#91 Lente
Lente
Het licht wordt langer maar niet lichter
weegt het niets dat jij nu bent
‘k Ben er nog niet aan gewend
al wordt het groen van licht naar dichter
wolkend in de blauwe zon
in mij ligt het niets bevroren
Wil nog van geen smelten horen
van zijn ijzige cocon
Door en door en rond en rond
geen genade kent de zomer
wacht niet op de witte dromer
in de stille kale grond
Breekt mij open zonder schromen
trekt de vlinders uit de wond
@Viv, je tekst viel me op
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Hallo Viv, Dit gedicht valt
Lid sinds
19 jaar 5 maandenRol
Prachtig gedicht. Aangrijpend
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
@Mili@Wilma@Nel Dank voor
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol