#64 het verhaal gaat verder

Er was eens een tempel die de gevangenis die zij was geworden, wilde opheffen. De dood van oppermeester Swami Ploeterini leek daarvoor een uitstekend moment. Tijdens de koffietafel op Ploeterini's begrafenis klonk er een kakofonie aan uitzinnige vreugde: 'Eindelijk zelfstandig,' 'Vrijheid!' 'De meester is dood!' De zin 'Het ploeteren is afgelopen', kwam zelfs zo vaak en luid uit hard gillende monden dat het lang niet meer onderhouden gebouw volledig in trilling raakte. Het spuwde een gebarsten steen uit het plafond. Bam! … Net naast Arnoud, de laatste adept van de oppermeester. ... Geschrokken ontdeed Arnoud zich van zijn broekriem, maakte vliegensvlug iets van riem en steen en in een mum van tijd zoefde hij met zijn slingerding vervaarlijk over de hoofden van de uitgelaten koffietafelaars. Iedereen droop af. 'Ik had een seconde moeten wachten met die steen,' verzuchtte de tempel, 'dan was ook Arnoud dood. Nu word ik waarschijnlijk gerestaureerd...'