Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#66 bezoek bij de dokter

Peter de Bruin zit rustig in de wachtkamer te wachten op de dokter. Hij moest er om 12 uur zijn, maar zoals bij elke dokter loopt de afspraak uit. Plotseling hoort hij vanuit de hal een zware mannenstem zijn naam roepen, ‘Meneer de Bruin, komt u verder?’ ‘Welkom, gaat u even rustig zitten. Hoe voelt u zich vandaag?’ ‘Minder dan gisteren en beter dan vorige week, maar we blijven positief. Hoe ziet het er uit?’ ‘Ik ben bang dat ik geen goed nieuws voor u heb. We hebben de resultaten van uw onderzoek bekeken en de uitslag is niet bepaald positief.’ ‘Wat is er precies aan de hand? Hoe ernstig is het?’ ‘Met de huidige diagnose kunnen wij u enkel en alleen een levensverwachting geven van ongeveer 1-5 jaar.’ ‘Wat bedoeld u precies met de huidige diagnose, zijn er nog mogelijkheden?’ ‘Ik zal het voor u uitleggen meneer de Bruin, u heeft nog recht op een second opinion. Hoewel ik denk dat dit geen andere diagnose zal opleveren. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.’ ‘1 tot 5 jaar! Ik moet dit even laten bezinken zeg!’ ‘Ik weet dat het hard bij u binnenkomt en als u wil kan ik nog een gesprek voor u inplannen, voor het geval u nog vragen heeft. Wel wil ik u er op attenderen dat we zo snel mogelijk moeten beginnen met de bestraling.’ Peter zwijgt even en kan de uitslag maar niet geloven. ‘ Ja ja dat is wel goed. Maar ik wil nu eerst heel graag naar huis naar mijn vrouw en mijn dochtertje.’ ‘Ik ga u een hand geven en wens u alle sterkte van de wereld toe.’ ‘Dank u wel dokter en tot ziens.’

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bossie, mag ik met alle respect voor je inzet zeggen dat ik je tekst 'boring' vind. Je biedt me geen mogelijkheid te voelen, weg te dromen, me te verwonderen, en ga zo maar door. Alles schotel je me voor; ik merk geen spanning en/of conflict. Op naar het volgende betere verhaal. :)

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bossie Ik ben het met mili #1. Ik "voel" niks; je appelleert aan mijn rationele ik. Je geeft details en ik moet die voor waarheid accepteren. De premisse van elk fictieverhaal (dat per definitie nep is!) is dat je de lezer transporteert naar een andere werkelijkheid. Dat-ie gelooft dat wat hem wordt gepresenteerd daadwerkelijk waar is. Dit impliceert dat je de ratio moet onderdrukken. Basis voor ieder fictieverhaal is dat de hp een conflict moet overwinnen: een barrière om zijn doel te bereiken. Hier mis ik dat; het is een broodje-pindakaasdialoog. Onaardig gezegd kan ik dan net zo goed in een sportkantine gaan zitten en luisteren wat er wordt gezegd. Let verder op je taal: d/t-fouten en interpunctiefouten helpen niet.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het verhaal begint voor mij een beetje als het begin van een mop. Ik denk dat je keuze voor de derde persoon ook niet zo goed is om zo'n gevoelig onderwerp te bespreken. En een inschatting van de dokter dat je tussen de 1 en 5 jaar blijft leven vind ik nogal ruim.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een fragment waar veel in zit, en dat het er nog niet helemaal uitkomt is helemaal niet erg. :) Deze oefeningen zijn om van te leren. Om te beginnen bij de opdracht: ik kan eigenlijk alleen aan de inhoud van wat er gezegd wordt afleiden wie er aan het woord is (en aan het feit dat je steeds netjes bij wisseling van personage op een nieuwe alinea begint). Van beide personages vind ik dat ze wat matjes praten, terwijl het toch erg heftig is wat er verteld wordt aan de patiënt. Om ze meer een eigen stem te geven, zou je de arts bijvoorbeeld wat formeler kunnen laten praten en de patiënt wat simpeler. Dan trek je ze wat verder uit elkaar. Zie ze voor je als je schrijft: hoe praten ze, hoe bewegen ze. Neem behalve de verbale tekst ook het niet uitgesprokene mee: lichaamstaal, stiltes die vallen; gebruik alle zintuigen van je personages. Wat me opvalt is dat de diagnose zelf niet genoemd wordt, zelfs niet als de patiënt er nadrukkelijk om vraagt ('Wat is het precies?' En: 'Wat bedoelt u precies met de huidige diagnose?). Zou een arts echt zo vaag blijven? En dan wel een levensverwachting eraan ophangen? Taalfoutjes: Wat bedoeld u precies -> wat bedoelt u precies Hoe ziet het er uit -> eruit Verder inderdaad nog wat interpunctiefoutjes, kijk het daar nog eens op na.