Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#79a - Cakejes

29 december 2015 - 23:26
Mijn mama houdt veel van de hond, ze lacht altijd tegen de hond. Ik heb pijn in mijn keel. Melk is niet lekker als je pijn in je keel hebt. Mama laat de sleutel altijd in het slot zitten. Papa is vanavond niet thuis, hij moet overwerken. Dat zei mama tegen oma. Ze zei toen ook het G woord en daarna ging ze raar lachen. De hond gaat altijd met mama mee naar kantoor. Als ik daar weleens ben, mag ik op de computer kijken naar Youtube. Mama moet dan bellen met mensen en dan mag ik geen geluid maken. Als ze belt dan aait ze vaak de hond. Ik vind de hond ook lief. Als ik naar zijn mand kijk dan word ik verdrietig. Net werd ik naar bed gebracht door mama. Ze zei dat we vrienden zijn. Daar word ik blij van. Maar toen ik zei dat ik nog even moest plassen toen werd ze boos. Ze zei alweer het G woord. Het is wel gek om dadelijk uit bed te gaan terwijl ik daar in moet zijn. De rood met witte stippen op mijn deken zijn zo mooi. Onze keuken is ook mooi. Je kunt er alleen geen cakejes bakken want de oven is kapot. Papa repareert de oven niet want papa werkt altijd over. Mama vindt de oven niet belangrijk. Maar ik wel. Ik kan de achterdeur zelf opmaken. Ik ga ergens wonen waar de oven het wel doet.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 13:10
Annemieke, als een mama godverdomme zegt zal een kind daar geen G-woord van maken. Schrijf gewoon godverdomme, godverdomme. Overigens een leuk verhaal. Ook door het veelvuldige 'mama'.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 13:35
Het was een poging om in de huid van een vierjarige te kruipen. Je mag het G woord dan echt niet zeggen. De schrijfster van dit verhaal zat op een RK basisschool. Ik kan me herinneren dat dat echt niet mag.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 13:52
Annemieke, Prima geschreven vanuit de beleving van het kind - mama gedraagt zich anders inclusief woordkeus en het kind moet daar nog aan wennen. Al snel zal het kind worden meegenomen in het gedrag van moeder en zal schuldgevoel de kinderlijke verwondering overvleugelen. Heel goed weergegeven in de tegenstelling in deze passage:
Het is wel gek om dadelijk uit bed te gaan terwijl ik daar in moet zijn. De rood met witte stippen op mijn deken zijn zo mooi.
Hetzelfde geldt voor de titel: de voorbije onschuld gevat in één woord - Cakejes zijn een vloek geworden.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 16:54
@Annemieke Geen echte reis door de stad, maar who cares. Ik vind het perspectief vanuit het kind goed gedaan, op enkele minoriteiten na. G-woord vind ik wel correct i.t.t. @Dos. De gewoonlijk regisserende bijvoeglijke naamwoorden als "mooi" werken hier n.m.m. goed, omdat ze passen bij het taalgebruik van het kind. Normaal noemt een kind de hond bij zijn naam. Dat ze dat hier niet doet, heeft een reden? Het stuk kan duiden op geestelijke mishandeling, maar ik vind het wat te kort om dat definitief te concluderen. Hoewel de laatste zin wel te denken geeft ... Taaldingetjes: Let op je interpunctie om bijzinnen te scheiden van hoofdzinnen. Je laat ze consistent achterwege en dat duidt erop dat je hetzij gemakzuchtig bent (dat geloof ik niet), hetzij je wat hulp nodig hebt om dat te leren, zoals hier: https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/komma-algem… G-woord Rood-met-witte Al met al met genoegen gelezen.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:03
Hoi Leonardo, Dank voor jouw reactie. Wat bedoel je met bijzinnen scheiden van hoofdzinnen? Bedoel je de korte zinnen? Die waren in het geval van dit verhaal opzettelijk. Of plaats ik daadwerkelijk komma's op verkeerde plekken? Dat haal ik niet direct uit de link.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:28
Ze zei toen ook het G-woord >> Ze vloekte toen ook 'Ze zei toen ook het G-woord' uit de mond van een vierjarig kind is voor mij volstrekt ongeloofwaardig. De RK-schrijfster laat de mama in het verhaal wel een G-woord zeggen, godverdomme of iets dergelijks en vervolgens kruipt ze in de huid van een zeloot en laat ze het kind dit 'godverdomme' vertalen in 'het G-woord'. Dat komt er bij mij niet in. Als je een vloek niet voluit wil schrijven, zeg dan eenvoudig dat er gevloekt wordt. Het ene is wel 'show, het andere 'tell'. Show is hier vier keer krachtiger dan tell. Neem de proef maar op de som. Zeker uit de mond van een kind, dat letterlijk weergeeft wat het heeft gehoord.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:40
Hoi Leonardo, Dank voor jouw reactie. Wat bedoel je met bijzinnen scheiden van hoofdzinnen? Bedoel je de korte zinnen? Die waren in het geval van dit verhaal opzettelijk. Of plaats ik daadwerkelijk komma's op verkeerde plekken? Dat haal ik niet direct uit de link.
Kijk naar zinnen met twee gezegdes met ieder een eigen onderwerp. Ze zijn vaak gekoppeld met een voegwoord. Soms staat dat voorop in de eerste zin, bijv jouw zin: Als ze belt dan aait ze vaak de hond. Als is een voegwoord hier. De twee gezegdes zijn "belt" en "aait". Er hoort een komma achter belt. ("Dan" kan overigens weg, maar is in het kader van de kindertaal verdedigbaar). Als je het hardop leest, hoor je ook een pauze achter "belt".

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:36
Ze zei toen ook het G-woord >> Ze vloekte toen ook 'Ze zei toen ook het G-woord' uit de mond van een vierjarig kind is voor mij volstrekt ongeloofwaardig. De RK-schrijfster laat de mama in het verhaal wel een G-woord zeggen, godverdomme of iets dergelijks en vervolgens kruipt ze in de huid van een zeloot en laat ze het kind dit 'godverdomme' vertalen in 'het G-woord'. Dat komt er bij mij niet in. Als je een vloek niet voluit wil schrijven, zeg dan eenvoudig dat er gevloekt wordt. Het ene is wel 'show, het andere 'tell'. Show is hier vier keer krachtiger dan tell. Neem de proef maar op de som. Zeker uit de mond van een kind, dat letterlijk weergeeft wat het heeft gehoord.
Kinderen van vier zijn een verhaal apart. Mijn dochter (die overigens niet de hp is) is vier en helaas gepassioneerd roeper van het G-woord. Dit doet ze om echtgenoot en mij op de kast te jagen. Ze weet dat wij het een verschrikkelijk slecht staaltje ouderschap van onszelf vinden dat ze het woord kent. Buitenshuis praat ze heel erg netjes. Gelukkig :).

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:48
Hoi Leonardo, Dank voor jouw reactie. Wat bedoel je met bijzinnen scheiden van hoofdzinnen? Bedoel je de korte zinnen? Die waren in het geval van dit verhaal opzettelijk. Of plaats ik daadwerkelijk komma's op verkeerde plekken? Dat haal ik niet direct uit de link.
Kijk naar zinnen met twee gezegdes met ieder een eigen onderwerp. Ze zijn vaak gekoppeld met een voegwoord. Soms staat dat voorop in de eerste zin, bijv jouw zin: Als ze belt dan aait ze vaak de hond. Als is een voegwoord hier. De twee gezegdes zijn "belt" en "aait". Er hoort een komma achter belt. ("Dan" kan overigens weg, maar is in het kader van de kindertaal verdedigbaar). Als je het hardop leest, hoor je ook een pauze achter "belt".
Oké. Gewoon de zoveelste grammaticale regel die ik was vergeten. Toen ik ooit Nederlandse les had, was ik er meestal niet bij. Ik heb hier op Sol opnieuw leren schrijven :). Dit is ook zo'n gratis les. In vervolg ga ik beter opletten. Dank je.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 17:57
@Annemieke, voor de duidelijkheid. Wat roept jouw dochtertje dan? "G-woord, G-woord." Dus geewoord, geewoord, of de vloek die door het G-woord wordt verhuld, dus de vloek recht voor z'n raap? En roept ze dat zonder enige aanleiding of na het horen van een vloek?

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 18:04
@Annemieke, dan kan ik alleen maar concluderen dat het kind godverdomme van haar moeder heeft geleerd en dat zij er uit vroegtijdige rooms-katholieke 'overwegingen' een g-woordje van heeft gemaakt. Ik vind dat je aan het veranderen bent, @Johanna. Ik zie een gedicht op literair werk en nu lees ik een goed verhaal v/u een kind. Het voelt alsof je groeit en groeit. De door @Leonardo aangehaalde interpunctie vind ik ook belangrijk. Het ontbreken hiervan kan storend overkomen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 18:56
Mooi geschreven Annemieke. Echte zinnen voor een vierjarige. Losse gedachten die niet altijd met elkaar te maken hebben, gewoon wat er in een vierjarig hoofd opkomt. Dat er op die manier dezelfde woorden kort na elkaar gebruikt worden is onvermijdelijk. Ik heb respect voor Leonardo's uitleg over zijn uitleg bijzinnen en gezegdes, weer wat meer bijgeleerd (of terug gevonden in mijn verre geheugen) Doet mij denken dat een als... dan.. zin voornamelijk anders geïnterpreteerd wordt. Namelijk 'als' je dit doet/als dit gebeurt, 'dan' gebeurt het volgende. Een oorzaak/gevolg relatie dus. Mooi in de volgende zin. 'Als ik naar zijn mand kijk dan word ik verdrietig.' Een volwassene zou eerder zeggen, Als ik naar zijn mand kijk, word ik verdrietig. Maan het meisje spreekt haar eigen wijze woorden. Heel leuk! Kleinigheidje : Ik kan de achterdeur zelf opmaken. Mss beter : openmaken?

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 december 2015 - 23:54
Annemieke, ik zit een beetje te hannesen met die deuren. "Mama laat de sleutel altijd in het slot zitten." Ik ging er vanuit dat die in het slot van de voordeur zit. Hoe komt papa dan na zijn overwerk (ahum) binnen? " Ik kan de achterdeur zelf opmaken." Ik twijfel nu, zit de sleutel die mama laat zitten in de voor- of in de achterdeur? Tot nog toe heeft niemand dit genoemd dus het kan aan mijzelf liggen maar ik heb er op de een of andere manier moeite mee. Ik vlieg van de voor- naar de achterdeur vanwege de twee benamingen :confused: . Verder een mooi maar wat verdrietig verhaal. Mama lijkt meer van de hond te houden dan van Hp en papa en mama zijn lekker bezig met hun eigen leven waar geen kind in past, zo te lezen :(. Mooi en geloofwaardig beschreven vanuit het kind.