#61B Overspel

Ha Bossie, leuk verhaal! Als ik zo vrij mag zijn je een kleine tip te geven: houd de bloemen naar de achtergrond tot het einde. Ik zag de clue al van verre aankomen toen Hans de bloemen neerlegde en vertrok. Hopelijk heb je er iets aan. Groetjes, Lucien

Natuurlijk heb ik hier iets aan! Feedback is altijd meer dan welkom. Misschien is dit wel een leuk idee; Wat zal mijn vrouw blij zijn om mij te zien, denkt Hans terwijl hij naar huis rijdt. Vandaag heeft hij eerder vrij genomen van zijn werk om zijn vrouw eens te verassen. Op de terugweg kan ik best nog wel even een bosje bloemen halen, denkt hij. Vind ze vast wel leuk! Bij het naderen van zijn huis ziet hij opeens een auto op de oprit staan die hij niet kent. We hebben vast visite, denkt Hans en hij parkeert zijn auto. Hij kijkt nog even naar de auto, mooi bakkie! Bij binnenkomst word hij meteen begroet door de hond maar zijn vrouw is nergens te bekennen. Plotseling hoort hij gestamel, het komt van boven en hij loopt zachtjes de trap op. Het gestamel maakt plaats voor gekreun. Eenmaal bij de slaapkamer aangekomen kijkt Hans via de deur naar binnen. Daar ziet hij zijn vrouw liggen met een vreemde man en hij voelt misselijkheid opkomen. Met tranen in zijn ogen besluit hij zich om te draaien en te vertrekken. Waarom uitgerekend op hun trouwdag? ‘Het was fijn Herbert,’ zegt Rosa terwijl ze een sigaret rookt. ‘Ik weet alleen niet hoe lang we zo nog verder kunnen gaan. Als Hans merkt dat ik een affaire heb, breekt zijn hart. Het laatste wat ik wil is weer een ziekenhuisopname.’ Als Rosa naar de badkamer loopt om zich even op te frissen, ziet ze bloemen liggen. ‘Wat ben jij snel Herbert, bloemen voor mij?’ ‘Ik heb helemaal geen bloemen neergelegd. Misschien is het een andere geheime aanbidder,’ zegt Herbert lachend. ‘Wat is er aan de hand?’ terwijl hij ziet dat Rosa verschrikt de handen voor haar mond houdt. ‘Ik denk dat we betrapt zijn! Deze bloemen... ze zijn van Hans!.’

Ha Bossie, zo is het zeker beter! Het klassieke verhaal met een leuke twist op het eind, erg leuk! Nog 1 piepklein zeurtje: "Ik denk dat we betrapt zijn" is denk ik een overbodige zin als Rosa ziet dat de bloemen van Hans zijn. Groet, Lucien

Persoonlijk vind ik dat zelf een verduidelijking van de vraag van Herbert. Wat is er aan de hand? Deze bloemen... ze zijn van Hans vind ik zo kortaf. Maar bedankt voor je feedback! :)

Ha Bossie, Een leuk stukje, maar ik denk dat het nog scherper / bondiger kan. :) Ik merkte dat ik bij de inleiding het te lang vond duren voordat er "aktie" kwam. Bijvoorbeeld:

Waarom uitgerekend op hun trouwdag?

Je zou dit in een keer kunnen verwerken bij je opening. Bijvoorbeeld:

Hij heeft vrij genomen van zijn werk om zijn vrouw eens te verassen voor hun trouwdag.

De lezer komt dan al in een bepaalde stemming hoe die man naar huis gaat. Idem voor het stukje met de auto. De overdenking, Mooi bakkie is een leuke, maar probeer dat meer te integreren. Bijvoorbeeld:

denkt Hans en hij zet zijn auto er voorzichtig naast. Mooi bakkie!

Ik hoop dat je er wat aan hebt. :)

Hoi Bossie, De opdracht was om 100% dialoog te schrijven, maar ik ben geen strenge coach :-). Als de creatieve snaar maar wordt geraakt. Je zou jezelf, qua aantal woorden, heel veel ruimte kunnen geven door de eerste alinea enorm in te korten. Het meeste daarvan is immers herhaling van de opdracht; de lezer weet al waar het verhaal begint. Bedankt voor het meedoen!

Bossie1986, leuk stuk. Wel wat opmerkingen: probeer 'opeens' en 'plotseling' niet te gebruiken - het is de kunst dat met andere woorden te laten zien. Gebruik niet onnodig de naam Hans en houd het compact. Paar voorbeelden:

Eenmaal bij de slaapkamer aangekomen kijkt Hans via de deur naar binnen.

suggestie: Bij de slaapkamer aangekomen, kijkt hij naar binnen. ('Eenmaal' en 'via de deur' zijn echt overbodig)

Met tranen in zijn ogen besluit hij zich om te draaien en te vertrekken. Waarom uitgerekend op hun trouwdag?

Met betraande ogen draait hij zich om, waarom op hun trouwdag? (is echt genoeg)

Dag Bossie, overspel plegen en een bloemetje krijgen, krijg het maar eens voor elkaar. Graag gelezen.

Een goede, klassieke invulling. De verbeterpunten zijn al aangehaald. Ik heb het te doen met Hans. :(

Ook weer een leuke invulling, al loopt Johan wel erg gemakkelijk weg.

Dat hij de bloemen nog neerlegt. Omdat zijn vrouw suggereert dat ze geen zin heeft om naar het ziekenhuis te gaan, verwachtte ik eigenlijk dat Hans languit beneden aan de trap lag. Inderdaad een klassiek overspel verhaal :thumbsup:.