#80 Het lot uit de loterij

Ze spaarde de mokken bij elkaar met supermarktzegeltjes. "Kost niks", zei ze. Hij zei maar niet dat ze in de marketingstrategie van de winkelketen was getrapt en meer had kocht dan anders.

Indringend verhaal met de op achtergrond het verdriet om Marij. Veelzeggend slot.

Dag Willemina, wat een mooi verhaal! Het verdriet om Marij is de kern van zijn depressie en niet het slechte weer van januari en februari....Of misschien is het een combinatie van de twee? In ieder geval, ik hoop dat hij letterlijk en figuurlijk de zon weer zal toelaten in zijn leven! :o

Weet je, Willemina, door je hele beschrijving van treinreis en vlucht, heb ik al geen zin meer om ooit nog op reis te gaan! En dat Marij zelfs na haar dood nog zoveel invloed heeft op hem, geeft blijk van veel liefde. Geweldig goed geschreven!

Goed verhaal. Niks aan toevte voegen.

@Willemina, kan het nog depressiever? Je hebt het er (naar mijn smaak) dik bovenop gelegd. [De stapel pannen en borden met beschimmelde etensresten negeert hij, net als de regendruppels op het keukenraam.] Ik heb hier het idee dat de regendruppels hem kunnen troosten, versterken in zijn deprizijn, de stapel geeft al aan dat het goor zal zijn. Goede opbouw.

Beste Wilhelmina, Prachtig verhaal. Het verdriet gaat diep en dat merken we. Let op je leesbaarheid. Soms kunnen leestekens de kracht van je zin nog versterken: De mat is smerig, had reeds lang gezogen moeten worden - net als de rest van het huis. Het zijn overigens roodverbrande lijven :). Bedankt voor je bijdrage!

HP zijn verdriet is voelbaar. :thumbsup: Wellicht komt hij mijn HP tegen tijdens de reis. ;)

Duidelijke, diepe pijn, ja, met mooi detail van de zegeltjes-mokken (al ben ik wel even in de war, want dat nadrukkelijk de laatste van de zes wordt genoemd suggereert voor mij dat de hp zes dagen in deze toestand verkeert -een mok per dag wellicht idiote associatie van mij?- terwijl de rest van het verhaal voor mij een langere periode suggereert)