'Tikkend' kan je dus weglaten! Wel vind ik er niet speciaal spanning inzitten cfr de opdracht. Dat je spin werd gedood door 'De Quincunx' vind ik (jammer maar) origineel. Maar het steekt me dat je allerlaatste zin zich over vier heel lange lijnen uitstrekt. Ik lees ze luidop en kan echt niet doorlezen zonder ademhalen. Als afsluitende zin kan je ze m.i. beter opdelen. Graag gelezen!

16 mei 2016 - 12:41
Hallo MarjanD, Leuk hoe je eerst heel uitgesponnen verteld over de kenmerken van de hoofdpersoon. Het verpletteren van de spin komt daardoor als een verrassing. Dat dit met droge humor en 'instinctieve daadkracht' gebeurd, maakt het leuk om te lezen. Het is niet zozeer een spanning die je hiermee hebt opgebouwd, maar een andere verwachting. Schrijfcoach Corrie