#87 Blinddate

De afgelopen twee jaar heb ik keihard aan mezelf gewerkt om weer liefde voor mezelf te creëren na al die foute mannen. Nu het lente is ruikt alles zo heerlijk. Ik ben akkoord gegaan met een blinddate met de broer van de buurvrouw van mijn yoga vriendin, geloof ik. Ik weet niks over hem, alleen dat hij een bloem bij zich heeft. Hopelijk geen afgezaagde rode roos, dan ben ik weg. Rozen zien er mooi uit en ze ruiken heerlijk, maar ze laten pijnlijke steken achter. Doe mij maar een tulp. Die ziet er goed uit, ruikt heerlijk en is sterk. Je snijdt ze kop er af en hij komt nog mooier terug. Ik zit op het terras en heb als herkenningspunt mijn gele tas op tafel liggen. In mijn ooghoeken zie ik iemand aankomen met een bloem. Wow, zoiets heb ik nog nooit gezien. Hij komt steeds dichterbij en ik kan het nu pas echt goed zien. Een lange steel met tientallen rondje blaadjes. De blaadjes vormen samen één geheel en elk blaadje is een schilderij op zich van meerdere kleuren geel en een vast patroon van rondjes. De rondjes lijken wel hartjes. Ik sta op en geef de man een hand en hij overhandigt mij dit moois. Hij gaat naast me zitten en we bestellen muntthee. Ik staar naar de bloem en hij vertelt dat hij bij een bloemenexportbedrijf werkt. De bloem blijkt een heilige liefdesbloem te zijn. Een zeldzaam soort uit India, welke gebruikt wordt op Indische bruiloften. Van de blaadjes wordt soms thee gemaakt. Hij plukt twee blaadjes en stopt ze in onze thee. Ik ben ik de wolken van deze bloem en van deze man. Hij die zoiets moois voor mij meebrengt, moet wel geweldig zijn.