#92 Nergens roze.

Ik knijp mijn neus dicht. Papa's jas ruikt naar sigarettenrook. En naar iets anders, maar ik weet niet wat dat is. Mama zegt dat papa niet zo voor mijn neus moet staan. Hij doet een stap opzij. "Kom maar, kleine." Nu sta ik vooraan, maar ik zie nog steeds niks. Ik klim op het hek en kijk naar links. "Niet over het hek leunen jongedame." Een man in een grijs pak wijst naar mij. Snel stap ik weer omlaag. Ik kijk naar papa. "Ik til je zo wel op als ze langs lopen," mompelt hij. "Nu is er toch nog niets te zien." Ik vouw mijn rechtervoet langs mijn linkervoet en probeer ze gelijk te krijgen. Mijn rechtervoet blijft altijd iets uitsteken. "Moet je plassen?" vraagt mama. "Nee." "Sta dan even stil." Ineens begint iedereen te klappen. Ik voel papa's buik tegen mijn achterhoofd. "Daar komen ze," zegt hij terwijl hij me probeert op te tillen. "Ze heeft een roze hoed op," roept mama. "Kijk daar!" Ik probeer te zien waar ze naar wijst. Zoveel mensen. Nergens roze. Papa zet me weer neer. "Dat was leuk, toch?" vraagt mama. Ik knik en zeg dat ik moet plassen.