Tennis

#68 Tennis Tijdens een tennispartijtje scheurde ik mijn achillespees. Ik werd naar het ziekenhuis gebracht en de volgende dag geopereerd. Kennelijk merkte het personeel op de operatiekamer dat ik weer bij kennis kwam, want een vrouwenstem vroeg of ik mijn rechterduim omhoog wilde steken. Onvoorstelbaar hoe snel je weer bij je positieven kunt zijn. Dwars als ik was, stak ik mijn linkerduim omhoog. ‘Deze dame kan gelijk naar haar kamer gebracht worden,’ reageerde dezelfde stem gepikeerd. Dus geen uitslaapkamer voor mij. Mag je verdorie ook al geintje meer maken op de operatiekamer? Ik werd naar een kamer gebracht waar drie andere vrouwen lagen. Als er niemand erg ziek is of veel pijn heeft, kun je veel lol hebben. Goh, wat hebben we gelachen. Het klinkt misschien ondankbaar, maar we waren blij als het bezoekuur erop zat, want dan konden we weer dollen. Op een avond kwam een patiënt van een jaar of veertig met een slordige bos donker haar onze kamer binnen. Hij droeg slechts een wit T-shirt. ‘Ben ik hier goed?’ vroeg hij. ‘Ja hoor,’ antwoordde ik. ‘Iedereen is hier welkom.’ ‘Ik zoek een bed.’ ‘Heeft u zelf geen bed?’ Ik hoorde de andere vrouwen gniffelen. ‘Jawel, maar ik zoek een vrouw op een bed.’ ‘Dan bent u hier op het juiste adres.’ ‘Jullie zien toch wel wat ik te bieden heb?’ ‘Het is onmogelijk om die over het hoofd te zien. Hij is ongeveer net zo lang en recht als mijn litteken. Helaas heeft ook niemand daar iets aan.’ Elke keer als ik met mijn vingers over mijn litteken strijk, heb ik het gevoel dat ik die man aanraak. Gatver.