opdracht #83 - de ontmoeting

Hallo Blavatski, Er zit veel spanning in deze scène. Velen zullen dit herkennen. Het is wel jammer dat je zoveel uitlegt tussendoor. Het begint al met een aantal 'vertellende' zinnen voordat de dialoog zelf begint. Ik weet zeker dat de dialoog sterker en de spanning groter wordt als je al die uitleg weglaat. Kijk eens hoeveel je kunt schrappen om het gesprek meer op zichzelf te laten staan. Succes!

Dag schrijfcoach, bedankt voor het langskomen en de aanwijzingen. Is de dialoog nu beter? De ontmoeting II – Scherper; aangepast op aanwijzing van de schrijfcoach. Heel onverwacht stonden we tegenover elkaar. Mijn ex en ik. “Hé, dat is ook toevallig, jou hier te ontmoeten. Hoe is het met je?” Ik hoorde mijn stem. Ze klonk ongewoon hoog, een beetje schril zelfs. De ex keek schichtig om zich heen, vestigde zijn aandacht op een bepaalde winkeldeur en mompelde: “Goed, het gaat wel! Ik wacht op Betsy die aankopen doet in die winkel daar.” Met een lichte hoofdbeweging naar de deur die hij in de gaten hield. “Ze mag ons niet samen zien. Anders gaan de poppen aan het dansen!” “Hij zit onder de knoet”, juichte ik inwendig. “Arme kerel, maar ja, het is zijn eigen schuld. Bij mij was hij zo vrij als een vogeltje. Bij Betsy zit hij blijkbaar in een ijzeren kooi.” Ik kon het niet laten: “En, ben je nu gelukkiger?” De vraag rolde over mijn lippen. “Ach ja, dat gaat. Soms wel, soms niet. Bij haar waren de kinderen al uit huis. Een stuk rustiger. We gaan af en toe naar Spanje.” “Ah zo, ja, de kinderen uit huis.” Ik herinnerde mij de afschuwelijke scènes waarin de kinderen en hun vader tegen elkaar stonden te schreeuwen. “En wat doen jullie zoal wanneer je in Spanje bent?” “Oh, luieren, zonnen, zwemmen, lekker eten” “Interessant”, ik hoorde het venijn in mijn antwoord. “Ik ben ook in Spanje geweest, het Alhambra bezocht en in Gibraltar hebben we bij zonsondergang naar de kust van Afrika gekeken. Over heel Europa veel musea en kerken binnengewandeld. Indonesië vond ik het interessants. Bali. Prachtig van natuurschoon. Net zoals in Thailand, al die indrukwekkende tempels en het wandelen over de Chinese muur is een belevenis. In Moskou was het erg koud, maar de kathedraal met al die gekleurde koepels is een sprookje van kleur en vorm. Onvergetelijke ervaringen. Ja.” Betsy hoorde mijn laatste woorden. Haar onderzoekende blik gleed over mijn elegante verschijning, taxeerde mijn dure mantel, mijn mooie juwelen en modern kapsel. Zag ik een lichtgroene schijn over haar gezicht komen? Ik knikte haar vriendelijk toe. “Dag Betsy, bedankt dat je destijds zo nodig ons huwelijk moest kapot maken. Het ga jullie goed!”

Ik vind de tweede versie zeker beter! Minder uitleg inderdaad, maar ik vind vooral het einde sterker. Top!

Dank je Callie :p

Ik vond de eerste versie ook niet verkeerd. Ze wilde nu even laten merken hoe veel ze had meegemaakt. Ik zou de aanhalingstekens bij de gedachten weghalen (Inwendig juichen is niet hardop praten). Eventueel cursief schrijven. Ik zie ze voor me staan. Leuk fragment.