# 79 C - Richard

Het kwam op een dag gewoon zo uit dat de paus en ik op een onbewoond eiland aanspoelden. Hij was net een uurtje eerder aangekomen en had zijn rode instappers uitgetrokken en te drogen gehangen aan een Indische duivelsboom. Zijn baseball cap stond afwezig. ‘Ha, Heilige Vader.' ‘Dag, kind. Kun je me even helpen?’ ‘Natuurlijk, Uwe Heiligheid.’ ‘Mijn tok zit niet goed en snijdt in mijn liezen, ik had hem het liefst willen uittrekken.’ ‘Weet u dit wel zeker, ik las laatst nog dat uw kamerdienaar voor een stalen had gekozen. Ontworpen door Prada.’ ‘Lief kind, Angelo is er niet, het broeit onder mijn gewaden, snijd de banden van mijn kruisbeschermer door.’ ‘Mag ik zo vrij zijn u ergens op te wijzen? Uw heilige delen zullen bij het eerste vlaagje wind onbekommerd meewaaien. Hier bent u niet aan gewend.’ ‘Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Je krijgt heus van mij de zegen.’ ‘En stel dat het briesje u brengt tot enig ejaculaat? Zelfs wegwaaiend semen kan tot bevruchting leiden.’ De paus drong maar aan en ik werd des duivels. ‘Lekker, ik weet dat u anticonceptie en abortus verbiedt, straks zitten we hier met z´n drieën en word ik op de koop toe geëxcommuniceerd en smijt u mij als een leproze van het eiland.’ ´Was het Jezus niet, de kindervriend, die zei: "Laat de kinderen tot mij komen en houd ze niet tegen?" Ik zwichtte uiteindelijk voor mijn prelaat en beet de elastieken banden aan flarden. Een maand later liep Petrus – hij stond erop dat ik hem zo noemde – twerkend over het eiland. Hij plukte vijgen en oogstte abalone. Het weekdier in de schelp leek raadselachtig op de zijne. Tijdens een tropische nacht vroeg Petrus of ik in z’n holletje kwam liggen. Nu zit ik hier op het parelmoeren strand; goddelijke vingertjes kietelen mij vanbinnen.