#83 Dorestad

‘Hebt u een goede reis gehad?’ ‘Zeker,’ zegt de man die bij mij op de stoep staat. ‘Maar het was wel erg... onbegrijpelijk.’ ‘Komt u toch verder. Zal ik uw jas aan de kapstok hangen?’ ‘Nee, dank u, ik houd hem liever aan.’ De man kijkt om zich heen. ‘Kunt u mij misschien wijzen waar de pomp is? Ik wil me graag even opfrissen.’ ‘Die hebben we niet, maar ik zal u de badkamer wijzen.’ Ik ga de man voor, de brede marmeren trap op. ‘Dit landhuis is al bijna tweehonderd jaar oud, maar het is goed onderhouden.’ De man staat ineens stil. ‘Oud, zegt u? Dit huis is moderner dan alle huizen die ik ooit gezien heb.’ Ik kijk hem aan. Het valt me ineens op dat hij wonderlijk gekleed is. ‘Waar kwam u ook al weer vandaan, zei u?’ We lopen de trap verder op. ‘Dorestad,’ zegt de man. ‘Ik heb daar een pakhuis.’ Ik laat hem de badkamer binnen. ‘Als u tegen die hendel duwt, komt er water uit de kraan. Als u nog iets nodig hebt, drukt u op dit knopje, dan komt iemand van de bediening u helpen. Zie ik u zo beneden?’ De man kijkt met open mond de marmeren badkamer rond. ‘Meneer?’ ‘Eh, ja, dat is goed.’ ‘Dan laat ik u nu even met rust. De deur kan op slot, als u wilt.’ Ik wijs naar een haakje aan de deurpost en trek de deur achter me dicht.