Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#87 - Een nieuwe lente en een nieuw geluid

Zonnestralen strelen mijn huid op deze eerste lentedag. Ik ben in een poëtische stemming. Maandenlang stuurden we elkaar elke dag gedichten. Ik ben een nuchter mens, maar sinds ik hem "ken" -via een datingsite, nooit gezien- ben ik een wandelende poëziebundel. Nog even en ik zie mijn geliefde in levende lijve. Ik heb goed zicht op de voorbijgangers. Hij zal een dichtbundel in zijn rechterhand dragen; ik heb er een op mijn tafel gelegd. Een echtpaar passeert. De man werpt een steelse blik op mij en zijn vrouw sjokt achter hem aan. Ze hebben elkaar al jaren niets meer te zeggen ... Dan zie ik hem, het kan niet missen. Hij loopt een tikkeltje voorovergebogen. Ik kan zijn ogen niet zien. Op zijn hoofd zie ik een kale plek. Hij draagt iets groots in zijn linkerhand. Dan tilt hij zijn hoofd op. Het eerste dat me opvalt is een vlassig baardje; zijn ogen zijn verscholen achter een donkere zonnebril. Mijn neiging op te staan en weg te lopen onderdruk ik. Dat zou al te gemakkelijk zijn. Hij zwaait met zijn dichtbundel en kijkt zoekend rond. Opeens ziet hij mij en loopt op me af. Ik zie, dat er in zijn mond een paar tanden ontbreken. Zijn gelaat ziet bleek. Hij kijkt me doordringend aan, gaat voor me op de grond zitten en pakt zijn gitaar. Hij begint te spelen en te zingen: een hemelse stem, zijn klanken betoveren me volledig. Gesprekken om me heen verstommen. Mensen luisteren gebiologeerd naar zijn muziek. Een meisje begint te dansen en anderen sluiten zich spontaan bij haar aan. Het terras verandert in een grote dansende massa. Hij staat op, neemt me bij de hand en ik laat me meevoeren met mijn minstreel.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow, dat is een echte romanticus. Mooi dat je je hoofdpersoon laat twijfelen bij de eerste indruk, maar die zijn vaak misleiden. Goed dat ze bleef zitten :)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal Nel. Een minstreel is onder en boven de wet. Hier en daar een stifttand, even lekker naar de zon met hem en iedereen valt in katzwijm. Goed vasthouden die hand!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wow, dat is een echte romanticus. Mooi dat je je hoofdpersoon laat twijfelen bij de eerste indruk, maar die zijn vaak misleiden. Goed dat ze bleef zitten :)
Dank je wel voor je mooie commentaar, Richard

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal Nel. Een minstreel is onder en boven de wet. Hier en daar een stifttand, even lekker naar de zon met hem en iedereen valt in katzwijm. Goed vasthouden die hand!
Dank je wel voor je reactie, Elyse. Ik schreef dit verhaal op mijn mobiele tekefoon, terwijl ik in een lange rij voor de kassa stond. De minstreel hielp me de wachttijd door te komen. :-)

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, hoe kom je tot deze romantiek in een rij voor een kassa, vraag ik mij lachend af. Een fraai verhaal. Mooi woord minstreel. Ik heb ervan genoten, Nel.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat moet een lange rij wachtenden geweest zijn! ;) Een heel mooi stukje, Nel. Verder gekeken dan het uiterlijk, blijkt hij heel muzikaal te zijn en heeft hij een prachtige stem. Een minstreel die overal waar hij verschijnt vrolijkheid en dans brengt. Ik persoonlijk vind de cursiefdruk, waardoor meer benadrukking, van 'hem' niet nodig. Ik ken er nog altijd niet veel van maar als je schrijft: Dan zie ik hem. Het kan niet missen. Met luidop te lezen, heb je de iets langere stilte tussen de twee zinnen. Dan blijft die eerste zin wat langer in je achterhoofd hangen. (of eventueel, maar volg alsjeblief je eigen keuze, 'Het kan niet missen' weglaten.) 'Zijn gelaatskleur is bleek.' ? Je zegt volgens mij ook niet: Zijn gelaatskleur is wit. Zijn gelaat ziet bleek. of gewoon: Hij ziet bleek. Je hebt er inderdaad een modern sprookje van gemaakt!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ik zie al die dansende mensen pas na een uur verbaasd opkijken dat de muziek eigenlijk allang weg is - dit is een man van sterke betoveringen. met grote glimlach gelezen.

