# 70 Ontbijt der nachtspoken

Slaapdronken?

@Tja, dat dat slaapdronken dan toch duidelijk wordt. Woorden blijven spelen. :)

Dag Elyse, ik vind dit een zeer vreemd opstaanverhaal, maar heb het toch graag gelezen. Het is zo weer eens iets heel anders en ik lees er mooie vondsten in, zoals glas geeft zoet vocht vorm. Prachtig. :o

@Elyse, honderd woorden van een onrustige reizigster die op bizarre tijden tegen haar wil moet slapen. Je eerste zin zette mij tot nadenken. Het is an sich een wrede, verbijsterende en ook intens droevige zin. Daarna volgt chaos.

Hoi Elyse, De eerste zin is wat mij betreft het verhaal. Het zelfverwijt is ook gevat trouwens. En dan eerst koffie. Uiteraard. Groet,

@Blavatski, het is iets anders, steeds in den vreemden. Verwarrend meestal. Nou ja, alleen bij het opstaan dan, tot de mist in mijn hoofd optrekt. Dat kan even duren. Maar dan krijgt ook de rest wel weer vorm. Bedankt voor je mooie compliment. @MIli, ik dacht, ik zeg het niet, van die chaos. Voor jou kan ik ook niets verbergen. 8) De toepassing van de eerste zin: altijd. Droevig of niet, het is mijn lot. Ik kan van geen dag afscheid nemen. Slopend kan het zijn. Toepassing van de chaos: ook altijd, maar die kan alle vormen aannemen. Deze was in Soedan. Het was er snikheet en de tegels waren verblindend wit en glad. Vaak weet ik niet waar ik wakker word. Soms loop ik tegen muren. @ Annemieke, ja vond je het niet vattend voor een warhoofd? Nog twee koffie of twee woorden/regels? :ninja: Dank weer voor je reactie! :{}