Storytelling: het Pixar recept

Is dit bedoeld voor korte verhalen? Want voor een roman lijken me niet alle tips geschikt, zoals: 8 - move on, dat vind ik wel jammer. Soms moet een kort verhaal gewoon even liggen. Later kan dat verhaal uitgeschreven, geperfectioneerd. Wat een (beginnende)schrijver beter niet kan doen, is het toch ter publicatie aanbieden (of insturen, of op een blogje posten) als het niet perfect is. Maar toch ook niet weggooien, das zondeee. In #18 lees ik weer dat het korte verhaal 'testing' is en niet 'refining'. Ik hoop maar dat er niet wordt bedoeld wat ik denk dat er wordt bedoeld: dat het korte verhaal slechts spielerei is. Want het korte verhaal is toch echt een 'kick ass' genre op zichzelf. #2: een eigen stijl ontwikkelen gaat het beste als je schrijft wat je fijn vindt, wat je past. Sommige van mijn beste (of meest gewaardeerde) verhalen vallen trouwens helemaal niet in de categorie: 'vind ik zelf leuk om te lezen'. Wel in de categorie: 'vind ik leuk om te schrijven'. #14: als iemand het heeft over een verhaal dat in ze 'brandt', eruit moet, dan is dat vaak een autobiografisch verhaal en die schrijf ik niet. Ik denk wel dat je je eigen visie verwerkt in ieder verhaal. En dat alles staat of valt met empathie voor anderen, en vervolgens hoe je die visie door je personages laat verwoorden. #13: een passief karakter kan soms heel goed werken, juist gezien vanuit 'het publiek'. Zeg dus nooit nooit, Pixar. #15 een personage hoeft helemaal niet zo te reageren als ik zelf zou doen in een situatie. Daar is het nou juist een personage voor. Bij een antagonist zal ik misschien wel bedenken: wat zou het ergste zijn dat hij/zij zou kunnen doen? In die zin kan een schrijver wel zijn eigen angsten gebruiken, spiegelen. #3: ben ik het helemaal mee eens. #10 ook. #21 lijkt me deels SdT, niet zeggen dat een personage mooi, of cool is, maar het laten zien. 'What would make YOU act that way': nee, zie 15. Verder: de prijs voor de mooiste post met heel veel plaatjes gaat deze maand natuurlijk naar jou :)

Is dit bedoeld voor korte verhalen? Want voor een roman lijken me niet alle tips geschikt, zoals:

Het is denk ik bedoeld als inkijkje in de manier waarop zij hun filmscripts in elkaar zetten. Dus kortverhaal of lang verhaal maakt dan niet uit.

8 - move on, dat vind ik wel jammer. Soms moet een kort verhaal gewoon even liggen. Later kan dat verhaal uitgeschreven, geperfectioneerd. Wat een (beginnende)schrijver beter niet kan doen, is het toch ter publicatie aanbieden (of insturen, of op een blogje posten) als het niet perfect is. Maar toch ook niet weggooien, das zondeee.

Ik leg deze vooral uit als: blijf niet beuken op iets dat niet uitgepakt heeft zoals je had gewenst. Leg het weg, ga verder. Uiteindelijk kan zo'n verhaal altijd weer terugkomen. Maar laat het gaan in je hoofd. Overigens: ik bedoelde in mijn openingspost #9, niet #8 :D

In #18 lees ik weer dat het korte verhaal 'testing' is en niet 'refining'. Ik hoop maar dat er niet wordt bedoeld wat ik denk dat er wordt bedoeld: dat het korte verhaal slechts spielerei is. Want het korte verhaal is toch echt een 'kick ass' genre op zichzelf.

Nee, wat ze denk ik bedoelen is dat in een verhaal getest en geprobeerd moet worden wat werkt. Niet alles glad trekken en perfectioneren, maar proberen. Op geen enkele manier ziet Pixar storytelling als spielerei hoor ;) Wel eens zo'n film gezien? Een bizarre gelaagdheid (zeker voor animatiefilms) zit erin.

#2: een eigen stijl ontwikkelen gaat het beste als je schrijft wat je fijn vindt, wat je past. Sommige van mijn beste (of meest gewaardeerde) verhalen vallen trouwens helemaal niet in de categorie: 'vind ik zelf leuk om te lezen'. Wel in de categorie: 'vind ik leuk om te schrijven'.

Nou ja goed, dat is inderdaad een verschil in denkwijze. Ik houd bij het schrijven wel altijd in het achterhoofd dat het leesbaar moet blijven voor andere mensen en niet alleen mijn speeltje moet zijn. Omdat ik er meer mee wil uiteindelijk dan alleen schrijven en wegleggen.