Rol

  • Anoniem
Hallo Nel, Je verhaal is her en der over de top: zijn uiterlijk is gruwelijk, het terras verandert in een grote dansende massa en tot slot ga je er met je minstreel vandoor. Dat je deze stijl de hele tekst vasthoudt, maakt het juist tot een leuk geheel. De tegenstelling tussen het twijfelachtige uiterlijk en de verrassende onzichtbare kenmerken maakt het tot een bijzonder verhaal. Mooi gedaan. "Ze hebben elkaar al jaren niets meer te zeggen..." Leuk dat ze dit en passant opmerkt. Vooral bij een blind date een grappige toevoeging. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, het verbaast me dat er geen foto op de datingsite stond, maar dat kan. Maar hoe kan het dat hij de hp wel opeens ziet terwijl hij voor haar onbekend is? Hp ziet dat er in zijn mond een paar tanden ontbreken. Hoe ziet zij dat? Loopt hij ook nog eens met zijn mond open? Voor de rest houd ik van over de top verhaaltjes en van knappe vrouwen die op de meest onooglijke kunstenaarsmannen vallen. Ik begrijp ze. ;)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooi verhaal! Het doet me denken aan die rare types bij Got Talent die dan een prachtige stem blijken te hebben. Heel mooi neergezet!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik persoonlijk vind de cursiefdruk, waardoor meer benadrukking, van 'hem' niet nodig. Ik ken er nog altijd niet veel van maar als je schrijft: Dan zie ik hem. Het kan niet missen. Met luidop te lezen, heb je de iets langere stilte tussen de twee zinnen. Dan blijft die eerste zin wat langer in je achterhoofd hangen. (of eventueel, maar volg alsjeblief je eigen keuze, 'Het kan niet missen' weglaten.) 'Zijn gelaatskleur is bleek.' ? Je zegt volgens mij ook niet: Zijn gelaatskleur is wit. Zijn gelaat ziet bleek. of gewoon: Hij ziet bleek. Je hebt er inderdaad een modern sprookje van gemaakt!
@marlie, bedankt voor je uitvoerige reactie, waarin je meedenkt. Dat waardeer ik zeer. Het cursieve 'hem' bedacht ik later. Het is inderdaad niet strikt nodig, maar ik wil het toch laten staan. Wat betreft je tweede opmerking; je hebt gelijk, ik pas het aan.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik zie al die dansende mensen pas na een uur verbaasd opkijken dat de muziek eigenlijk allang weg is - dit is een man van sterke betoveringen. met grote glimlach gelezen.
:-) Ja, een soort rattenvanger van Hameln, maar dan een aardige. Bedankt voor je leuke reactie, @schrijvenmaar

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Nel, Je verhaal is her en der over de top: zijn uiterlijk is gruwelijk, het terras verandert in een grote dansende massa en tot slot ga je er met je minstreel vandoor. Dat je deze stijl de hele tekst vasthoudt, maakt het juist tot een leuk geheel. De tegenstelling tussen het twijfelachtige uiterlijk en de verrassende onzichtbare kenmerken maakt het tot een bijzonder verhaal. Mooi gedaan. "Ze hebben elkaar al jaren niets meer te zeggen..." Leuk dat ze dit en passant opmerkt. Vooral bij een blind date een grappige toevoeging. Schrijfcoach Corrie
Bedankt voor je reactie, Schrijfcoach Corrie. Ik heb bewust de tegenstellingen aangescherpt vanwege het sprookjesachtige effect (The Beauty and the Beast) Leuk, dat je die "en passant" opmerking noemt. Die had inderdaad een functie in het verhaal.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, het verbaast me dat er geen foto op de datingsite stond, maar dat kan. Maar hoe kan het dat hij de hp wel opeens ziet terwijl hij voor haar onbekend is? Hp ziet dat er in zijn mond een paar tanden ontbreken. Hoe ziet zij dat? Loopt hij ook nog eens met zijn mond open? Voor de rest houd ik van over de top verhaaltjes en van knappe vrouwen die op de meest onooglijke kunstenaarsmannen vallen. Ik begrijp ze. ;)
Mili, dank weer voor je kritische blik. Ik had in mijn hoofd dat de hp een dichtbundel naast haar glas had liggen, maar dat heb ik vergeten op te schrijven. Doe ik alsnog. Wat betreft zijn mond: toen hij haar zag, lachte hij breeduit in mijn verbeelding, waardoor het ontbreken van een paar tanden zichtbaar werd. En om jouw herkenning heb ik hard moeten lachen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooi verhaal! Het doet me denken aan die rare types bij Got Talent die dan een prachtige stem blijken te hebben. Heel mooi neergezet!
Dank je wel, @Allie

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, ik heb genoten van je verhaal. Zo heel eerlijk. Ik heb ooit ook iemand niet beter willen leren kennen vanwege ontbrekende tanden. Oeioei, ik heb misschien iets ergs moois gemist! :D

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk verhaal, inderdaad leuk detail: dat stel wat voorbij loopt. Mooi ook hoe je het dichten terug laat komen in je verhaal, in je woordkeus!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, ik heb genoten van je verhaal. Zo heel eerlijk. Ik heb ooit ook iemand niet beter willen leren kennen vanwege ontbrekende tanden. Oeioei, ik heb misschien iets ergs moois gemist! :D
Fijn, dat je hebt genoten Blavatski. En ja, je hebt vast iets prachtige gemist. ;-)

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk verhaal, inderdaad leuk detail: dat stel wat voorbij loopt. Mooi ook hoe je het dichten terug laat komen in je verhaal, in je woordkeus!
Elza, bedankt voor je mooie reactie.