Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#78 Een vlieg aan de lamp

'Kamer 412. Volg de rode pijlen en neem dan de lift', vertelde de dame aan de balie. Ze glimlachte om daarna de volgende bezoeker enthousiast te ontvangen. Michiel nam zijn tas boordevol kledingstukken en roddelboekjes op en deed wat de dame hem vriendelijk opdroeg. Het was jaren geleden dat hij voor het laatst in een ziekenhuis was. De defecte lamp in het midden van de hall maakte het oude gebouw er niet gezelliger op. Alsof het twijfelde om op te lichten, te blijven branden. Het was vermoeiend om naar te kijken. Met een lichte hoofdpijn steeg hij naar de vierde verdieping. '410. 412', zei Michiel hardop zonder te beseffen dat mensen hem zouden horen. 'Hier moet het zijn.' 'Schat?' De tranen schoten hem in de ogen. De roddelboekjeszak viel op de grond en Michiel schuifelde richting het bed. 'Het spijt me, het spijt me, het spijt me'. De tranen vermenigvuldigde zich onophoudelijk. 'Hey Michiel, lieverd, wat maakt het uit. Kijk daar eens, daar moet je zijn.' Hij keek op en wierp zijn blik op de andere kant van de kamer. 'Wat een dotje. Hij heeft jouw ogen, lief. En volgens mij mijn mond.' De laatste tranen op zijn hemd en onder zijn wallen droogden op. 'De bevalling viel goed mee, het ging allemaal erg snel.' 'Ik heb de snelste vlucht genomen. Ik heb zo mijn best gedaan.' Lana nodigde hem uit voor een knuffel en die weigerde Michiel niet. Ze lachte naar hem met een enigszins vermoeiende blik. 'Liefje, kan je voor mij een Mars halen. Ik heb zo'n zin in chocolade. Beneden is er een snoepautomaat.' 'Ok. Zo terug!' Hij stapte in de lift en bij het openen van de deur wist hij niet wat zij zag. Een drietal dokters stond voorovergebogen over een vrouw die hij herkende. De dame van de balie. Ze lag niet stil of met haar ogen toe. Haar benen gingen op en neer. Een van de dokters stak zijn vingers in haar mond, wat vermoedelijk was om haar tong weer op zijn plaats te duwen. Hij moest niet lang nadenken om te beseffen dat het om een epilepsieaanval ging. Dat knipperende licht had Michiel eerder al een vreemd gevoel gegeven.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi! Ik houd er wel van, die onheilspellende lamp. Waar komt je titel vandaan? Het doet me denken aan vliegen die op insectenlampen afgaan en dat loopt natuurlijk ook nooit goed af.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een vlieg aan de lamp is een Vlaams (of ook gekend in Nederland?) gezegde en betekent dat er iets heftig staat te gebeuren of dat er ruzie van komt. Ik vond het wel leuk passen, omdat het over een lamp ging en dat er inderdaad iets heftigs gebeurde. :-) Grts P

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal, mooi opgeschreven ook. Voor mij kwam alleen het einde er wat vreemd bij. Ik zat me nog af te vragen waarom de man niet bij de bevalling was en voor mij zat daar misschien meer het verhaal in. Je hebt de spanning op zich mooi opgebouwd. Ik ben benieuwd naar het verhaal van de HP, misschien zonder de epileptische aanval? Tip: gebruik het woord 'niet' zo min mogelijk. Kies een alternatief dat omschrijft wat het wel is.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
'Dat knipperende licht had Michiel eerder al een vreemd gevoel gegeven.' Staat hij ook bijna op het punt een aanval te krijgen? mooi geschreven!