Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#64. 150 woorden sprookje

3 September 2015 - 15:30
Er waren eens twee prinsen die niets tekortkwamen en daarom zochten ze ruzie met elkaar. Ze leerden hun kinderen met wapens omgaan en staken elkaars bezittingen in brand. Toen de rook was opgetrokken besloten ze hun geblakerde landerijen te verlaten. Ze pakten hun vrouwen en wat kinderen bij elkaar en kochten van hun laatste 10.000 goudstukken elk een huifkar. Bij de grens werden ze tegengehouden. ‘Ik ben een prins,’ zei de een. ‘Ik ben een prins.’ zei de ander. ‘Wij doen niet aan prinsen, ‘ zei de grensbeambte. ‘Dan doen wij niet aan grenzen,’ zeiden de prinsen in koor. Ze hakten het hoofd van de grensbeamte af en gaven het als speeltje aan hun kinderen. ‘Het is hier best groen. Zullen we even samenwerken?‘ vroeg de ene prins. ‘Dat is goed, maar niet te lang,’ zei de andere prins. De prinsen werkten samen tot ze niets meer tekortkwamen.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 15:57
Gezellige prinsen zijn dat. Daar kun je als grensbeambte geen doen mee hebben. En uiteindelijk begon het weer van voren af aan. Een erg, hoe moet ik dat nou zeggen, moedeloos sprookje. Niet echt opwekkend. Zelfs het taalgebruik is sober.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 16:00
Hoi Janp, Een lekkere moraal heb jij in je sprookje verwerkt. Ik houd wel van zo'n cynisch wereldbeeld in een verhaal. Had je voorbeelden uit het huidige wereldbeeld in gedachten toen je deze schreef?

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 16:17
Dag janpmeijers, tot ze op een dag weer ruzie begonnen te maken en ze de boot namen :o Geen mooischrijverij meer......maar pikante sprookjes })
het is een cirkel. (Ik ga zo eens bij jou kijken ;) )

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 16:18
Gezellige prinsen zijn dat. Daar kun je als grensbeambte geen doen mee hebben. En uiteindelijk begon het weer van voren af aan. Een erg, hoe moet ik dat nou zeggen, moedeloos sprookje. Niet echt opwekkend. Zelfs het taalgebruik is sober.
Moedeloos is het zeker. Het sobere taalgebruik is onbewust gegaan. Dank dat je me er op wijst.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 16:20
Mili, dank je wel. Pim2000, je schreef:
Had je voorbeelden uit het huidige wereldbeeld in gedachten toen je deze schreef?
Nee, dat niet - gewoon de mens in het algemeen. Dank voor je reactie

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 16:24
Nee, dat niet - gewoon de mens in het algemeen. Dank voor je reactie
Moedeloos :). Of sober de juiste uitdrukking is weet ik niet. Ik vond het taalgebruik in ieder geval passend voor het verhaal.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 21:25
De mens: een onbegrijpelijk wezen. Treffend geschetst, Jan. Wel dure huifkarren in die tijd. 10.000 goudstukken voor een bolderwagen onder zeil. Tuurlijk zonder ingebouwde keuken en W.C. Hadden die prinsen dat geld niet beter kunnen besparen door ook die verkoper zijn kop af te hakken?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2015 - 21:57
Ze hakten het hoofd van de grensbeamte af en gaven het als speeltje aan hun kinderen.
Deze zin is wat mij betreft de kern want wat er verder ook gebeurt dit is het bewijs dat het nooit meer goed gaat komen. :thumbsup: Goed verhaal.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2015 - 22:01
Misschien is het dat wel, dat je iets tekort moet komen om met je medemens om te kunnen gaan. Goed geschreven weer. Ik less van jou nooit iets wat niet goed is. Heb jij geen schrijfdips?

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 12:35
Leuk, Jan :) Taalzeurtje: tekortkwamen is aaneen
Dank je, nu zijn het 148 woorden :)

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 12:41
‘Wij doen niet aan prinsen, ‘ zei de grensbeambte. ‘Dan doen wij niet aan grenzen,’ zeiden de prinsen in koor. helemaal top ;-) Leuk sprookje

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 12:46
Misschien is het dat wel, dat je iets tekort moet komen om met je medemens om te kunnen gaan. Goed geschreven weer. Ik less van jou nooit iets wat niet goed is. Heb jij geen schrijfdips?
Wat een compliment, dank je wel. (Terzijde: Ik krijg altijd een schrijfdip als ik (weer eens) lees dat mijn werk niet commercieel is.)

5 September 2015 - 14:52
Dag janp, Inderdaad een mooi, sober sprookje. Het stemt tot nadenken :thumbsup: Misschien dat dat die cirkel zou kunnen doorbreken, als iedereen 'gewoon' tevreden is met sober geluk.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 16:14
Goed geschreven. Helder taalgebruik. Ik vind het niet moedeloos, maar moest er juist om lachen. Eén dingetje: "hun vrouwen en wat kinderen" doet bij mij vraagtekens rijzen. Hoeveel vrouwen hebben ze eigenlijk? En ze nemen toch wel al hun kinderen mee? Kortom: leuk verhaal!

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 17:15
Leuk, Jan :) Taalzeurtje: tekortkwamen is aaneen
Dank je, nu zijn het 148 woorden :)
Maak je nu van jouw probleem het mijne? :) Dat geeft ruimte om twee woorden erbij te treffen. Altijd een feest, die woorden van jou.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 18:44
Eline77, je schreef:
Eén dingetje: "hun vrouwen en wat kinderen" doet bij mij vraagtekens rijzen. Hoeveel vrouwen hebben ze eigenlijk? En ze nemen toch wel al hun kinderen mee?
In het aantal vrouwen zijn de prinsen heel precies, met de kinderen nemen ze het wat minder nauw. Dank voor je reactie

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 18:50
Dag janp, Inderdaad een mooi, sober sprookje. Het stemt tot nadenken :thumbsup: Misschien dat dat die cirkel zou kunnen doorbreken, als iedereen 'gewoon' tevreden is met sober geluk.
Ik vrees dat dat er niet inzit. Dank voor je reactie.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2015 - 18:59
Angelieke, Dank voor je reactie Meta, ook bedankt Marietje, in kleine kring komt het meestal wel goed - de mens schijnt het best te gedijen in een sociale omgeving van max. 150 personen. Dos, die 10.000 staat voor hun overvloed. Thijs, bedankt voor je compliment.