Blind date #87

BLIND DATE Gedachteloos roer ik in mijn cappuccino. Het is gezellig druk op het terras aan het Vrijthof. De lentezon verwarmt mijn bleke gezicht en geeft mij de eerste sproeten. Vrienden vinden het bij mij passen. Zoekend kijk ik om mij heen, of ik mijn blind date al zie. Zal ik hem herkennen? Dan gaat er een slanke man van midden dertig tegenover mij zitten. Een prettig gezicht buigt zich naar mij voorover en kust mij. Zijn donkere krullen raken mijn gezicht. Hij stelt zich voor als Ron. Ron bestelt ook een cappuccino. Voorzichtig neemt hij een hapje van het melkschuim en likt met zijn tong rond zijn mond. Er blijft nog een beetje schuim op zijn lip zitten. Verlangend kijk ik er naar en denk eraan, hoe die volle lippen mij zouden kunnen zoenen. Vervolgens kijk ik toe, hoe hij zijn kopje weer neer zet met zijn slanke verzorgde hand. Dan heft hij zijn hand omhoog en streelt mij zacht in mijn gezicht. Daarna vouwt Ron zijn handen en ondersteunt zijn krachtige kin. Zo kijkt hij mij lange tijd betekenisvol aan met zijn prachtige ogen, die de reebruine kleur van een hert lijken te hebben. Gefascineerd kijk ik naar hem omhoog. Ik ben zelf niet klein, dus dat betekent, dat hij minstens langer is dan ik. Ik wil graag een man die langer is. Ron begint boeiend te vertellen met een lage donkere stem, die al mijn aandacht vangt. Ik ben helemaal in zijn ban. Hij is de man van mijn dromen. Plotseling worden we gestoord door een kleine gezette man van begin vijftig. ‘ Jij bent mijn date,’ zegt de man dan, wijzend naar mijn witte bloem. Geschrokken bij de aanblik van deze man pak ik Ron bij de hand en loop snel met hem weg….