#14: als iemand het heeft over een verhaal dat in ze 'brandt', eruit moet, dan is dat vaak een autobiografisch verhaal en die schrijf ik niet. Ik denk wel dat je je eigen visie verwerkt in ieder verhaal. En dat alles staat of valt met empathie voor anderen, en vervolgens hoe je die visie door je personages laat verwoorden.

Autobiografisch wordt hier niet genoemd en is ook geen Pixar-manier, dus ik betwijfel of je deze juist interpreteert. Het gaat hier vooral om de vraag: waarom denk jij dat het verhaal dat jij aan het schrijven bent eruit moet? Wat zit erin dat anderen moeten horen? Dat is de essentie van het verhaal en die moet je constant voor ogen houden om te voorkomen dat je afdwaalt. Het burning inside you gedeelte gaat meer over motivatie dan over een trauma of iets dergelijks. Simpelweg de vraag: waarom moet dit verhaal zo nodig verteld? Als je daar geen antwoord op hebt, moet je je afvragen waar je precies mee bezig bent - let wel: wanneer je er iets mee wilt.

#13: een passief karakter kan soms heel goed werken, juist gezien vanuit 'het publiek'. Zeg dus nooit nooit, Pixar.

Eens.

#15 een personage hoeft helemaal niet zo te reageren als ik zelf zou doen in een situatie. Daar is het nou juist een personage voor. Bij een antagonist zal ik misschien wel bedenken: wat zou het ergste zijn dat hij/zij zou kunnen doen? In die zin kan een schrijver wel zijn eigen angsten gebruiken, spiegelen.

Dat zeggen ze ook niet ;) Ze stellen dat je jezelf moet afvragen wat je zelf zou voelen, om beter uit te kunnen werken wat een ander kan voelen in jouw verhaal. Je moet eerst de impact van een situatie snappen voor je iemand erin kan plaatsen. In proeflezen zie ik vaak mensen die een stuk plaatsen waarin een hoofdpersoon helemaal niet angstig of bezorgd is over situaties waarin iedereen bezorgd zou zijn, behalve de grootste apathen. Simpelweg omdat ze zich geen voorstelling maken van de situatie, maar er gewoon over schrijven. En waarschijnlijk hebben ze er al zo lang over nagedacht dat de situatie heel gewoontjes is geworden. Visualiseren dus, dat is de tip.

#3: ben ik het helemaal mee eens. #10 ook. #21 lijkt me deels SdT, niet zeggen dat een personage mooi, of cool is, maar het laten zien. 'What would make YOU act that way': nee, zie 15.

Ik deel je meningen over deze tips.

Verder: de prijs voor de mooiste post met heel veel plaatjes gaat deze maand natuurlijk naar jou :)

Veel dank, ik heb het met liefde gekopieerd van een andere site :p Wat dacht je van #9? Ik vind dat toch wel een heel aparte.

Wat dacht je van #9? Ik vind dat toch wel een heel aparte. (#9: When you're stuck, make a list of what WOULDN'T happen next. Lots of times the material to get you unstuck will show up.)

Deze regel heb ik al vaker voorbij zien komen en kan een goede manier zijn om van een doodlopend pad in je plot af te komen. Het gaat erom met onwaarschijnlijkheden te komen, zodat daaruit eventueel weer opties komen waar je normaal gesproken nooit aan gedacht zou hebben. Een leuke variant waar ik ook al vaker over gelezen heb; "Throw in a man with a gun". Uiteraard moet je dit niet letterlijk nemen (of misschien ook wel). Maar wederom met de gedachte; gooi jouw personage eens iets onverwachts voor de voeten.

Rudez, geef alstublieft een link en verwijder de beelden en teksten. Dit i.v.m. auteursrecht (heb jij een licentie om deze beelden en teksten te verspreiden?) Ten tweede omdat met deze gigaplaatjes het topic overstroomt.

Rudez, geef alstublieft een link en verwijder de beelden en teksten. Dit i.v.m. auteursrecht (heb jij een licentie om deze beelden en teksten te verspreiden?) Ten tweede omdat met deze gigaplaatjes het topic overstroomt.

Het is een enkel plaatje. Ik wil er best naar linken, maar ik dacht dat dat juist niet was toegestaan. Ik heb geen specifieke licentie, maar dit staat op een openbaar, ontzettend gratis messageboard (9gag) vanwaar de hele wereld plaatjes en filmpjes deelt. Daar zit dus geen enkel probleem. Moet het plaatje nog weg en in plaats daarvan een linkje? Er wordt mijns inziens niets extra geplaatst buiten de eerste.

