#58 De vader

Das een flinke verandering in de geschiedenis zo op de vrijdagmiddag. Met name de band tussen Icarus en Daedalus is vermakelijk geschreven. Goed bedacht verhaaal en aangenaam leesbaar. Mooi.

Stuvio, Heel mooi dit. Sterke dialoog en origineel eind. Bij Hippocrates is hij in goede handen!

Bedankt voor de comments!

Stuvio Echt geweldig!! :thumbsup:

Je schrijft het alsof je het echt zelf hebt meegemaakt. Knap gedaan.

Dit verhaal zit goed in elkaar. Knap gevonden de ontmoeting van Galen en Hippocrates, een mooie wending. Een nieuwe mythe geboren? Het maakt me nieuwsgierig! Sterk geschreven met de dialoog erin. :thumbsup:

Het harnas woog op mijn schouders. Het afscheid nog zwaarder. ‘Vlieg niet te laag,’ zei mijn vader en ik ging hoger. ‘Vlieg niet te hoog,’ zei mijn vader en ik ging lager.

Je hebt een nieuwe draai aan de mythologie gegeven. Origineel ingevuld. Bovenste stukje vind ik erg mooi.

Je hebt met weinig woorden goed het gevoel omschreven dat je hebt als puber die wil loskomen van zijn vader. Goed gedaan en graag gelezen.

Treffende details (gierenveren - het balsahout), knappe dialoog en een verhaal dat je meeneemt. Top.

Dag Stuvio, Originele en goed verwoordde insteek. De 'draagberrie' zou ik vervangen.

Goed geschreven verhaal (ik twijfel of het geheel officieel voor innerlijke monoloog van de vliegende Icarus door kan gaan, maar dat kan mij verder niet schelen) met duidelijke, realistische gevoelens/ ideeen van Icarus. Het idee van het eind -dat hij ergens neerstort en als een ander verder leeft- vind ik hartstikke leuk. Maar ... (ik snap ten eerste niet waarom hij de schaduw inkruipt, maar bovenal) neem ik dan toch aan dat je naar de arts Galenus verwijst en ik voel me er zelf niet helemaal gelukkig bij dat de mythische Icarus, en twee historische figuren die eeuwen na elkaar leefden hier allemaal op een moment bij elkaar geveegd worden. Ik zou er wel om willen lachen, maar dan moet ik het eerste deel ook weer anders lezen. Of is het hele verhaal toch echt een stukje recalcitrantie?

Leest als een trein, originele insteek. Knap geschreven dialoog, heel levensecht. Verrassend einde. Top!

Ik kan eigenlijk niet veel toevoegen aan bovenstaande lovende commentaren! Goed geschreven.

Bedankt voor de lovende reacties. Ze doen me deugd. Ook de feedback doet me deugd. Zo hapert draagberrie ook voor mij, maar bij gebrek aan beter. Ik had hem eerst laten opstaan, maar met gebroken benen kreeg dat dan weer iets christelijks of zo. Dat ik met de geschiedenis en mythe een loopje neem, weet ik. Maar als oefening vond ik het zo erg niet.

Misschien is 'draagbaar' een beter woord? Brancar is te modern misschien. Je hebt je fantasie goed gebruikt, mooi geschreven.

Draagbed, daar zou ik nu wellicht voor kiezen.

Ik ga ook voor draagbed/draagbaar. Slechts een detail. Met plezier gelezen.

Het is inderdaad slechts een detail, maar 'draagbed' vind ik een mooie oplossing.

