Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#93 Beladen

"Ik was even weggezakt, geloof ik." "Hier, wil je wat drinken?" "Ik liep over een zandpad, het was mei, overal groen, en paardenbloemen en margrieten." "Zal ik de gordijnen opentrekken?" "Heb je dokter al gebeld?" "Hij komt zo." "Er was een huis, een wit huis. Ik was er eerder geweest." Dit jaar. De morfine. Ik ben de dagen kwijt, maak geen nieuwe herinneringen. "Je vader wilde het niet, maar ik nam de pakjes Sunlight zeep mee toen we in de jaren zestig verhuisden. Wij hadden geen honger in de oorlog, maar wij waren arm, hadden nauwelijks kleding. We kregen kleren van de bedeling. Ze pasten mij niet - pasten ook niet bij elkaar. Ze gaven mij een te kleine zomerblouse, en een winterrok. Klazien was jonger dan ik - zij paste overal in, ik niet. Er was geen zeep, dat vond ik zo erg; geen zeep. Geen zeep om mij mee te wassen, geen zeep om mijn kleren mee te wassen." "Word je niet te moe?" "We bewaarden de pakjes Sunlight zeep in het oude huis achter de luikjes in jouw slaapkamer, later verborg ik ze hier, op zolder - weer achter luikjes. Mijn kasten puilden uit." "Ik vond het griezelig, die pakken zeep - beladen, alsof de oorlog nog aanwezig was." Gisteren heerst, in alle dagen. "Ze schoten hem dood. Ze schoten Pieter dood. In het weiland, achter het witte huis. Zijn ouders hadden onderduikers, joden. Iemand heeft ze verraden." "Toe, maak het jezelf niet zo moeilijk." "Ik ben niet bang meer voor de dood - die staat allang te wachten, hier om de hoek. Maar, de onrust en onvrede verspreidt zich opnieuw als de Spaanse griep. Anna is nu net zo oud als ik was..., toen." "De bel gaat. Het zal dokter zijn." [center]-o-o-o-o-o-o-[/center] Waar is dit jaar, ik ken het niet gisteren heerst, in alle dagen Armando

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Negatieve herinneringen die haar blijven overheersen. Eng en erg. De beklemming is voelbaar. (Het zal de dokter zijn).

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben de dagen kwijt, maak geen nieuwe herinneringen. Erg mooi Wilhelmina. Het verleden dat aan het einde van je leven terugkomt.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wilhelmina, ik heb je verhaal een paar keer gelezen. Bijzonder goed geschreven! De actuele situatie verweven met herinneringen (de Sunlight zeep) Prachtige en indringende invulling van de weekopdracht.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Negatieve herinneringen die haar blijven overheersen. Eng en erg. De beklemming is voelbaar. (Het zal de dokter zijn).
Tja, Bedankt voor je reactie. De dokter kwam zo vaak over de vloer dat het afstandelijk "de" wegviel in de gesprekken :).

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben de dagen kwijt, maak geen nieuwe herinneringen. Erg mooi Wilhelmina. Het verleden dat aan het einde van je leven terugkomt.
Bedankt voor je mooie reactie. Nyceway.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wilhelmina, ik heb je verhaal een paar keer gelezen. Bijzonder goed geschreven! De actuele situatie verweven met herinneringen (de Sunlight zeep) Prachtige en indringende invulling van de weekopdracht.
Nel, Bedankt voor je waardering. Ik ben daar erg blij mee! En dank voor de Sunlight tip. Ik verander het.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, het is erg verdrietig om terug in de tijd van gisteren geduwd te worden. Oorlogen hebben veel mensenlevens verknoeid. Zo spijtig, zou niet mogen zijn... :\\

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, het is erg verdrietig om terug in de tijd van gisteren geduwd te worden. Oorlogen hebben veel mensenlevens verknoeid. Zo spijtig, zou niet mogen zijn... :\\
Blavatski Oorlogen maken veel slachtoffers, ja. Ieder mens heeft ergens met oorlog te maken, direct of indirect. Bedankt voor het lezen en reageren.

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig verhaal. Je voelt inderdaad de beklemming tijdens het lezen. Ik kreeg ook het gevoel alsof de ik-persoon misschien wel aan het dementeren was of in ieder geval vastzat in het verleden. Echt erg mooi geschreven.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig verhaal. Je voelt inderdaad de beklemming tijdens het lezen. Ik kreeg ook het gevoel alsof de ik-persoon misschien wel aan het dementeren was of in ieder geval vastzat in het verleden. Echt erg mooi geschreven.
Bedankt voor je mooie reactie, Angelray!