#91 Het meisje met de rode jurk

@Nel, wat een heerlijk fris gedichtje. De korte werkwoorden danst, springt, wijst, etcetera, doen het hem. Ik zou een komma plaatsen achter: kom, doe toch mee. In de trant van het gedicht zeg je ook vrolijk dat een merel de worm gezellig staat op te wachten. ;) Een blij-maak-gedicht!

Dank je, mili. Ik wilde er inderdaad iets lichtvoetigs van maken. Wat betreft de komma: je hebt gelijk, ik pas het aan.

Wat een mooi ritme zit er in dit gedicht, Nel. Dit gedicht zou ook heel geschikt zijn om aan kinderen voor te lezen.

Dag Nel, wat een leuk, blij gedicht. Hier word ik vrolijk van. Vind het alleen wat sneu voor die arme worm; voor hem helaas geen nieuwe lente! :o

Wat een mooi ritme zit er in dit gedicht, Nel. Dit gedicht zou ook heel geschikt zijn om aan kinderen voor te lezen.

Dank je wel, Niceway. Dat is een goede suggestie. Het gedicht is kinderlijk eenvoudig. :-)

Dag Nel, wat een leuk, blij gedicht. Hier word ik vrolijk van. Vind het alleen wat sneu voor die arme worm; voor hem helaas geen nieuwe lente! :o

Blavatski, dank voor het leuke commentaar. De strofe over de worm -met afwijkend ritme- heb ik er bewust in geplaatst. Het is niet alleen maar pais en vree in de natuur.

Nel, Ik vind dit een prachtig gedicht. Het straalt levenslust uit en plezier. Een genot om te lezen! Ik word hier blij van. Je raakt het kind in mij. Mag van mij zo in een bundel.

ik word er helemaal blij van; een guitig lente-dicht.

Nel, Ik vind dit een prachtig gedicht. Het straalt levenslust uit en plezier. Een genot om te lezen! Ik word hier blij van. Je raakt het kind in mij. Mag van mij zo in een bundel.

Wilhelmina, bedankt. Een groot compliment, dat mij doet blozen.

ik word er helemaal blij van; een guitig lente-dicht.

Schrijvenmaar, en daar geniet ik dan weer van, dat mijn gedicht blij maakt.

Wat een vrolijkheid! Om blij van te worden! Korte woorden, het huppelt als de lente voorbij!

Mooi gewerkt rond het kind Nel! vrolijkheid ten top! Ik huppel en spring mee, voel me jaren jonger! :nod:

Fris als een kabbelend bergbeekje vol lentewater.

Bedankt @maddbrug, @marlie en @DosWijnhof voor jullie sprankelende reacties.

Hallo Nel, Een lief, springerig lentegedicht. Het staat bol van lentegevoel, zonder dat direct te benoemen. Zo bedoelde ik de opdracht! Het ritme en de herhalingen werken prettig. Het meisje zelf symboliseert de lente. Mooi beeld: haar armen worden vleugels. Het zijn kleine dingetjes waar ik even bij stil wil staan: Let op je interpunctie: sommige zinnen en strofen eindigen met een punt, andere niet. Voor de uiterlijke vormgeving is het goed om daar consequent in te zijn. Zelf gebruik ik zo min mogelijk leestekens in een gedicht, zo blijft het 'schoon', vrij van 'ruis'. Kronkelt een worm naar het licht? Ik durf het niet met zekerheid te zeggen, maar volgens mij houden wormen niet zo van licht, dus als ze boven de grond komen, duiken ze snel weer de aarde in. Maar misschien zijn er uitzonderingssituaties, zoveel weet ik er nou ook niet van. Leuk om research te doen naar zo'n weetje. Het is fijn als de feiten kloppen, ook in een gedicht. En verder kun je natuurlijk fantaseren wat je wilt. Succes met dichten verder! groet van Wilma van den Akker, Mevrouw SchrijfTaal

Beste Wilma, mevrouw Schrijftaal, Hartelijk bedankt voor de uitgebreide feedback, Ik heb de interpunctie aangepast; ik was inderdaad een paar punten vergeten. Wat betreft de worm (leuk om het uit te zoeken): deze kronkelt naar boven bij het trillen van de grond (bijvoorbeeld door het getrippel van vogels) Het kronkelen naar het licht is dan interpretatie vanuit een gemoedsstemming. Dichterlijke vrijheid.

Nou vooruit ;-) Groet, Wilma

Nel Goudriaan, Toch heb ik te doen met de worm. De lente lijkt voor dit diertje van korte duur. Want op wie zou die merel wachten? 'Ze ziet hoe een worm vanuit de zwarte aarde kronkelt naar het licht. Een merel wacht haar op.' Elk seizoen heeft genoeg aan zijn eigen kwaad, zei koning winter en hij sloeg zijn mantel nog eens uit :)

Nel Goudriaan, Toch heb ik te doen met de worm. De lente lijkt voor dit diertje van korte duur. Want op wie zou die merel wachten? Elk seizoen heeft genoeg aan zijn eigen kwaad, zei koning winter en hij sloeg zijn mantel nog eens uit :)

Ja, de natuur jan wreed zijn, En, ik heb het nagezocht: het woord worm is mannelijk en niet vrouwelijk. Een terechte vraag dus op wie de merel wacht. Ik maak er nu maar van; Een merel wacht hem op. Dank voor je reactie @janpmeijers