#79B Joe Kidd

@ Allen, ik wens jullie een prachtig, gelukkig en gezond nieuwjaar!

Dag Willemina, Ik zie zo een oudere, strenge en vastberaden verpleegster voor me, met een wit kapje op het hoofd. In de dialoog tussen haar en patient voel je de spanning :) 'Het enige mobiele hier....' vind ik een mooie zin. Ik vermoed dat 'wat u zeg' een dialect is... Na je vermelding van 2020 hoef je voor mij zelfs geen uitroepteken te plaatsen! En dat hij vernietigd is, is heel jammer, mss een nieuw leven in een andere game?! Heeft zijn middernachtpartner niet En de teleportator, EN de 3D-printer gebruikt? Er ligt toch een levend Eastwood exemplaar in het ziekenhuisbed.

Dag Willemina, Ik zie zo een oudere, strenge en vastberaden verpleegster voor me, met een wit kapje op het hoofd. In de dialoog tussen haar en patient voel je de spanning :) 'Het enige mobiele hier....' vind ik een mooie zin. Ik vermoed dat 'wat u zeg' een dialect is... Na je vermelding van 2020 hoef je voor mij zelfs geen uitroepteken te plaatsen! En dat hij vernietigd is, is heel jammer, mss een nieuw leven in een andere game?! Heeft zijn middernachtpartner niet En de teleportator, EN de 3D-printer gebruikt? Er ligt toch een levend Eastwood exemplaar in het ziekenhuisbed.

Marlie, "wat u zeg" moet "wat u zegt" zijn. Ik heb het veranderd. Dank voor je oplettendheid. Over het uitroepteken na 2020 ga ik even nadenken. Bij een 3D-printer zouden er twee Clint Eastwoods zijn. Eentje in 2020 en eentje in 1972. Dat is niet het geval :) .

@Willemina, je zet me natuurlijk even op het verkeerde been met de intro, 'tablet.' Het is te veel (opwindt). 'Veel' voor kabaal mag van mij weg. Anders wordt het zo'n herrie. ;) Waarom zeg je de ene keer mister en dan meneer; uit speelsheid? Janus als voornaam klinkt voor mij soepeler dan Jannus. Met twee ennen voelt het alsof mijn hersens struikelen. Je hebt het humoristisch aangepakt en het kinky-einde is onvoorzien. Heb het met graagte gelezen.

@Willemina Je dialoog is mij te veel "on the nose": er wordt steeds direct gereageerd / antwoord gegeven op hetgene wat ervoor werd gezegd. Dat heeft twee effecten: (1) de dialoog komt onnatuurlijk over, want in het dagelijks leven zijn gesprekken vol onderbrekingen, afgebroken/onvolledige zinnen en fragmenten waarmee de spreker iets anders bedoelt dan z/hij letterlijk zegt. (2) de dialoog wordt voorspelbaar/saai en is voor een groot deel ontspeend van emotie. Let verder op uitleg en herhaling. de lakmoesproef is of de informatie gemist kan worden. Onderschat de lezer niet. Bijv: Gelukkig, zijn smartphone zit er nog in. "Kijk," zegt hij, "dit bedoel ik, en dan in het groot. Geen laptop maar een tablet." "Gelukkig ... in" kan weg zonder informatieverlies. De reden dat ik dit opbreng, is dat een infocompacte, zo kort mogelijke tekst de lezer "dwingt" in het verhaal te blijven. Uitleg triggert rationele verwerking en herinnert de lezer eraan dat het verhaal niet echt is. Herhaling geeft vaak het gevoel dat de schrijver lui is, of - erger nog - de lezer als dom beschouwt (net als uitleg dat effect kan hebben). Herhaling is natuurlijk wel prima als die functioneel is, met name om emotie of gemoedstoestand te duiden, of (in dialogen) om de relatie tussen personages te duiden.

