#73 bij het haardvuur

@schrijvenmaar, hoe grappig hoeveel ruimte je laat in een relatief korte tekst. Wat is zacht, vraag ik me af. En hoe gedecideerd is de ander door te zeggen: wijntje, overdag, eventueel, trek niets aan. En hoe inschikkelijk is die ander dan weer. Mochten ze voor een open haardvuur zitten - gezien het opgezette beest - dan is de hitte verzengend. Ben je je aan het bekwamen in dialogen? ***ik wilde helemaal niet grappig zeggen maar mooi; ik houd ervan dat ik ruimte krijg om zelf te fantaseren***

Ben je je aan het bekwamen in dialogen?

Ik vraag het me af.

Schrijvenmaar, Op een berenvel voor het vuur (?) Over dialogen: 'Het is puzzelen wie wat zegt of af en toe een labeltje, ' zei hij. :)

Schrijvenmaar, Een complete scene in drieënzeventig woorden. Jawel, ik heb ze geteld. Mijn complimenten! In tegenstelling tot Janp is het voor mij, door je woordkeuzes, volkomen duidelijk wanneer wie aan het woord is. Ik vind het ontzettend knap gedaan.

Door de subtiele omschrijving leest het alsof ik in de kast op dezelfde hotelkamer zit. :thumbsup: Ik kan de scene goed volgen maar voel niet de warmte van de open haard die ongetwijfeld brand. ;)

@JanP: op het berenvel voor het vuur was ten minste duidelijk ... Ik vraag me nog af of het veel uitmaakt wie wie is - de wisselwerking blijft. Al kan ik me voorstellen dat het vervelend terugschakelen is als de man in iets gemakkelijkers wil gaan glippen. @willemina: laat ik voortaan de wiskundige zijde geheel aan jou @marietje: ik vrees dat ik een tikkeltje onderkoeld type ben, in dergelijke situaties, maar misschien staat die kast gewoon te ver van het vuur ;) Dank voor jullie reacties!

@mili: zie ineens je toevoeging ... had grappig ook positief geinterpreteerd.

Bergwandelen is natuurlijk wel een gek excuus om iemand op een berenvel in een romantisch hotel met veel dode dieren te krijgen. Het lijkt me bijna een ophanden zijnde buitenechtelijke verhouding tussen twee nuchtere vijftigers die in theorie wel van een beetje frisse lucht houden.

Er is niet veel afstand te overbruggen tussen deze personages. Knus en behaaglijk tekstje. Laatste zinnetje komt wat stijfjes over.

@annemieke: waarom buitenechtelijk? @ostinato: dank voor je reactie. Knus en behaaglijk tekstje vind ik een heerlijke omschrijving. (de laatste zin kosste me meer tijd en moeite dan de rest van het verhaal bij elkaar, maar misschien was het nog niet genoeg)

Ik vind het een geslaagde dialoog. Het komt heel echt over. Als je erover na gaat denken hoe het zit denk ik dat ze allebei met voorbedachte rade op het berevel eindigen. De toenadering komt niet van ver, eigenlijk zijn ze er aan het begin met hun hoofd al bij toch?

Less is more :thumbsup:

Knap, dat je in zo weinig woorden, zoveel kan zeggen. Het zou een goede oefening voor mij zijn ;) Bij de beschrijving van de beer dacht ik in eerste instantie aan een kop tegen de muur.

Ik denk dat dat komt door de laatste regel. Voor een mensen die al erg lang samen zijn, lijkt me de laatste opmerking eerder een soort vanzelfsprekendheid. Samen weg van huis, lekker uit de sleur van het dagelijkse - geen werk, kinderen of wat voor een zorgen dan ook. Ja, daar kan dan ook wel iets zonder kleren bij voor de gelegenheid. Als ze net samen zijn, is het anders. Dan heeft het wellicht nog iets spannends om een dergelijke opmerking te maken. Maar ja. Slechts mijn gedachte bij de situatie.

Beste schrijvenmaar, Wat een kort, fris stuk! Loopt lekker, wat mij betreft ook soepel genoeg zonder 'hijzei/zijz zei' toevoegingen. Het spreekt voor mij inderdaad uit de tekst wie wat zegt, al ben ik er niet van overtuigd dat het om een hij./zij stel gaat. Lekker is dat juist :). Wat is echter mis, is de toenadering. Het gaat om opbouw, om iets dat zich iegenlijk vanaf zin één al ontwikkelt. Helaas heb ik pas bij de laatste zin het idee dat die is toegevoegd om er 'oh ja, ook nog iets van toenadering' in te brengen. Het idee van de opdracht is om zoiets subtiel in je hele tekst te verwerken en dan is een dialoog gewoon een héél lastig middel daarvoor. Desondanks heb ik het wel met een glimlach gelezen, dus bedankt voor je bijdrage!