Kitty en Willy #66

‘Kitty, je stinkt uren in de wind, als een rotte vis die zes dagen buiten de koelkast heeft gelegen. Op de vierde dag begon het haartjes te vertonen.’ ‘Nou, nou Willy wat zijn we weer charmant. Ik ben afhankelijk van Katja om mij te wassen, maar ze is zo laks de laatste tijd.’ ‘Gelukkig is Patrick een hygiënefreak, al vind ik twee keer op een dag wat overdreven. Ik droog er zo van uit.’ ‘Ja, dat kale hoofd van je heeft hier en daar een rood plekje. Hier, laat het me wat vochtiger maken, misschien helpt dat.’ ‘Au, dat is best gevoelig, ik denk dat Patrick beter een zalfje kan meenemen.’ ‘Katja doet zoiets niet voor mij, soms raak ik zo geïrriteerd, dan negeert ze me gewoon.’ ‘Vervelend om te horen, Kitty.’ ‘Ach ja, wat doe je eraan, ze is gewoon een ruw persoon wat dat betreft. Gister begon ze me weer een banaan te voeren, je weet hoe vreselijk ik bananen vind. Ik probeerde ze met man en macht terug te duwen, ze leek er plezier van te hebben.’ ‘Patrick is een stuk voorzichtiger, als hij mij naar buiten brengt doet hij me zelfs een mooie regenjas aan.’ ‘Die had je vandaag toch niet aan.’ ‘Dat is meestal als ik bij jou kom.’ ‘Je komt natuurlijk alleen op de mooie dagen bij mij.’ ‘Uiteraard.’ ‘Je bent wel erg stijf vandaag, Willy.’ 'Ik ben vrij weinig buiten geweest, minimale beweging, vandaar.’ ‘Katja zorgt ervoor dat ik genoeg beweging krijg, je bent al de derde vandaag waarmee ik een rondje maak.’ ‘En het is nog niet eens middag.’ ‘Moet je nagaan.’ ‘Ik voel me een beetje misselijk.’ ‘Oh jee, Willy, hoe komt dat zo opeens?’ ‘Weet niet, wellicht toch iets te snelle bewegingen gemaakt.’ ‘Denk dat we beter kunnen stoppen.’ ‘Ik denk het… Oh nee! Kitty het spijt me!’ ‘Het is niet erg, Willy, kan gebeuren.’ ‘Maar je zit in helemaal onder!’ ‘Maak je geen zorgen, ik denk dat Katja nog wel ergens een doekje heeft liggen.’ ‘Oké, dan ga ik er even bij hangen.’