Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#63 B De genesis van Bezette Stad

Vaalgrijze straten, beneveld met mist. Mijn ogen tranen, door de vlijmscherpe wind. Wat doe ik in hemelsnaam in deze vrieskou? Ja, de grondslag zijn mijn geldproblemen, maar waarom dan geen chique oplossing? Binnen een week moet €18.500 euro zijn overgemaakt om beslaglegging op ons huis te voorkomen en dat anderhalve week voor kerst. Het huis waar ik naar toe loop is van Marcella, die op wintersport is in Kitzbühel. Te pas en te onpas doet ze een beroep op me, en nu ik om een wederdienst vraag geeft ze niet thuis. Desondanks laat ze me wel op haar huis passen. Niet wat je noemt een fijne vriendin. Miss Klatergoud, beter kan ik Marcella niet omschrijven. Alles in haar huis is stijlloos, een en al Swarovski. Marcella moest eens weten welke rijkdom in haar onlangs geërfde boekenkast staat. Mijn tenen zijn door de kou volkomen gevoelloos. Kou, die symbool staat voor de bankmedewerker die ons onder druk zette, denk ik cynisch. Toch zal mijn geldnood snel verleden tijd zijn. In Marcella's boekenkast staat namelijk het eerst genummerde exemplaar van 'De genesis van Bezette Stad'. Precies dit boek schonk de schrijver aan zijn geliefde Emma Clément. Op een veiling twintig jaar geleden bracht het €20.000 euro op. God mag weten hoeveel het nu waard is? Ik steek de sleutel in het slot en laat mezelf binnen. Het alarm piept. Snel voer ik de code in en loop naar de werkkamer, waar de prachtige boekenkast zijn plek heeft gekregen. Razendsnel scan ik de titels. Naast Erik of het klein insectenboek van Godfried Bomans staat het boek dat ik zoek. Voorzichtig haal ik het uit de kast en sla het open. Een kreet van walging. 'Jezus, wat ben jij een dom wicht,' verzucht ik. Een foto en een ring vallen op de grond. 'Uitgerekend in dit boek breng je een verborgen compartiment aan, door in de bladzijdes te snijden. Het hele boek is in één klap volstrekt waardeloos.' Ik ga door mijn knieën en pak de ring van de grond. Mijn oog valt op de polaroid-foto. Ik schrik. Mijn eigen man, half ontkleed, staart me vanaf de foto aan. Marcella staat er ook op, naakt. Tekst: Frank Boeijen - Waar kom jij vandaan https://www.youtube.com/watch?v=xHOVkK8oNSc

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oei, dat is een zware tegenvaller voor de HP. Een verrassend plot! :thumbsup: Goed gevonden om het boek naast Het groot insectenboek te zetten. Is de HP door middel van haar manlief in de schulden terecht gekomen? Off topic: Een paar maanden geleden Frank Boeijen live in het theater gehoord: een fantastisch optreden dat zeer intiem aandeed. Hij heeft mooie nummer en (soms) dito teksten. Een inspirator na zo'n avond! Ik schreef toen: http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/… ;)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marietje, Gisteravond zag ik op tv iemand die na de zelfmoord van haar man erachter kwam dat hij gokschulden had. Ik vond het niet nodig voor het verhaal om dit te vermelden, al was het wel wat me aanzette tot dit verhaal. Ik heb je gedicht gelezen en vind hierin inderdaad de stijl van Frank Boeijen terug. Ik heb Boeijen in het verleden vaak bezocht in de schouwburg bij mij in de buurt en ben sterk onder de indruk van zijn manier om op simplistische wijze moeilijke gevoelens te omschrijven. Ik ben hem wel uit het oog verloren in de loop der tijd. Dank je wel voor je opmerkingen

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Pim2000, Voor het eerst van mijn leven naar een tekst van Frank Boeijen geluisterd. :) Deze zin viel me op: 'Neonlicht valt als sneeuw uit de lucht' (klinkt mooi, maar als de tl in mijn schuurtje aanfloept, zie ik geen sneeuw voor me) Je verhaal: Goed uitgewerkt, originele plot. Verder geen commentaar. O ja, het is 'Erik of het klein insectenboek' :) Dat boek heeft mijns inziens het mooiste motto ooit: 'Wij zijn alle ballingen, levend binnen de lijsten van een vreemd schilderij. Wie dit weet, leeft groot. De overige zijn insecten.' (Leonardo Da Vinci)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Janp, Dan moet je eens met een hamer tegen je tl buis tikken. haha Ik pas de titel van het insectenboek even aan want nu ben ik wel erg slordig geweest met de feiten. Ik zal het tzt ook echt eens moeten lezen ,want zoals je het motto omschrijft wordt ik nieuwsgierig. Dank je wel voor je lovende woorden.

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een meeslepend en sfeervol geschreven verhaal. Eén opmerking heb ik nog wel:
Uitgerekend in dit boek breng je een verborgen compartiment aan. Het hele boek is in één klap volstrekt waardeloos.
Volgens mij zou het interessanter zijn hier te beschrijven wat de HP ziet. Bijvoorbeeld: "Een foto en ring vallen op de grond. De pagina's van het boek zijn kapot gesneden om plek te maken voor een verborgen compartiment. Uitgerekend dit boek..."

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Stefan, Een goede aanvulling. Ik worstelde inderdaad met dit stukje tekst. Ik ga hier nog even naar kijken

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Pim, ik vind dit een mooi geschreven vertelling. Alles klopt. De kou buiten, de harteloosheid en dan de onthulling van de foto. Knap. Graag gelezen. :o Soms, nee, meestal is het leven ijskoud. Gelukkig kunnen we ons hier op SOL een beetje verwarmen door elkaar te ontmoeten....en aan te voelen! Je lijkt me een erg aardige man, Pim. Houwen zo!

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Blavatski, Wat een mooie complimenten. Ze doen met ontzettend goed op een dag dat de rest niet echt mee zat, zijn jouw woorden een mooie opsteker. Dank je wel. En ik blijf jullie en mezelf nog wel even verwarmen op SOL.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een plottwist. Ik vond het misschien mooier als ze de tekst niet hardop uitsprak. Want tegen wie spreekt ze nou? Is het niet meer een gedachte? Graag gelezen :thumbsup:.