Leonardo, Dankt voor het lezen en je commentaar! Je dialoog is mij te veel "on the nose": er wordt steeds direct gereageerd / antwoord gegeven op hetgene wat ervoor werd gezegd. Dat heeft twee effecten: (1) de dialoog komt onnatuurlijk over, want in het dagelijks leven zijn gesprekken vol onderbrekingen, afgebroken/onvolledige zinnen en fragmenten waarmee de spreker iets anders bedoelt dan z/hij letterlijk zegt. (2) de dialoog wordt voorspelbaar/saai en is voor een groot deel ontspeend van emotie. Hoe los ik dat op? Tussendoor meer handelingen plaatsen? Aan het eind heb ik al een afgebroken zin. Om dat vaker te doen in een korte tekst vind ik zelf niet zo mooi. Wat de smartphone betreft: helemaal mee eens. Ik wist dat er iets niet klopte en heb het toch over het hoofd gezien. :o

@Willemina, je zet me natuurlijk even op het verkeerde been met de intro, 'tablet.' Het is te veel (opwindt). 'Veel' voor kabaal mag van mij weg. Anders wordt het zo'n herrie. ;) Waarom zeg je de ene keer mister en dan meneer; uit speelsheid? Janus als voornaam klinkt voor mij soepeler dan Jannus. Met twee ennen voelt het alsof mijn hersens struikelen. Je hebt het humoristisch aangepakt en het kinky-einde is onvoorzien. Heb het met graagte gelezen.

Mili, "Veel" is weg, inderdaad teveel. "Mister' heb ik gebruikt na "tablet" omdat hp dat op z'n Engels uitspreekt en na "sherrif" en "cowboy" vanwege diezelfde reden. Misschien kan ik die ene keer "meneer" dan ook beter veranderen in "mister". Ga ik over nadenken. Jannus heb ik zelf geen moeite mee maar voor alle duidelijkheid zal ik er Jannes van maken. Janus ligt mij zelf niet zo. Ik vind die struikelende hersenen maar een raar gezicht :D . Dank voor het lezen en voor je nuttige wenken. "Graag gelezen" vind ik ook wel fijn om te lezen.

Subtekst inbrengen is een van de oplossingen; tussen de regels door schrijven so to speak.

Subtekst inbrengen is een van de oplossingen; tussen de regels door schrijven so to speak.

zegt hij alsof dat vanzelf gaat, de schat ... uitroepteken na 2020 zou ik niet doen je ontknoping is leuk en verrassend (ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik me dat spelletje moet voorstellen, maar da's misschen maar beter ook)

Joe Kidd. **Aangepaste versie** "Zuster, heeft u voor mij een tablet?" Hij probeert zich de verpleegster voor te stellen als een sexy pornoster, gekleed in slechts een schort, maar haar gezichtsuitdrukking werkt niet mee. "U heeft net twee aspirientjes gehad, meneer Eastwood." "De naam is Oosterhuis, Willem Oosterhuis. Nogmaals, die cowboylaarzen naast het bed zijn niet van mij, en die rare harige jas is dat ook niet." "Tuurlijk meneer. Er staan trouwens twee agenten in de gang om u een verklaring af te nemen. Ik laat ze zo binnen, zorg ervoor dat u zich niet teveel opwind." Willem hijst zich wat omhoog. "Wilt u eerst mijn mobieltje uit de jaszak halen?" De verpleegster kijkt hem over de rand van haar bril aan. "Meneer, het enige mobiele hier in de kamer zijn het bed en de rolstoel en die passen niet in een jaszak." "De jas, alstublieft!" Ze maakt met kabaal de deur van het metalen kastje in de kamer open en overhandigt hem de jas. "Kijk," zegt hij, zijn smartphone omhoog houdend, "dit bedoel ik, en dan in het groot. Geen laptop maar een tablet." Ze schudt haar hoofd, mompelt: "Misschien moeten we toch maar even een röntgenfoto van uw hoofd laten maken," en wenkt daarna door het glas de twee agenten dat ze naar binnen kunnen komen. De kleinste heeft een notitieboekje in zijn ene hand en een ballpoint in de andere. "Zo, cowboy," bast de grootste, "vertelt u eens zo kort en duidelijk mogelijk wat er gebeurd is. Jannes, noteer de datum: 2 januari 1972." Willem schiet in de lach. "Ja hoor, 1972. Wat is dit voor flauwekul? O, wacht, ik snap het al. It's all in the game! Dit spel is levensecht. In welk level zitten jullie? Ik zou hier eerder een sheriff verwachten." "Meneer Eastwood, dit grapje heeft nu lang genoeg geduurd. Vertel, waar komt u vandaan en wat doet u hier?" "Wel, mijne heren, het zit zo: op 1 januari 2020 zat ik bij te komen van de champagne en het vuurwerk. En dan heb ik het niet alleen over het vuurwerk buiten." Willem knipoogt naar de agent, die alles opschrijft in zijn boekje en hem daarna onbewogen aankijkt. "Enfin," vervolgt hij, "ik was nog wat beneveld toen ik de laptop opstartte en mijn partner voor die nacht vond het een leuk idee om samen het videospelletje "Joe Kidd" uit te spelen. Op oudejaarsavond had ze me heel kinky met een handboei aan het bed vastgeklonken. Je weet wel, zoals de film begint met Clint... shit, ze heeft waarschijnlijk de teleportator aangezet in plaats van de 3D printer. Godver! Ik kan niet terug naar de toekomst. Ik ben vernietigd!" "Jannes, klap je boekje maar dicht. Dit is een geval voor de psychiater." [center]*** ik heb geprobeerd de personen iets meer "3D" te maken ***[/center] [center] - met dank aan Leonardo Pisano -[/center] [center] ** "mister" heb ik eruit gehaald **[/center] [center] - met dank aan Mili -[/center] [center] * het uitroepteken na 2020 is eruit *[/center] [center] - met dank aan Marlie -[/center] Ik twijfel nog of ik de laatste zin zal vervangen door: "Jannes, klap je boekje maar dicht." De agent maakt met zijn wijsvinger een cirkelende beweging naast zijn voorhoofd.