Linken naar je eigen website, blogs et cetera mag (spaarzaam, bijvoorbeeld bij Boekpresentatie als het niet anders kan). Ter zake doend linken naar andere websites is toegestaan; dat hebben we liever dan dat je hele stukken overneemt. Hoe het zit met de publicatierechten van beeld en tekst op site A, B, C tot en met Z kunnen wij niet controleren, en dat gaan we ook niet doen. Een tussenweg is tekst parafraseren, bijvoorbeeld: Op site X heb ik gelezen dat ... Ik vind daar het volgende van ... De plaatjes hoeven op zich daar niets aan toe te voegen. Dit is de argumentatie. Het antwoord op je vraag is: Ja, haal de kopieën weg en plaats een link.

Is dit bedoeld voor korte verhalen? Want voor een roman lijken me niet alle tips geschikt, zoals:

Het is denk ik bedoeld als inkijkje in de manier waarop zij hun filmscripts in elkaar zetten. Dus kortverhaal of lang verhaal maakt dan niet uit.

Films zijn niet zo lang hoor. In een filmscript staan hoofdzakelijk dialogen. Ik denk dat er hooguit een novelle inzit. Bovendien maakt Pixar veel gebruik van 'De held met de vele gezichten' methodiek die Joseph Campbell bespreekt in het gelijknamige boek. http://www.patrickgarvin.com/images/HeroMythFULL…

8 - move on, dat vind ik wel jammer. Soms moet een kort verhaal gewoon even liggen. Later kan dat verhaal uitgeschreven, geperfectioneerd. Wat een (beginnende)schrijver beter niet kan doen, is het toch ter publicatie aanbieden (of insturen, of op een blogje posten) als het niet perfect is. Maar toch ook niet weggooien, das zondeee.

Ik leg deze vooral uit als: blijf niet beuken op iets dat niet uitgepakt heeft zoals je had gewenst. Leg het weg, ga verder. Uiteindelijk kan zo'n verhaal altijd weer terugkomen. Maar laat het gaan in je hoofd.

Ik begrijp ook niet helemaal waarom nummer 8 erbij staat. Zeker bij een miljoenenbedrijf als Pixar niet. Alsof ze genoegen nemen met iets wat niet perfect is. En wat betreft verhalen schrijven gaat het volgens mij voor niemand op. Je zult er inderdaad je eigen uitleg aan moeten geven, zoals Rudez al zegt. Bedankt voor de lijst. Hij zit inmiddels al in mijn schrijfmap. Je weet maar nooit waarvoor het handig is.

Ik vind het wel een zinvoller lijstje dan de meeste artikelen met schrijftips. Tip 8 is denk ik wel zinvol voor mensen die de neiging hebben om te blijven herschrijven en polijsten en streven naar een perfectie die niet bestaat. Ik denk niet dat ze bedoelen dat je dan maar half werk moet leveren, maar gewoon dat het eens af moet zijn. Tip 12 ben ik nog niet vaak tegengekomen, maar het klopt wel natuurlijk. Met 13 ben ik het ook niet eens. Een passief personage dat door de omstandigheden verplicht wordt toch iets te doen, kan net heel interessant zijn. Tip 19 vind ik ook een hele goede.

Bij nummer acht moet je het afmaken, en verder gaan met iets anders en bij nummer 17 is het de bedoeling dat het laat rusten en er later weer naar kijkt. Of het ergens anders voor gebruikt. :rolleyes:

#8 is iets dat Robert Heinlein ook al als tip gegeven heeft (en waarschijnlijk nog een heleboel andere schrijvers, ongetwijfeld, maar Heinlein kwam onmiddellijk in me op.). " You Must Refrain From Rewriting, Except to Editorial Order." is zijn advies. (zijn zes tips kan je bijvoorbeeld hier terugvinden: http://www.sfwriter.com/ow05.htm) Het wordt geïnterpreteerd als niet eindeloos herschrijven en wijzigen. Op een bepaald moment is het verhaal af, of toch dicht genoeg bij 'af' (is een verhaal ooit volledig af?) om aan te bieden voor uit te geven. Als de redactie nog wijzigingen wilt, zullen ze het wel zeggen. #11 vind ik heel belangrijk. Niet alleen omdat je een idee in je hoofd nooit met iemand kan delen, maar zeker ook omdat het op papier zetten, voor mij toch, het gemakkelijker maakt om het idee verder uit te werken, te verbeteren. De acht en zeventien vind ik zeker geen tegenstelling. Het gebeurt vaak genoeg dat ik een idee of een verhaal dat ik niet goed vind, later verwerk in iets volstrekt nieuws.

Als je vervolgens niks meer met het verhaal doet – het is een map op je computer – dan zou ik er ook iets mee doen. Maar uit punt 8 haal ik eerder het idee dat je het verhaal afmaakt, met alle tegenzin die dat met zich meebrengt, en het dan nog probeert te slijten. Maar goed, misschien schiet ik door...

Is dit bedoeld voor korte verhalen? Want voor een roman lijken me niet alle tips geschikt, zoals:

Het is denk ik bedoeld als inkijkje in de manier waarop zij hun filmscripts in elkaar zetten. Dus kortverhaal of lang verhaal maakt dan niet uit.