Waarom mag Stuvio een loopje met de geschiedenis nemen en ik en sommige anderen niet? :o

Je eerste alinea grijpt me direct aan. Je weet op een goede manier mijn aandacht te trekken en me gelijk in je verhaal mee te nemen. Mooi - het afscheid nog zwaarder. Een mooi einde, hij leeft nog en daar ben ik blij mee. Ik vind het een prachtig verhaal. Orgineel dat hij buiten de lijnen wil en eindelijk eens wil doen wat hij wil. :thumbsup:

Een loopje nemen met de geschiedenis! Dag Stuvio, het zijn je eigen woorden in #14. En nu mijn commentaar: Iedereen wist dat mijn vader mijn neef vermoord had. Nogal een straffe uitspraak - iedereen dat wil zeggen alle mensen op de hele wereld! En wat is het nu eigenlijk? Moord of ongeluk door uitdaging? Icarus komt er zelf niet uit, dus hoe komt de lezer er dan uit? De gemoedelijke geur van kaarsen - bizar - ik dacht dat gemoedelijk aan een karakter toe te schrijven is, maar aan een voorwerp? en dan nog wel aan een kaars? Denkt Icarus daaraan terwijl hij zijn dodelijke val doet? En wat komt die zoete honing erbij doen? Hoogstens rook hij de brandgeur van het verenpak, maar dat lijkt me ook raar terwijl je valt wordt de adem, dus ook de neusgaten afgesneden. Terwijl ik naar de schaduw kroop, hielp een oude man me op een draagberrie. Dat kan niet tegelijkertijd gebeuren, ofwel kruipt ie ofwel legt de man hem op de draagberrie. Over Hippocrates zal ik maar zwijgen, dat slaat nergens op! Zo zie je Stuvio dat het heel gemakkelijk is andermans creatie de grond in te boren en dat is in feite niet de bedoeling hier op dit forum. Deze opdracht op zichzelf is niet uit te voeren als je het letterlijk neemt. Daarom is het zo leuk dat we hier ons mogen uitleven in onze fantasie en met ons schrijfverlangen. We waarderen elkaar en steunen elkaar en leverende opbouwende kritiek. Omdat ik bovenstaande problemen had met Uw invulling had ik er het zwijgen toegedaan (tot nu toe dan!) :o Maar ik vind de woorden "ongepast" in je commentaar bij mijn stukje een valpartij te ver gaan. Ook o.a. bij Marietje ga je behoorlijk door de bocht. Niet leuk man! :\\ Laat het hier op SOL er alstublieft gemoedelijk aan toe gaan!

Kijk. Kreeg ik altijd maar zo'n feedback. Ik ben het niet met alles eens, maar dat moet niet. De geur van kaarsen, honing. Dat is de bijenwas die smelt. De bijenwas die gebruikt is om de veren te bevestigen. Het verenpak is helemaal niet in brand gevlogen. Waar jij dat haalt, is me een raadsel. Misschien moet je de mythe eens herlezen. Terwijl en hielp. Daar heb je een punt. Daar ga ik wel erg kort door de bocht. Dat moet wat herschreven worden. Hippocrates slaat nergens op? Dat noemt men dichterlijke vrijheid. De mythe gaat inderdaad zo niet. Maar ik heb er een loopje mee genomen, zoals ik eerder al zei. Dat heeft niets met schrijftechniek te maken. Heb je mijn tekst de grond ingeboord? Ik vind van niet. Je gaf je mening, opmerkingen. Dat is de reden dat ik mijn tekst online plaats. Kan jij daar niet tegen, dan moet je een vriendengroepje maken die elke week zeggen wat voor heerlijke teksten je maakt. Maar goed zal je nooit worden op die manier. Just my two cents.

Dag Stuvio, Kan nu de rust weerkeren? De gemoedelijkheid? Sans rancune. Vraagje: wat is de betekenis van "just my two cents"? Je maakt me nieuwsgierig :o

Voor mij was er altijd al rust. Dus ik hoop dat ze bij jou kan wederkeren. Gemoedelijkheid moet voor mijn part niet terugkeren. Daar ben ik niets mee. "Just my two cents" betekent 'Ik heb weinig bij te dragen, maar hier is mijn bijdrage'

Dank je Stuvio voor de uitleg van "the two cents". Weer wat geleerd. Fijn weekend toegewenst met veel inspiratie. Ik zit met een doodzieke, geopereerde hond, misschien daarom is bij mij de rust op een laag pitje( van bijenwas)! :o