Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 73 rode roos

 6 november 2015 - 13:37
Ze voelt de warmte van het grand café binnen als binnen komt. Ze rilt een beetje na van de kou die ze achterlaat. Ze hangt haar jas bij de deur, kijkt rond en ziet hem zitten aan een tafeltje bij het raam. Er branden kaarsen op alle tafeltjes, hier en daar staan wat pompoenen en het licht is enigszins gedimd. Er klinkt een gezellig geroezemoes. Op zijn tafel ligt een rode roos. Hij kijkt verwachtingsvol naar buiten. Hij ziet er goed uit. Zijn dikke haar naar achter gekamd, een licht gebruind gelaat en stevige handen die over elkaar heen liggen. Ze voelt een kriebel in haar buik. Ze wil meteen op hem af stappen, maar voelt een aarzeling. Daarom loopt ze eerst naar de bar en bestelt twee rode wijn. Met de glazen rode wijn loopt ze op hem af. Alsof hij het voelt draait hij zijn hoofd om en kijkt haar aan. Ze voelt een blos opkomen en blijft staan. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht en hij staat op. De mooie stevige handen willen haar omhelzen. De glazen wijn verhinderen dat. Hij pakt de glazen over en zet ze op tafel. Zij pakt zijn handen en kust ze beiden. “Nog even geen omhelzing,” zegt ze. “Waarom ben je terug gekomen?” “Ik kan niet zonder jou. Daar ben ik achter gekomen toen ik in Californië zat. Waarschijnlijk moest ik daarom daar heen.” “Hoe weet ik dat je niet zomaar weer vertrekt?” “Dat weet je nooit zeker.” Hij glimlacht. “Maar ik zal nooit meer weggaan zonder jou mee te nemen.” “Hmmmm.” Ze kijkt naar buiten. “Geloof je me niet?” “Waarom duurde het zo lang? Als je echt niet zonder me kan, waarom ben je dan toch nog 2 jaar daar gebleven?” “Simone, mijn droombaan is daar. Jaren heb ik keihard gewerkt om dat te bereiken. Ik heb het nu vaarwel gezegd. Voor jou” De kaars op tafel knispert, hij is bijna opgebrand. Ze kan haar gevoel maar met moeite negeren. Hij ziet dat, buigt naar haar toe en zoent haar.

Geen afbeelding
mark70

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 november 2015 - 14:02
Een mooi stukje. Ik zou de zin 'Tussen hen knispert het ook.' weg hebben gelaten. Daar zou de zin daarvoor alleen maar sterker door zijn geworden. Ik zou me dan als lezer afvragen 'Knispert de liefde tussen hen ook om na een poos weer opgebrand te raken?' En 'verliefde bakvis' vind ik een beetje detoneren met de rest van je woordkeuze. Maar mooie scene en met plezier gelezen.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 november 2015 - 14:24
Dag Resa. Mooie tekst. Ik heb wel het gevoel dat zij al overgehaald is voordat hij ook maar een woord heeft gezegd. Hij hoeft geen moeite te doen om haar hart weer te winnen. Verder eens met de opmerkingen van Mark.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 november 2015 - 17:25
Resa, Scene is redelijk van sfeer. Het kan mijns inziens beter als je het actiever maakt. de opening:
Het is lekker warm als ze het grand café binnen komt. Ze rilt een beetje na van de kou die ze buiten achterlaat
(In het cafe is het steeds warm ook als ze er niet binnenkomt.) draai het om: Ze rilt een beetje na van de kou die ze buiten achterlaat, in het grand café is het lekker warm. Ze knoopt haar jas los en kijkt om zich heen, enz. en dit:
Ze voelt een kriebel in haar buik. Blijdschap dat hij er weer is overspoelt haar.
die kriebel is voldoende, laat de blijdschap die haar overspoelt achterwege en laat haar handelen. Een verhaal/scene wordt gedragen door personages die handelen.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 november 2015 - 21:59
Resa, Je hebt me even op het verkeerde been gezet door de rode roos. Ik dacht aan een blind date. Dat vind ik leuk. Hp is me wel iets te snel overgehaald om geloofwaardig over te komen. Er zitten twee jaren tussen, daar stap je niet zomaar zo vlug overheen lijkt mij. Maar ik neem aan dat je die snelheid gekozen hebt vanwege het beperkte aantal woorden. Verder eens met Mark en Janp.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 november 2015 - 14:45
Je hebt HP mooi verwoord, ik voelde haar onzekerheid. Net als Willemina dacht ik in eerste instantie dat het een blind date was. Hem vertrouw ik niet. Twee jaar is wel erg lang als je niet zonder iemand kan.

Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2015 - 19:31
Dank voor jullie reacties :) @ Willemina en Meta; het was idd de bedoeling om te laten overkomen dat het om een blind date gaat en ja... door de beperking van het aantal woorden ging ze snel overstag... ik heb het nu iets aangepast ;) @ janp, ostinato en mark70; dank jullie voor de feedback. Ik heb een aantal dingen veranderd en volgens mij loopt het nu lekkerder? :o Groetjes

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2015 - 20:04
je hebt werk gemaakt van je setting; het cafe is gezellig nog wat details: in de zin 'met de glazen ...' kun je 'rode wijn' weglaten (ik verbaas me uberhaupt dat ze twee glazen bestelt, want als hij er al zit, stel ik me voor dat hij al een drankje heeft) dat de handen haar willen omhelzen vind ik een hele vreemde formulering over de grote lijn: je bouwt veel zinnen hetzelfde op; ze doet dit en ze doet dat enz. dat maakt het erg vertellerig en weinig intiem voor mij als lezer en helaas vind ook ik de ontmoeting onwaarschijnlijk; hij is twee jaar weg en dan ineens bereid zijn droombaan voor haar op te zeggen? hoe is dan het afscheid geweest en welk contact was er in de tussentijd? je stapt toch niet na twee jaar ineens op het vliegtuig in de veronderstelling dat het met een roos wel goed zal komen?

Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2015 - 12:06
Dank je Schrijvenmaar! Ik ga er over nadenken en je punten zeker in een volgende opdracht meenemen. :)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2015 - 22:01
Ik ben nieuwsgierig naar het hele verhaal: wat heeft hij die twee jaar gedaan? Veel van jouw zinnen beginnen achter elkaar met hetzelfde woord en dat stoort me tijdens het lezen. De HP begrijp ik wel: ze heeft altijd hoop gehouden en nu is hij terug gekomen voor haar! :nod:

Geen afbeelding
Schrijfcoach Merel Munne

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2015 - 17:53
Beste Resa, Gure dag, warm café... Een knusse setting heb je geschapen. Probeer te letten op de afwisseling in je zinnen: je eerste drie zinnen beginnen allemaal met 'Ze...'. Dat is vrij eentonig. Meer afwissleing maakt je verhaal automatisch spannender. Wat ik ook mis, zijn haar gedachten. Natuurlijk is ze blij om hem te zien, maar steekt er ook niet ergens iets? Geen wrok, geen woede, geen verdriet? Ik mis een beetje diepte in je hoofdpersonage. Als je minder zou vertellen wat ze doet, en meer hoe ze zich voelt, denk ik dat je voor de lezer meer binding met je personage schept. Tot slot: let op je alineaindeling. Een handelende persoon heeft altijd een eigen alinea. Dat leest niet alleen fijner, maar ook begrijpelijker. In het geval van je eerste stuk zou dat worden: Ze voelt de warmte van het grand café binnen als binnen komt. Ze rilt een beetje na van de kou die ze achterlaat. Ze hangt haar jas bij de deur, kijkt rond en ziet hem zitten aan een tafeltje bij het raam. Er branden kaarsen op alle tafeltjes, hier en daar staan wat pompoenen en het licht is enigszins gedimd. Er klinkt een gezellig geroezemoes. Op zijn tafel ligt een rode roos. Hij kijkt verwachtingsvol naar buiten. Hij ziet er goed uit. Zijn dikke haar naar achter gekamd, een licht gebruind gelaat en stevige handen die over elkaar heen liggen. Ze voelt een kriebel in haar buik.