Meh, laat de Pixar-is-filmscripts-connectie nu compleet aan mij voorbij zijn gegaan. :o In dat licht zijn de tips (deels) goed te doen. Ik ging uit van 'story' als in 'short story'. In het kortverhaalgenre heb ik voor mijzelf duidelijke criteria, waarmee ik mijzelf uitdaag. Het literaire korte verhaal en überhaupt, het verhaal is denk ik niet te vergelijken met het schrijven voor film, omdat film gebruik kan maken van meer dan alleen die letters op papier. Neemt niet weg dat ook schrijvers best iets aan deze tips kunnen hebben. Wat maakt een papieren verhaal zo aansprekend dat lezers het kunnen beleven als een film?

#15: een personage hoeft helemaal niet zo te reageren als ik zelf zou doen in een situatie. Daar is het nou juist een personage voor. Bij een antagonist zal ik misschien wel bedenken: wat zou het ergste zijn dat hij/zij zou kunnen doen? In die zin kan een schrijver wel zijn eigen angsten gebruiken, spiegelen.

Dat zeggen ze ook niet ;) Ze stellen dat je jezelf moet afvragen wat je zelf zou voelen, om beter uit te kunnen werken wat een ander kan voelen in jouw verhaal. Je moet eerst de impact van een situatie snappen voor je iemand erin kan plaatsen. In proeflezen zie ik vaak mensen die een stuk plaatsen waarin een hoofdpersoon helemaal niet angstig of bezorgd is over situaties waarin iedereen bezorgd zou zijn, behalve de grootste apathen. Simpelweg omdat ze zich geen voorstelling maken van de situatie, maar er gewoon over schrijven. En waarschijnlijk hebben ze er al zo lang over nagedacht dat de situatie heel gewoontjes is geworden. Visualiseren dus, dat is de tip.

Ja, eens. Ik heb hier ooit een kind bij proeflezen aangeraden om te schrijven alsof hij een scene uit een film vertelde aan iemand in de bioscoopstoel naast hem - die de film niet kon zien. Dus niet: 'Personage X liep de kasteelzaal in en vocht met de ridders, maar: wat ziet hij, wat doet hij, wat voelt hij wat ruikt hij, wat zegt hij, wat denkt hij. Dat is m.i. de basis van een verhaal vertellen, een ander laten zien wat jij ziet, maar vooral ook: dat heel, heel graag willen visualiseren, zodat een ander zal zien wat jij voor je zag. Ik ben het voornamelijk niet eens met Pixar dat het gaat om wat ík (de schrijver) voel, of hoe ík zou reageren. Ik ben van mening dat een goede schrijver over een groot empathisch vermogen moet beschikken, en zich daarmee kan inleven in wat een ánder zou voelen of hoe een ander zou reageren. Dat zelfs zo goed voor zich kan zien en naar papier kan vertalen dat hij de lezer mee kan trekken in die belevingswereld van dat personage. Zelfs als dat personage dingen doet of denkt die haaks staan op hoe de lezer de wereld beleeft, of totaal niet overeenkomen met de persoonlijke beleving/visie van de schrijver zelf. In de categorie film & tv: Breaking Bad vind ik daar een goed voorbeeld van.

Wat dacht je van #9? Ik vind dat toch wel een heel aparte.

"When you're stuck, make a list of what WOULDN'T happen next. Lots of times the material to get you unstuck will show up." Ik bedenk terwijl ik schrijf. Letterlijk, ik weet niet wat er gaat gebeuren. Of het personage een man of vrouw of kind is, hoe ze heten, het conflict, de setting, alles bedenk ik 'on the go'. Dat is neem ik aan ook de reden waarom ik alleen korte verhalen en poëzie schrijf. Ik loop niet vast in een verhaal, als het eenmaal op gang is, schrijft het zichzelf en ik schrijf het in een paar uurtjes af. Daarna ben ik wel veel langer dan anderen bezig met verfijnen, veel schrappen en toevoegen, soms dagen, maar ook weleens weken of langer. Af en toe ga ik te ver met verfijnen en dan ben ik niet tevreden. Dan laat ik het verhaal of gedicht een tijdje liggen en schrijf ondertussen een nieuw. Herlees ik dan later dat eerste verhaal, krijg ik alsnog een nieuw inzicht en is het verhaal zo af. Tip #9 is duidelijk niet aan mij besteed :) Mijn voordeel: Ik loop dus nooit vast. Nadeel: ik schrijf geen boekwerken. Ik heb natuurlijk weleens geprobeerd om op andere manieren te schrijven, niet bedenkend maar volgens een schema of met een lijstje, maar het is niets voor mij. Ik bedenk zo snel terwijl ik schrijf, dat ik al die lijstjes vergeet.