het is trouwens wel gek dat hij beweert dat de jas niet van hem is, maar wel zijn telefoon erin zit

ik stem voor de psychiater

Subtekst inbrengen is een van de oplossingen; tussen de regels door schrijven so to speak.

zegt hij alsof dat vanzelf gaat, de schat ...

De schat denkt dat helemaal niet. De tobber denkt dat het retemoeilijk is, maar ook de sleutel tot sterke dialogen. Voorbeeldje ter inspiratie: “Aan het eind van de week. Tweeduizend.” “Maar … maar ik heb toch maar duizend geleend?” “Tweeduizend. Vrijdag.” “Maar dat lukt me nooit!” “Jouw dochter werkt in De Rode Draak, is ’t niet?”

Subtekst inbrengen is een van de oplossingen; tussen de regels door schrijven so to speak.

zegt hij alsof dat vanzelf gaat, de schat ...

Bij hem misschien wel... ;) Ik ben dat nog aan het leren...

uitroepteken na 2020 zou ik niet doen

Hij is weg in de herschrijf

je ontknoping is leuk en verrassend (ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik me dat spelletje moet voorstellen, maar da's misschen maar beter ook)

dankjewel en maak je nog maar geen zorgen, het spelletje komt pas in 2019 op de markt ;)

retemoeilijk ”

foei, wat een taalgebruik nou weer je weet toch dat ik van je (advies) hou?

het is trouwens wel gek dat hij beweert dat de jas niet van hem is, maar wel zijn telefoon erin zit

Hmm, moet ik misschien vertellen dat hij de jas aan had toen hij gevonden werd? Ojee, hoe los ik dat nu weer op, Ik zit al boven de toegestane 450 woorden :confused:

wie houdt zich nou niet aan de opdracht? :p

ik stem voor de psychiater

Ik ook. En twee stemmen vind ik voldoende ;) .

Subtekst inbrengen is een van de oplossingen; tussen de regels door schrijven so to speak.

zegt hij alsof dat vanzelf gaat, de schat ...

De schat denkt dat helemaal niet. De tobber denkt dat het retemoeilijk is, maar ook de sleutel tot sterke dialogen. Voorbeeldje ter inspiratie: “Aan het eind van de week. Tweeduizend.” “Maar … maar ik heb toch maar duizend geleend?” “Tweeduizend. Vrijdag.” “Maar dat lukt me nooit!” “Jouw dochter werkt in De Rode Draak, is ’t niet?”

"Schat" - "Tobber" - "Retemoeilijk" Alvast drie steekwoorden voor de volgende opdracht? Zonder gekheid, je voorbeeld is glashelder.

Die opdrachten laat ik aan de echte schrijfcoaches over. Zie dialoog als een ijsberg - het grootste gedeelte zit onder water, maar is er wel. Betreffende subtekst ben ik met een hoofdstuk bezig voor, wie weet, ooit eens, Mosterd voor de maaltijd II. Reteleuk om uit te vogelen.

retemoeilijk ”

foei, wat een taalgebruik nou weer je weet toch dat ik van je (advies) hou?

Ik kan me een slechter begin van een nieuw jaar wensen. Dank je wel.

