Voorstellen Just Because

Als klein meisje stapte ik iedere 3 weken op mijn fiets, met een dikke stapel boeken onder mijn snelbinders. Ik kende de bieb op mijn duimpje, wist van te voren al precies welke boeken ik wilde lenen. Zes stuks mocht ik er mee nemen en dat deed ik dan ook. Iedere 3 weken weer. Het kwam wel eens voor dat het me niet lukte een boek uit te lezen en meer dan hopen dat het boek niet door iemand anders was gereserveerd kon ik niet doen. Als dat wel het geval was mompelde ik dat ik hem daarna wilde reserveren en dan kon de tijd niet snel genoeg gaan. Vanaf een jaar of 12 begon ik zelf wat te schrijven. Als ik niet kon slapen kon ik gerust tot een uur of 2 ’s nachts heel stilletjes achter mijn computer zitten om al mijn verhalen te noteren. Ik schreef ook samen met mijn buurmeisje, ook een boekenwurm in hart en nieren en mijn vaste biebvriendin. Stapels schriften hebben we samen vol geschreven, zij een stukje, ik een stukje. Oh, wat vond ik het altijd spannend als ik hoorde dat ze het schrift door de brievenbus gooide, zo benieuwd welke wending ons verhaal nu weer had gekregen! Ik heb het lang volgehouden, dat lezen en schrijven. Toen begon het ‘echte’ leven. Na een mislukte studie ben ik gaan werken, het lezen werd minder, het schrijven verdween eigenlijk helemaal. 28 ben ik nu, en het kriebelt. Het kriebelt al jaren, maar het vlammetje is zwak. Ik mis het wegdromen, het fantaseren, het op papier zetten van mijn gedachten. Soms doe ik een poging, maar ik loop altijd vast. Ik raak gefrustreerd als ik merk dat ik de grammatica niet meer goed onder de knie heb, ik baal van de kromme zinnen die ik soms maak en ik geef het op als ik merk dat ik wéér ga twijfelen over mijn verhaal of als ik de beelden in mijn hoofd maar niet goed op papier lijk te krijgen. De afgelopen paar maanden ploppen er weer ideeën op in mijn hoofd. Ik schrijf ze altijd op met de bedoeling er verder mee te gaan, maar het hapert. Ik ben onzeker en heb de irritante neiging om alles meteen goed te willen doen. Dat ga ik loslaten. Ik ga weer lezen, ik ga weer schrijven, ik ga het gewoon doen. De eerste stappen zijn gezet, ik heb me aangemeld op dit forum, het schrijvenmagazine besteld, een boek over hoe een boek te schrijven uit het stof gehaald voor wat extra handvatten en houd pen en papier bij de hand om mijn hersenspinsels te noteren. Mijn doel? Dat vuurtje weer aanwakkeren, schrijven omdat ik daar gelukkig van word en omdat ik wil schrijven. Wie weet wat er ooit van komt.