Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#89 De Hond

10 april 2016 - 19:46
Hi allemaal, neem het jongetje alsjeblieft niet te serieus, hij gedraagt zich misschien vreemd, maar het is maar een verhaal ;p Ik keek vlug om me heen. De hond was nergens te bekennen. Ik rende van de bank naar de keuken om daar een zakje met hondenvoer uit te pakken. Ik scheurde het zakje trillerig open en legde het daarna neer op het keukenblad. Ik keerde me om en op mijn tenen sloop ik weer richting de huiskamer. Ik keek nog even snel in de gang om te kijken of hij niet toevallig daar liep. Die hond. Met zijn lange scherpe tanden en het kwijl dat aan zijn kin hangt. Iedere keer was ik weer bang wanneer ik hem moet gaan voeren. Ik zag hem nergens. Ik sloop naar de hoek van de kamer om daar zijn voederbakje te pakken. Er zat niks meer in. Hij had alles opgegeten met die grote bek van hem. Ik pakte het op, precies op dat moment hoorde ik geblaf van de trap af komen. Oh nee! Snel rende ik naar de keuken. De hond kwam me meteen achterna. Hij zat me op de hielen! Ik sprong en met een doffe knal kwam ik op het keukenblad terecht. Snel trok ik mijn benen op zodat de hond er niet in kon bijten. De ogen van de hond stonden wagenwijd open, net als zijn mond. Iedere keer als ik zijn tanden zag kreeg hij weer de rillingen. Ik keek hevig ademend om zich heen. Wat moest ik doen? Als ik naar beneden zou komen zou hij me meteen aanvallen! Ik keek naar het zakje met honden voer en naar het voederbakje wat ik nog steeds in mijn handen hield. Ik wist wat ik moest doen. Snel deed ik het voer in het bakje en gooide het de keuken uit. De helft viel eruit, maar de hond schoot er alsnog achteraan. Snel hopte ik van het keukenblad af en ik schoot de trap op, richting mijn kamer waar ik de rest van de dag bleef zitten.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2016 - 22:25
Inderdaad een grappig verhaal: waarschijnlijk is het een poedel! :p Ik heb een paar opmerkingen. Je hebt het verhaal in de verleden tijd geschreven waardoor de lezer het met meer afstand leest; het is immers toch al gebeurt. Ik vermijd zelf altijd zinnen die achter elkaar met -ik- beginnen omdat ik het saai vind lezen. Tenzij het herhalen van het onderwerp een speciaal effect heeft. [Er zat niks meer in. Hij had alles opgegeten met die grote bek van hem.] Hier leg je als schrijver voor de lezer extra uit. De lezer is niet gek en weet heus wel dat als de hond alles heeft opgegeten de bak leeg is. [Iedere keer als ik zijn tanden zag kreeg hij weer de rillingen] Waarschijnlijk had je het eerst in de -hij-vorm- geschreven en anders wissel je van perspectief of bedoel je dat de hond de rillingen kreeg? Op http://synoniemen.net/ vind je een ander woord voor -snel- want het komt 3 x in het korte stukje tekst voor. ;) Dit alles niet om je te ontmoedigen maar om van te leren. Daarom zijn we hier, toch? :thumbsup: Je hebt een fantasievol stukje geschreven. Ik zie het kleine jongetje en de grote hond voor me. :)

12 april 2016 - 9:46
Hallo Maikiepeik, De angst voor een hond(je) overdreven beschreven. Leuke invalshoek voor de opdracht. Iets simpels als de hond eten geven, wordt dan een hele opgave. Door het woord 'voederbakje' krijg ik de indruk dat het om een heel klein hondje gaat. Dat maakt het grappig. De tekst vraagt nog wat schaafwerk. Marietje heeft al een paar dingen genoemd. Dit is er ook nog eentje: "naar het voederbakje wat ik nog steeds in mijn handen hield". Hier moet 'wat' vervangen worden door 'dat'. Zie http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/1581/ voor wat meer uitleg. Om je teksten te verbeteren heb ik de volgende tip. Het helpt om een tekst hardop voor jezelf voor te lezen. Je 'hoort' dan de fouten beter. Dingen waar je over twijfelt kun je dan zo nodig opzoeken. Schrijfcoach Corrie