Wat een retelange rij reacties is hier al gegeven. Ik ben te laat. Gelukkig is alle voorgaande feedback nuttiger dam de reactie die ik geef. De tweede versie is een verbetering ten opzichte van de eerste. Met name de manier waarop hp in het begin van de de tweede versie wordt getypeerd, vind ik leuk. De woordspeling met betrekking tot de tablet is geweldig. Ook deze zin vond ik erg mooi gevonden: "Meneer, het enige mobiele hier in de kamer zijn het bed en de rolstoel en die passen niet in een jaszak." Wat mij betreft is dit een mooi dubbelzinnig verhaal. Graag gelezen.

De woordspeling met -tablet- erg origineel. :D [ De kleinste heeft een notitieboekje in zijn ene hand en een ballpoint in de andere.] Waarom noem je dit specifiek? Is het belangrijk voor het verhaal? Ik ben van mening dat voor de opbouw van een verhaal de tweede versie beter is: de lezer krijgt meteen een beeld van de HP die nu duidelijker wordt geïntroduceerd. Daarom heb je meteen de aandacht van de lezer vast. Pure dialogen kunnen ook heel sterk zijn als ze algemeen worden gehouden. Daarmee bedoel ik als geen specifieke personages aan het woord zijn, maar algemene personages zodat de lezer de personages zelf in kunnen vullen. Maar dit is slechts mijn kijk erop. ;) Een teleportator ? Nog een apparaat erbij? :unibrow: Ik moet in de toekomst verhuizen. :p

De woordspeling met -tablet- erg origineel. >> Hmm, ik vind het wat gezocht omdat /a/ tabletje de normale duiding is voor een aspirinetablet of paracetamolletje en /b/ (belangrijker) tablet, in de zin van zo'n mislukte kruising tussen een smartphone en een notebook, op zijn Engels wordt uitgesproken.

De woordspeling met -tablet- erg origineel. >> Hmm, ik vind het wat gezocht omdat /a/ tabletje de normale duiding is voor een aspirinetablet of paracetamolletje en /b/ (belangrijker) tablet, in de zin van zo'n mislukte kruising tussen een smartphone en een notebook, op zijn Engels wordt uitgesproken.

In dit verhaaltje vind ik dat het mag omdat Hp het woord "tablet" op z´n Engels uitspreekt en de verpleegster denkt/zegt dat hij Clint Eastwood is. Anders zou het zeker ongeloofwaardig zijn. Nu is het hele verhaal natuurlijk ongeloofwaardig (behalve dan dat Hp zich die zuster voorstelt als...) maar toch ;)

De woordspeling met -tablet- erg origineel. :D [ De kleinste heeft een notitieboekje in zijn ene hand en een ballpoint in de andere.] Waarom noem je dit specifiek? Is het belangrijk voor het verhaal?

Ik heb het zo geschreven om de lezer een beeld te geven. Het had misschien ook anders gekund maar ik zag het zelf op deze manier voor me, tijdens het schrijven.

Ik ben van mening dat voor de opbouw van een verhaal de tweede versie beter is: de lezer krijgt meteen een beeld van de HP die nu duidelijker wordt geïntroduceerd. Daarom heb je meteen de aandacht van de lezer vast. Pure dialogen kunnen ook heel sterk zijn als ze algemeen worden gehouden. Daarmee bedoel ik als geen specifieke personages aan het woord zijn, maar algemene personages zodat de lezer de personages zelf in kunnen vullen. Maar dit is slechts mijn kijk erop. ;) Een teleportator ? Nog een apparaat erbij? :unibrow: Ik moet in de toekomst verhuizen. :p

Bedankt voor het lezen en voor je feedback. Fijn om te horen dat de tweede versie beter is.

Wat een retelange rij reacties is hier al gegeven. Ik ben te laat. Gelukkig is alle voorgaande feedback nuttiger dam de reactie die ik geef. De tweede versie is een verbetering ten opzichte van de eerste. Met name de manier waarop hp in het begin van de de tweede versie wordt getypeerd, vind ik leuk. De woordspeling met betrekking tot de tablet is geweldig. Ook deze zin vond ik erg mooi gevonden: "Meneer, het enige mobiele hier in de kamer zijn het bed en de rolstoel en die passen niet in een jaszak." Wat mij betreft is dit een mooi dubbelzinnig verhaal. Graag gelezen.

Danjewel Annemieke. Er valt voor mij nog veel te ontdekken en te leren dus ik ben wel blij met die *-* rij reacties hier (ik zal het woord niet opnieuw gebruiken, straks wordt het nog een SOLgewoonte) :)

wie houdt zich nou niet aan de opdracht? :p

Mijn naam is haas :p