Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#62 De liefde van zijn leven

‘Hoor je mijn hartslag, Sarah? Hij gonst in mijn oren als de branding van een Bretoense ruwe zee. Ik ben blij dat ik hier sta en dat jij daar zo ver van me af zit. Echt waar. Ik zou durven hopen dat ik zelfs niet hoef te spreken en dat de unieke halve boog waar ik sta, mijn gedachten hoorbaar maakt.’ ‘Mijn beste, verraderlijke Leander. Ik hoor je gedachten niet. Ik ben geneigd om van dit podium naar voren te komen en mijn handtekening op je gezicht te krabben. Vier mooie, egale strepen, netjes op je wang. Wat denk je? Heb je eindelijk iets om op te staan.’ ‘Lieve Sarah, ik voel hoegenaamd geen behoefte om op mijn strepen te gaan staan. Wat gezegd is, is gezegd. Het povere excuus dat de ouzo verantwoordelijk is voor de belediging aan jouw adres wil ik hier zelfs niet handhaven.’ ‘Dan was het inderdaad verkieslijker om die drank verantwoordelijk te houden voor het falen van dat belachelijk aanhangsel tussen je benen. Vind je me dan echt zo weerzinwekkend?’ ‘Sarah, kijk om je heen. De glooiende heuvels, het gezoem van al dat onzichtbare leven om je heen. Kijk dan naar mij, dat nietige, bange mannetje hier beneden. Heb je dan echt niet door waarom ik je zo beledigde? Kun je niet even door je gekwetste ego heen kijken en je afvragen waarom je zulke overduidelijke onwaarheden naar je hoofd geslingerd kreeg?’ ‘Verdomme, Leander. Ik begin het gevoel te krijgen dat je me weer subtiel een kool aan het stoven bent. Je noemde mij een aangespoelde walvis op een veel te klein strand. Je vergeleek mijn huidskleur met die van drie weken oude melk. Ik…shit.’ ‘Ach Sarah, huil niet. Ik zie jou daar zitten in het mooiste decor, ooit door mensenhanden geschapen. Je bevallige vormen zijn haast niet te onderscheiden van dit heidens mooi landschap. Je glimlach die je aan iedereen schenkt is telkens een dolkstoot in mijn jaloerse hart. ‘ ‘Wat? Spreek luider. En wat is dat geplets? Het regent toch niet, daar beneden? Je slaat wartaal uit, Leander, de ouzo is nog niet uitgewerkt. Wat zit je daar nu op je knieën?’ ‘Alcohol verlost me van mijn eigenwaan, Sarah. Het laat me zien wie ik echt ben en waar ik echt sta. Ik voel me zo onbetekenend als ik in jouw buurt ben. Ik probeer je te haten, maar ik ben zo verliefd op je dat ik er razend van word. Je maakt me gek.’ ‘Ik? Leander, hou op. Je blijft met mijn voeten spelen. De reden dat ik zo boos op je ben is, dat je me ronduit heb gezegd hoe ik mezelf ook zie. De waarheid kwetst nu eenmaal. Ik ben al blij dat niemand aan ons tafeltje me uitlachte in mijn gezicht.’ ‘Ik spreek de waarheid, Sarah. Jij en ik in die kamer… . Mijn verliefdheid maakte me impotent.’ ‘Ik ben een grijze walvis’ ‘Laat me je dan harpoeneren.’ ‘Ik geloof je niet.’ ‘Zwicht! En laat me van je houden… .’

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
marcker, Knap hoor deze invulling - het drama, dan wel dilemma van Leander geef je mooi weer. Mogelijk ook te lezen als pleidooi voor platonische liefde (?) (het woord 'shit' pas naar mijn smaak niet bij de sfeer)

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag janpmeijers. Bedankt voor het lezen en je reactie. Inderdaad, platonische liefde, waarom niet. Juist door die 'shit' wou ik dat platonische aardser maken, maar ik geef toe dat ik het drie keer heb geschrapt eer ik besliste om het er toch in te laten. Vreemd hoe één woordje allesbepalend kan zijn. Frappant hoe het jouw is opgevallen. Arendsblik... .

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het knap dat je puur door de dialoog mij als lezer een beeld meegeeft en ik de twee daar zie staan zonder met 1 woord de omgeving te beschrijven. :thumbsup: Is het werkelijk de liefde die ze daar elkaar hoogdravend staan te verklaren? En zit hij op zijn knieën te plassen? Na een aantal keren lezen krijg ik niet helemaal duidelijk waar het precies overgaat. Speelt zij hard to get of heeft hij haar werkelijk beledigd? Ik vind de taal passend geschreven naar de locatie toe. Misschien voor mij te wollig waardoor ik de clou mis? Sommige mensen kicken erop als ze elkaar uitschelden. Ik blijf gissen! :confused:

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anna, Dank je wel voor,je reactie! @Tja, Bedankt voor je mooie woorden. @marietje, Nee, niet plassen. Traantjes... . Zij gelooft hem niet. Zij vindt zichzelf niet moeders mooiste. Eigenlijk gaat het om een mislukte onenightstand, waarbij hij zijn falen afwimpelt op haar voorkomen. Ze kennen elkaar al een hele tijd en nu hij eindelijk de kans heeft, gaat hij af als een gieter. Ik hoopte het puur door dialoog duidelijk te maken wat er eigenlijk aan de hand was. Daarbij wou ik me absoluut aan de schrijfopdracht houden. Uitdaginkje. Wollig? Absoluut! Beetje gênant, wat eigenlijk de bedoeling was. Bedankt voor het lezen en je reactie.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel herkenbaar hoe juist het té veel aan liefde de ander kan kwetsen. Ik vind dat je dat mooi verwoord hebt en de locatie supergoed benut!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Prettige invulling van de opdracht. En inderdaad zoals hierboven al gezegd een aantal originele verwoordingen. Maar verder valt er weinig over te zeggen, toch? Het is een dialoog die er lekker in gaat, maar niet blijft hangen. Sorry, mij heb je niet overtuigd (maar misschien was deze opdracht gewoon niet je ding).

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet niet of het de bedoeling was, maar ik heb gelachen om deze over de top dialoog met zijn wonderlijke formuleringen. (Dat het een 1nachtsding was, had ik er niet gehaald; ik dacht aan een langere relatie, waar kilootjes en erectieproblemen er langzaamaan ingeslopen waren, culminerend in dit vakatie-dieptepunt)

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Resa, Bedankt voor je lovende woorden. @schrijfcoach Jo... Bedankt voor je reactie. Ik wil niet overtuigen hoor. Wou gewoon even lekker loos gaan. :) @schrijvenmaar, Lachen! Yes please. Bedankt voor je reactie.