Proeflezers reageren niet

Als je verhaal je proeflezers kennelijk zo weinig interesseert, zou ik gewoon beginnen met herren. Dan kan je tenminste verder. Wel ontzettend balen, zeg, sterkte. Ik had ooit een proeflezer die zei dat hij zich door hoofdstuk 1 moest doorworstelen en vervolgens niks meer daarover liet horen. Achteraf snap ik dat, want het verhaal was vreselijk geschreven. Maar afgaande op je forumposts kan je boeiend schrijven, dus zoiets zal het vast niet zijn.

Proeflezen is nu eenmaal een bezigheid waartoe men zich moet zetten, en vaak lukt dat niet. Ik ben er al lang achter dat proeflezen zonder tegenprestatie zeker niet werkt; daar begin ik niet meer aan zelfs al bieden mensen het me aan. Want ik heb vaak genoeg hetzelfde ervaren als jij: het gebeurt gewoon niet. Met tegenprestatie zit er net wat meer verplichting achter en dat is meestal voldoende om het contact lopende te houden. Bedenk dat zij misschien wel wat schroom hebben inmiddels. Ze hebben jou enthousiast iets beloofd en zijn er toen achter gekomen dat het beloofde heel wat meer tijd en inspanning vergt dan ze hadden ingeschat; dat ze er zelfs in het geheel het geduld niet voor vinden! Dat is de reden dat ik proeflezers zelden namail om ze te vragen waar hun feedback blijft. Wees altijd voorkomend. Hun aanbod getuigt van grote vriendschap en interesse en het niet nakomen ervan is hen niet aan te rekenen. Zij weten ook nog eens niet wat een tekst voor een schrijver betekent. Ga vooral niet aan de kwaliteit van je verhaal twijfelen omdat proeflezers niets laten horen. Je weet niet of het daarmee te maken heeft en het is zelfs waarschijnlijk dat het daar niet mee te maken heeft; proeflezen is nu eenmaal iets wat je makkelijk belooft en moeilijk nakomt. Laat je er zeker niet van weerhouden te gaan herschrijven, ook voordat je proeflezers van zich hebben laten horen. Het is nog altijd jouw verhaal en jij weet waar het heen moet. Zodra je een betere weg bedenkt om daar te komen, ga ervoor. Omgooien die hap. Commentaar dat je op oude versies krijgt kan nog altijd interessant zijn, al is het maar om zekerder te worden van de door jou inmiddels al doorgevoerde aanpassingen. Je kunt je huidige proeflezers zelfs precies dat vertellen: de versie die ik je laatst stuurde is niet meer up-to-date, dus ik wil je hartelijk danken voor je aanbod, maar ik zou je willen vragen of je misschien niet deze versie (waar je, naar ik begrepen heb, nog niet aan toegekomen bent), maar een nieuwe versie zou willen lezen, later. En dan kun je nog eens met een schone lei beginnen. Of je begint er niet meer aan met deze persoon, als je er geen vertrouwen in hebt dat het ooit echt van feedback gaat komen. Wat er ook gebeurt, laat je schrijven niet leiden door deze situatie. Het zal altijd gebeuren dat proeflezers afhaken - meteen al, of verderop in het verhaal. Ga niet zoeken naar 'signalen' die je denkt te kunnen deduceren uit hun stilte. Pas als ze je onderbouwd commentaar sturen, moet je naar ze luisteren.

Als ik PL voor iemand zeg ik altijd dat ik circa 10 pag doe en dan fb geef. Zowel ik als de schrijver kunnen dan besluiten niet verder te willen. Belangrijk is ook dat de schrijver fb geeft. De schrijver heeft altijd de regie: hij moet zich niet verplicht voelen mijn suggesties over te nemen.

Suicune, je schrijft:

Ik voel er weinig voor om mijn verhaal naar volledig onbekenden op te sturen, of mensen die ik via dit forum ken.

Ik zou zeggen juist wel. Laat het professioneel proeflezen, dat is dus betaald. Hier op sol zit een hele goede.

Ik zou ook zeggen: stap een keer naar een professioneel bedrijf die manuscriptbeoordeling (onder andere) doet. Dat is dan wel betaald, maar dan heb je ook écht een professioneel antwoord. En bij een :p ;) professioneel bureau krijg je het gegarandeerd dat je antwoord krijgt :rolleyes: ;)

Bedankt voor alle reacties! Diana, fijne tips. Ik denk dat ik inderdaad het maar lekker ga omgooien. Als de proeflezers zich een beetje schamen dat het meer werk is dan ze hadden verwacht, kan ik dat goed begrijpen. Lezen kost energie, al helemaal lezen én kritiek geven. Wat dat betreft is het een mooie optie die je geeft, om proeflezers te vertellen dat ik een nieuwe versie maak en ze dan de kans te geven om eventueel nee te zeggen, nu ze weten dat ze er niet aan toe komen. En ik denk dat ik van het commentaar op de oude versie juist erg veel kan leren. Goed commentaar is altijd leerzaam. Wat betreft het betaalde manuscriptbeoordelen: eigenlijk zou ik het erg graag willen. Maar ben maar een arme uitwonende student. :P Nu heb ik ook niet zulke rijke familieleden of vrienden die me eens een cadeautje willen doen. Ik heb er vaak over nagedacht, maar de prijzen zijn me gewoonweg te hoog. Het hele manuscript is 200 000 woorden. Ik denk dat ik wel graag een gedeelte wil opsturen (voor 200 000 woorden betaal ik echt een enorme smak geld...) maar daar moet ik eerst voor sparen. Gaat natuurlijk de koelkast kapot. Dat moet ik eerst betalen. Gaat de wasmachine kapot. Ook dat dan maar. Collegegeld. Euh, pappa, kun je me wat lenen? Dus tja. Dat ik niet snel echte onbekenden benader, heeft toch te maken met vertrouwen. Nee, ze zullen niet zomaar met het verhaal ervandoor gaan, maar toch zit het me niet lekker. Ik heb zoiets wel eens meegemaakt bij een bevriende schrijver.

Dat ik niet snel echte onbekenden benader, heeft toch te maken met vertrouwen. Nee, ze zullen niet zomaar met het verhaal ervandoor gaan, maar toch zit het me niet lekker.

Een heel begrijpelijke keuze. Maar zou je überhaupt aan dezelfde personen (diegenen die nu niks meer van zich laten horen) vragen of ze het aangepaste manuscript willen proeflezen?

Ik heb zoiets wel eens meegemaakt bij een bevriende schrijver.

Bedoel je dat iemand met wie jij bevriend bent er het slachtoffer van werd of dat hij/zij jouw verhaal gejat heeft? Mocht het laatste het geval zijn, is het dan voorbarig om te concluderen dat je liever geen schrijvers vraagt als proeflezers? De reden waarom ik het vraag...

Lezen kost energie, al helemaal lezen én kritiek geven.

Dat het meer moeite kost, daar ben ik me van bewust. Maar als ik voor mijzelf mag spreken (ik denk dat meer mensen op dit forum dat ook hebben), dan merk ik dat ik sinds ik regelmatig schrijf, ik automatisch met een kritischere blik kijk naar hetgeen dat ik lees. Maar goed, wil je een getraind oog dan zou ik je ook aanraden om je manuscript door een prof te laten ontleden. Want geloof me, hoewel je over een aantal jaren geen collegegeld meer betaalt en misschien wel een vaste aanstelling hebt, ook dan kunnen die koelkast en die wasmachine stuk gaan. En in plaats van huisgenoten die bijleggen, heb je straks wellicht een hypotheek of een nog hogere huur.