Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht #59 - Milaan 2015

Milaan 2015 Op de stoep zit jij. De oude boom ondersteunt je rug. Je hand krabt. Om je magere lijf plakt je kleding als een tweede huid. Je ogen staren mijn kant op. Ik knik kort maar je reageert niet. Je lijkt slechts aanwezig. Ik kan me voorstellen dat op jouw leeftijd de klok niet meer tikt. Je hebt alles al beleefd. Het wachten vult jouw dag. Ik wacht voor het rode stoplicht, op weg naar mijn werk. De uitzichtloosheid thuis moet jouw klok toch hebben gedefibrilleerd. Tijdens de vlucht sloeg hij luid. Op de boot werd elke seconde een minuut. Eten, drinken, plassen en poepen: alles kostte tijd. Je vond de rust om te slapen als alleen de maan toekeek. Nu brandt de zon. Een klein jongetje kruipt op je schoot. Je legt je gerimpelde wang op zijn zwarte krullen. Je glimlacht. Voor hem telt je aanwezigheid. Je nabestaanden als enig bezit. Zij zijn het bewijs dat je overwint. Het groene stoplicht schenkt mij vrijheid. Ten overvloede: http://www.nu.nl/bootvluchtelingen/4058439/hoogbe…

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooie omschrijving. Je neemt afstand door in de je-vorm te schrijven waardoor het nog surrealistischer aandoet. En dat is ook wat het is. Je kunt je niet voorstellen wat er omgaat in het hoofd van iemand die huis en haard heeft achtergelaten en nu in ons land een nieuw leven op moet bouwen. Dat is niet makkelijk daar ben ik van overtuigd.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooie omschrijving. Je neemt afstand door in de je-vorm te schrijven waardoor het nog surrealistischer aandoet. En dat is ook wat het is. Je kunt je niet voorstellen wat er omgaat in het hoofd van iemand die huis en haard heeft achtergelaten en nu in ons land een nieuw leven op moet bouwen. Dat is niet makkelijk daar ben ik van overtuigd.
:) Dank je wel! Jouw reactie is precies mijn invulling. :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Je roept een sterk beeld op en de laatste zin is heel sterk - overgaan tot de orde van de dag. Dingetje: '...sloeg hij luidt' - luid

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verwoord hoor, Marietje. Wat een leed, die bootvluchtelingen.
Inderdaad- ik kan het me nauwelijks indenken. Toch een poging gedaan. Dank je wel! :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Je roept een sterk beeld op en de laatste zin is heel sterk - overgaan tot de orde van de dag. Dingetje: '...sloeg hij luidt' - luid
:( Stomme fout! Inderdaad het doorgaan met het 'rijke' leven waar zelfs een stoplicht al vrijheid biedt. Bedankt! :)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
*kostte Ik vind het altijd wennen als ik zelf in je-vorm schrijf of als iemand anders het gebruikt. Hier past het ergens wel, alleen is het ietwat raar dat de man 'weet' dat hij een bootvluchteling is. Zelf probeer ik me ook vaak in te leven in andere mensen en hun leven, maar de woordenschat die ik gebruik in gedachten is heus zo mooi niet als de jouwe hier.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, Indringend realistische scene! De link is inderdaad ten overvloede.
Je nabestaanden als enig bezit. Zij zijn het bewijs dat je overwint.
:thumbsup: Een zeurtje.
Een klein jongetje kruipt op je schoot. Je legt je gerimpelde wang op zijn zwarte krullen. Je glimlacht. Voor hen telt je aanwezigheid.
Ik zou wel 'voor hen' door 'voor hem' vervangen. De lezer ziet slechts het jongetje.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
*kostte Ik vind het altijd wennen als ik zelf in je-vorm schrijf of als iemand anders het gebruikt. Hier past het ergens wel, alleen is het ietwat raar dat de man 'weet' dat hij een bootvluchteling is. Zelf probeer ik me ook vaak in te leven in andere mensen en hun leven, maar de woordenschat die ik gebruik in gedachten is heus zo mooi niet als de jouwe hier.
Dank voor het wijzen op * kostte: ik moet intussen weten dat de spellingscontrole niet feilloos is! ;) Wat bedoel je met dat het ietwat raar is dat de man weet dat hij (zelf?) een bootvluchteling is? Als je vanuit de HP bedoeld: in Milaan zitten de bootvluchtelingen op straat voor het station. Als ik de beelden op het nieuws zie dan raakt het me dat de mensen niets anders kunnen dan afwachten, voor hun staat de klok stil. Bedankt voor je reactie! :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ja, sterke afsluiter!
Tja, wat doe ik zelf aan de situatie? :confused: Bedankt voor je compliment! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, Ik zou wel 'voor hen' door 'voor hem' vervangen. De lezer ziet slechts het jongetje.
Jij hebt gelijk. Ik had het eerst in een andere volgorde staan. Bedankt voor je complimenten en oplettendheid! :nod:

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal. Het beeld van het rode en groene stoplicht is sterk gevonden. Wij gaan verder met ons leven en keren de ellende die we slechts even in de ogen hebben gekeken weer de rug toe.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal. Het beeld van het rode en groene stoplicht is sterk gevonden. Wij gaan verder met ons leven en keren de ellende die we slechts even in de ogen hebben gekeken weer de rug toe.
Ik ben blij dat mijn onder liggende gedachte overkomt! :D Bedankt voor jouw reactie!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien heel raar. Maar wat is de toevoeging van 'je hand krabt' ? Was dat om een beeld op te roepen? Een soort van sfeertekening? Misschien of waarschijnlijk ligt het aan mijn eigen hinderlijke gedachtengang, maar ik zie nu iedere keer een oude man voor me die met zijn tenen aan zijn hoofd krabt. Vermoedelijk omdat een krabbende hand zo voor de hand ligt. Nou ja, vaag. Maar de zin haalde mij uit het verhaal. Verder vind ik het een aangrijpend stukje tekst.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien heel raar. Maar wat is de toevoeging van 'je hand krabt' ? Was dat om een beeld op te roepen? Een soort van sfeertekening? Misschien of waarschijnlijk ligt het aan mijn eigen hinderlijke gedachtengang, maar ik zie nu iedere keer een oude man voor me die met zijn tenen aan zijn hoofd krabt. Vermoedelijk omdat een krabbende hand zo voor de hand ligt. Nou ja, vaag. Maar de zin haalde mij uit het verhaal. Verder vind ik het een aangrijpend stukje tekst.
Een detail dat wijst op het feit dat de vluchtelingen last hebben van schurft. Ik wilde het beeld van gedachteloos krabben meegeven. De hand krabt, niet meer en niet minder! Zou - Je krabt over je schouder - een duidelijker beeld geven? Bedankt voor je reactie! :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel mooi, gevoelig. Ik vind dat je je goed hebt ingeleefd in je personage. Dit soort onmenselijke situaties grijpt me altijd aan.
Het is inderdaad een onmenselijke situatie, bizar dat men er toch voor kiest om te vluchten. Hoe onmenselijk moet het in het thuisland dan zijn? Bedankt! :)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien ten overvloed, maar door de sterke toename aan vluchtelingen kan stichting vluchtelingen werk nog volop vrijwilligers gebruiken. Vooral de volgende functies passen bij de mensen die op dit forum zitten - taalcoach (samen met mensen in de thuissituatie taal oefenen) - maatschappelijk ondersteuner (samen met vluchtelingen hun leven op poten zetten door bijv hun bankzaken door te nemen, de omgeving te verkennen en samen te werken naar een zelfstandig redzaam leven. Ik kan iedereen aanraden om dit te doen, want naast het goede dat je ermee doet wordt je er zelf een rijker persoon van. Ook zul je er veel inspiratie opdoen voor je schrijfhobby. voor meer informatie kijk op: http://www.vluchtelingenwerk.nl/steun-ons/word-vr… Succes groet Pim

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien ten overvloed, maar door de sterke toename aan vluchtelingen kan stichting vluchtelingen werk nog volop vrijwilligers gebruiken. Vooral de volgende functies passen bij de mensen die op dit forum zitten - taalcoach (samen met mensen in de thuissituatie taal oefenen) - maatschappelijk ondersteuner (samen met vluchtelingen hun leven op poten zetten door bijv hun bankzaken door te nemen, de omgeving te verkennen en samen te werken naar een zelfstandig redzaam leven. Ik kan iedereen aanraden om dit te doen, want naast het goede dat je ermee doet wordt je er zelf een rijker persoon van. Ook zul je er veel inspiratie opdoen voor je schrijfhobby. voor meer informatie kijk op: http://www.vluchtelingenwerk.nl/steun-ons/word-vr… Succes groet Pim
Een hele goede aanvulling en verwijzing! Dank je wel! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie. Goed geschreven, hoewel het (zonder het bijgaande nieuwtje) wel een beetje vaag blijft wie of wat die oude man eigenlijk is. Mooie slotzin. "TIjdens de vlucht" ... daar zat ik opeens in een vliegtuig.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Je reactie geeft de rauwe werkelijkheid duidelijk weer. Je zult maar door alle ellende verdreven moeten worden. Het is overleven. Waar ze terechtkomen is op dat moment van geen belang. Dat is een zorg voor later. En het zal zeker een zorg zijn.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, een ontroerende bijdrage. Mooi geschreven. Het zal je lot maar zijn! Het is een vreemde wereld waarin we leven Enerzijds baden sommige mensen zich in weelde en anderzijds ........ :confused:

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi, het gebruik van het jij-perspectief. Ondanks de afstand die dat schept, komt het juist hard binnen. Erg knap gedaan! Heel klein puntje: Ik wacht voor het rode stoplicht onderweg naar mijn werk. Ik zou een komma plaatsen na 'stoplicht'.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie. Goed geschreven, hoewel het (zonder het bijgaande nieuwtje) wel een beetje vaag blijft wie of wat die oude man eigenlijk is. Mooie slotzin. "TIjdens de vlucht" ... daar zat ik opeens in een vliegtuig.
Bedankt voor je reactie! :) Het woord bootvluchteling heb ik expres niet genoemd: te specifiek. Ik begrijp dat een vlucht het vliegtuig associeert. Beter?: -De uitzichtloosheid in je thuisland moet jouw klok toch hebben gedefibrilleerd. Toen je vluchtte sloeg hij luid.-

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je reactie geeft de rauwe werkelijkheid duidelijk weer. Je zult maar door alle ellende verdreven moeten worden. Het is overleven. Waar ze terechtkomen is op dat moment van geen belang. Dat is een zorg voor later. En het zal zeker een zorg zijn.
Bedankt voor het lezen! :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, een ontroerende bijdrage. Mooi geschreven. Het zal je lot maar zijn! Het is een vreemde wereld waarin we leven Enerzijds baden sommige mensen zich in weelde en anderzijds ........ :confused:
Zo jammer dat de mensheid in 2015 nog niets heeft geleerd... :( Bedankt voor je reactie! :nod:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi, het gebruik van het jij-perspectief. Ondanks de afstand die dat schept, komt het juist hard binnen. Erg knap gedaan! Heel klein puntje: Ik wacht voor het rode stoplicht onderweg naar mijn werk. Ik zou een komma plaatsen na 'stoplicht'.
Ik ben blij dat het effect gelukt is! :D Bedankt voor je compliment en de komma tip! :thumbsup: